7 Reacties

één dag geleden

Ik weet niet of dit het geval is hè, maar het zou ook zomaar kunnen zijn dat je zoontje weet dat jij hem toch wel weer op pakt als hij gaat huilen. En dat zijn vader dat niet doet dus dat het daar zinloos is om te gaan huilen. Verder hebben wij hier ook een tijd gehad dat hij makkelijker ging slapen als andere hem naar bed brachten maar als ik hem naar bed bracht was het drama. Gelukkig zijn we die periode voorbij. Zeker niet aan jezelf gaan twijfelen. Je bent een goede moeder💗

één dag geleden

Vervelend dat je je zo naar voelt erover! Hier heeft ons zoontje ook een aantal weken even liever papa gehad dan mama, zonder volgensmij enige reden. Was papa niet in de buurt, dan was hij prima bij mij. Was papa er wel, dan duwde hij mij zelfs bij mijn man weg als ik samen met hun wilde knuffelen. Niet bedoeld als een vervelende opmerkingen, maar zou het kunnen dat je zoontje aanvoelt dat hij bij jou iets makkelijk iets voor elkaar krijgt? Dat hij je een beetje aan het uittesten is? Papa wat strenger en kordaat is? Wij als 'mama's (niet altijd natuurlijk), maar vinden dat vaak toch iets lastiger, sneu. Ik merk zelf ook dat ik hier goed mijn best voor moet doen

één dag geleden

Reactie op WifeyDP_

Vervelend dat je je zo naar voelt erover! Hier heeft ons zoontje ook een aa ...
Dat zou heel goed kunnen! Ik ben wat minder streng inderdaad dan zijn papa.. ik vind het zo zielig als hij huilt dus ik heb daar best veel moeite mee :(

één dag geleden

Reactie op Devenyyy

Ik weet niet of dit het geval is hè, maar het zou ook zomaar kunnen zijn da ...
Dankjewel voor je reactie! Dat zou inderdaad heel goed kunnen.. zou het dan een idee zijn om hem voortaan als ik hem naar bed breng niet meer op te pakken en gewoon laat huilen? Ik vind dat zelf zo zielig maar dit is ook geen doen..

één dag geleden

Reactie op shylenejailen

Dankjewel voor je reactie! Dat zou inderdaad heel goed kunnen.. zou het dan ...
Wat wij doen: zijn vaste avond ritueel en dan in bed leggen. Vervolgens de slaapkamer uitlopen. Indien hij begint te huilen, rommelen we boven even wat. Bijvoorbeeld douchen of wat opruimen. (Ook vaak zat gewoon de gang op en neer lopen) dan hoort hij dat er nog iemand is. Vaak is dat voldoende om zelf te gaan slapen. En inderdaad gewoon even laten huilen. Wij hebben nu dat hij ‘s nachts veel huilt: eerst sprong ik dan meteen op om naar hem toe te gaan. Echter wilde hij dan helemaal niet meer naar z’n eigen bed en dus ook niet meer slapen. Nu laten we hem huilen… je herkent echt wel aan z’n huiltje of er echt iets aan de hand is of niet. Vaak is het dan na een paar minuten ook weer goed.

21 uur geleden

Ook al zijn onze kindjes inmiddels 1, ze zijn nog steeds zo klein. Hun wereld veranderd nog steeds heel snel en jij bent hun veilige haven. Waarschijnlijk voelt hij zich bij jou gewoon het meest comfortabel en wil hij geen afscheid nemen (slapen is ook afscheid nemen voor een kindje).. daarnaast kan verlatingsangst ook een rol spelen op deze leeftijd. Dus wees niet te streng voor jezelf en je kleintje. Waarschijnlijk is het gewoon een fase. Ik volg the nurturing kind en gentle kidd op insta. Zij hebben hele fijne tips over hechting en slaap 😴. Het boek zachte nachten is ook een aanrader. Die hebben ze met z’n tweeën geschreven

18 uur geleden

Lieve mama twijfel niet aan jezelf. Baby’s en kinderen zijn soms “moeilijker= sneller huilen, meer zeuren of zelfs meer agressie” bij Mama omdat ze het meest veilig voelen bij Mama. Ze kunnen dan “eindelijk” hun emoties loslaten en vrij uiten omdat ze bij mama een verlossing voelen want mama maakt ook vaak dat ze zich beter voelen. Het heeft juist alles met een goede hechting te maken! Dus met andere woorden dit is alleen een bevestiging van jullie band. Hoewel wel uitdagend voor mama probeer dit te onthouden in de komende jaren wanneer hij je alleen maar meer gaat uitdagen met zn grote emoties 😜🤣 en je doet niets verkeerds het is juist goed voor hun emotionele ontwikkeling dat je ze troost, hij weet dat hij altijd bij mama zn emoties kan uiten🫶🏽