Iemand ook bemoeiende schoonmoeders?

Met je vriend bespreken als je vriend het eens is met je schoonmoeder zou ik het contact verbreken ik zou geen een mens laten bemoeien met het leven van mijn kinderen hij is niet voor niks samen met jou lijkt me toch? Je moet je niet op je kop laten zitten door je schoonmoeder

Pfff wat vermoeiend. Wat zegt je vriend hierover, durft hij er iets van te zeggen tegen zijn moeder?

Ligt er nog al aan wat je bedoelt met "bemoeien met". Iedereen mag natuurlijk zijn mening geven aan een familielid, of zit ze echt je man op te jutten dat die tegen jou in moet gaan? En over wat voor soort dingen hebben we het dan?

Ze wilt me precies zeggen wat en hoe ik dingen moet doen. Ik heb momenten dat ik haar adviezen aanneemt maar ook dat ik m'n eigen manier aanpakt omdat het voor mij zo beter werkt. Ik vindt dat ik niet altijd naar haar hoeft te luisteren ik ben de moeder van m'n eigen kinderen zo ook met m'n huishouden. Omdat ik dus niet altijd doe wat zij zegt doet ze heel gemeen en jut ze m'n man tegen mij op.

M'n man zit er een beetje tussen, het is nogal lastig voor hem hij snapt me wel maar wilt liefst deze onderwerpen vermijden omdat hij het zelf ook lastig vindt.

Ze is een vrouw die heel kritische is dus weinig dingen zijn goed voor haar. Ze heeft altijd wel commentaar over dat onze stofzuiger niet goed is, onze blender. Ze vroeg ook hoeveel pannen ik had en liet onze pannen zien begon ze me uit te lachen. Terwijl het gewoon normale schone pannen zijn. En meer van die dingen... Niemand heeft ooit iets gezegt over m'n huis en zij zegt vaak dat het vies is terwijl ik juist heel erg opgeruimd bent. Nu ik last heb van m'n bekkeninstabiliteit en moeilijk loopt zit ze me achter me rug uit te lachen. Mijn man heb dit zelf een keertje toegegeven. Ik ben er gewoon een beetje klaar mee! Snap je?

Om nog even toe te voegen. Omdat ik dus niet altijd alles doet wat zij zegt zit ze me uit te maken als een luie vrouw en een slechte moeder. Vindt het persoonlijk allemaal een beetje te ver gaan...

Er zijn eigelijk nog zoveel voorbeelden. Ze hadden een nieuwen auto gekocht ik vertelde van ooh wat een mooie auto zat ze me heel vreemd aan te kijken en antwoord ze ja voor jou ook! Terwijl ik ben helemaal tevreden met wat we hebben. Ik doe altijd vriendelijk terwijl ze mij aan het afkatten is. Ik woonde eerst alleen voordat ik met me man woonde dus we hebben veel spullen dubbel als ze dan wat af zit te zeiken zeg ik vaak ooh we hebben ook nog een anderen in de schuur kijk ze me ook altijd boos aan ipv ooh misschien is die beter wil je hem pakken. De manier hoe ze doet voelt ook niet oprecht of dat ze wilt helpen. Klinkt allemaal een beetje kinderachtig dat is 't ook maar begin het wel allemaal zat te worden.

Ben oprecht benieuwd hoe jullie dit zouden aanpakken?

Je (schoon)familie kan je niet kiezen... helaas, die krijg je erbij. Ik heb ook een hele bemoeizuchtige schoonmoeder. Niet alleen over m'n zwangerschap overigens, over letterlijk alles wat je kan verzinnen. In het begin irriteerde ik me hier ook dood aan, elke keer als ze langs was geweest benoemde ik dit aan mijn verloofde. Maar hij heeft daar niks aan, het blijft zijn moeder, ookal is het een heks, het blijft zijn moeder. Nu moet ik zeggen dat hij wel een paar keer het gesprek aan is gegaan. Ik las laatst dat iemand maar voor 5% kan veranderen. Sommige mensen hebben van nature gewoon dat bemoeizuchtige in zich zitten. En dat komt ergens uit een goed hart. Maar je maakt het jezelf zo lastig als je je aan alles wil gaan irriteren. Ga het gesprek aan, zelf, of samen met je man. Laat weten hoe jij erover denkt en leg uit WAT je precies zo vervelend vindt eraan. "Ik zou het fijn vinden als je iets minder probeert te mengen in de opvoeding van mijn kinderen, OMDAT .....". Maar zelf zal je ook wat moeten gaan slikken. Haar karakter is nou eenmaal zo en als je van haar verwacht te veranderen en zich aan te passen, moet je zelf ook een stap naar haar toe doen. Bedank haar als het beter gaat, bedank haar ook voor het advies dat ze nog wél durft te geven. Want dat mag en niet alles is perse een bemoeienis. Succes

Ga t proberen bedankt voor het reageren

Dat is inderdaad echt helemaal niet fijn. Zeker als ze je uitlacht als je pijn hebt. Het is wel interessant waarom ze daar zo gefixeerd op is. Op alles wat je doet en hebt enzo. In dat soort situaties probeer ik vaak te denken wat diens ander probleem/mankement/onzekerheid is, dat ze zo doen naar mij toe. Het hoeft niet te kloppen natuurlijk, je zult het immers nooit zeker weten. Maar het helpt wel om het vooral bij de ander te laten. Mijn schoonmoeder is echt een lieverd hoor! Maar geefr heel veel adviezen en soms heb ik het idee dat ze ons niet als volwaardige volwassenen zien. Dat hoe wij het doen, het leven aanpakken zeg maar, nooit goed genoeg zou zijn want zij doen het anders. Dat probeer ik dan ook om te draaien. Wat nadelen zijn can hun manier in het leven staan bijvoorbeeld. Hopelijk heb je er iets aan.

Bedankt voor 't reageren.

Ja nu ik je voorbeelden lees snap ik het -- de context is duidelijk, als het al gaat om goedbedoeld advies dan breng ze het héél erg naar en jij ervaart dat in ieder geval als ook opzettelijk kattig. Heftig om zo iemand zo dicht bij je te hebben staan en ik snap dat dat het bloed onder de nagels vandaan haalt. Heb je haar wel eens vertelt dat ze je het gevoel geeft dat ze jou niet respecteert en dat je dat heel vervelend vindt? Hoe reageert ze dan? Hoe ermee om te gaan hangt nogal af van hoe belangrijk je het vindt om die relatie niet helemaal op te blazen (omwille van de rust in je relatie), hoe zeer ze het ter harte neemt als jij van je af bijt (probeert ze het ook te minderen en lukt dat gewoon slecht omdat het in haar zit, of voelt het alsof het haar echt geen moer kan schelen hoe jij je voelt?) en hoeveel je man je hierin steunt. Mocht ze echt niet naar jou willen luisteren dan zou ik je man vragen een gesprek met haar te voeren - niet over wat ze wel en niet mag zeggen, maar vraag hem haar te vertellen dat jij niet lekker in je vel zit door hoe ze doet en dat dat je man ook erg dwars zit, omdat jullie nu eenmaal bij elkaar horen. Dan speel je het namelijk niet op de inhoud (ze hoeft het niet goed te keuren wat jullie doen) maar op hoe ze met jullie omgaat/zich richting jullie uit. Daar zit namelijk de fout. Ze mag vinden wat ze wilt, maar ze kiest ervoor om je er constant mee te confronteren en daar moet ze mee stoppen. Dat zou mijn aanpak zijn denk ik.

Misschien is zijn moeder wel van "je hebt mijn zoon van mij afgepakt"... en wil ze (bewust/onbewust) alles saboteren, zodat hij terugkomt naar haar... terwijl hij zijn eigen leven moet leiden/lijden. Het is aan TS' vriend om zijn kant van de familie te managen en afstand te creëren om los te komen, zodat zijn moeder haar met respect gaat behandelen.

Klopt heb daar ook wel eens over nagedacht...

Mijn moeder deed namelijk zo tegen mijn man... heb haar op haar plaats gezet en een tijd lang geen contact gehad, omdat zij zich steeds vreselijk over hem uitte, terwijl hij niets had gedaan of gezegd.

Ja ik geef je groot gelijk wel jammer dat het zo moest lopen liefst wil je dat het anders gaat. Gaat het nu wel beter?

Minimaal contact en bij het minste of geringste negatieve zet ik haar weer op haar plaats :)

Laten we ff lekker klagen, schoonouders zijn soms gewoon echt KUT! Tenminste dat vind ik 😳🤣