Laten huilen???

Het kan natuurlijk ook verlatingsangst zijn rond deze leeftijd. Dan zou k ze niet laten huilen Denk je dat het dit kan zijn, is ze overdag ook feller als je weggaat etc?

Overdag totaal niet. Ze zwaait me gewoon uit haha. Zodra ik haar kamer binnen kom is ze meteen stil en steekt haar armpjes uit.

Heel herkenbaar, ik laat m'n zoontje soms ook wat huilen maar m'n moedermaatschappij vind dat ook heel moeilijk! 10 min is al best lang, ga soms eerder... na 2 a 3 keer slaapt ie wel meestal. Innde nacht neem ik hem direct bij mij in bed... Ben tegenwoordig te moe om dat gedoe snachts te hebben, hoop echt dat t tijdelijk is want hiervoor sliep hij wel bijna n maand gewoon door. Vind dit best n zware tijd! Geen tips maar deel wel hoe t bij ons gaat 🙈😅 succes mama!

Haha, dan weet ik niet of het dat is, mss wat gewijzigd in routine savonds? Je kan het zeker eens proberen te laten huilen, zolang het huilen is en niet schreeuwen 🙈 Alles is een fase zeggen we dan haha Een van mijn meiden heeft dit ook gehad rond die leeftijd

Ik ben ervan overtuigd dat je zon klein kindje nog niet kunt 'verwennen'. Als ze(lang) huilen dan zullen ze je echt nodig hebben. Ik zet altijd (voor mezelf) een wekkertje van 3 minuten.als het niet over is of een heel stuk minder is dan ga ik naar haar toe. Even eruit pakken. Paar keer benoemen datze mag gaan slapen en dan weer terug leggen. Maargoed, iedereen moet dat zelf weten. Ik denk vooral je gevoel volgen en doen waar jij je goed bij voelt!!!

Dankje!!!!

Eerder doe ik altijd. 🤍 10 minuten is max. Vind het zo lastig!

Helaas gaat dat hier al een tijdje zo. Wij laten hem huilen, tenzij het natuurlijk echt krijsen is. Troosten werkt hier averechts, dan kunnen we de hele nacht bezig zijn en hij gaat dan echt niet slapen. Gelukkig is het wel minder lang nu als voorheen. Eerst lag hij 30-50 min te jengelen en nou nog maar max. 30 min. Ik vond het in het begin zo akelig om hem niet te gaan troosten, maarja als iets niet werkt moet je wat anders proberen 🤷‍♀️ Hij heeft ook toegang tot verschillende knuffels, hij kiest er 1 of 2 en gaat ernaast liggen, duim in de mond en dan is hij zo vertrokken 🤭

Jij kunt het als moeder beter inschatten denk ik. Laten huilen word in het algemeen afgeraden, omdat het een signaal van behoefte is, zoals nabijheid. Niet reageren op die behoefte creëert niet dat die behoefte weg is. Er wordt gewoon niet meer naar gevraagd omdat het niet vervult wordt. Je moederinstinct weet denk ik prima vanaf welk moment je moet ingrijpen overigens. Er zal vast een grens zijn waar ze kan huilen en ik denk dat zodra je voelt dat je moet ingrijpen je niet jouw instinct moet negeren. Persoonlijk zou ik troosten zolang het nodig is. Het is ergens voor nodig, en laten uithuilen vind ik een kunstmatige manier van afleren (pafloven noem ik het dan). Nogmaals, dit is een persoonlijke visie, zonder oordeel naar anderen. Heb vriendinnen die laten huilen en bij de ene werkt het en bij de andere niet.

Ik denk overigens dat ze jou absoluut niet uitdaagt. Je bent haar wereld, en haar veilige haven, dus als ze behoefte heeft aan nabijheid dan vraagt zij daarom vanuit haar gevoel. Ze weet niet beter🤷🏻‍♀️ Het is waarschijnlijk ontzettend frustrerend maar ik zou zelf de gedachten dat ze dit express doet om je uit te dagen loslaten 🫶

Heel lastig, ik heb dan ook geen tips voor je want we hebben zelf een moeilijke slaper. Ik ben wel benieuwd of er meer kindjes zijn die snel overstuur raken? Hier zie ik het laten huilen niet zitten (advies van cb) want ze gaat snel over op extreem huilen. Maar zoals het nu gaat, gaat het ook niet...

Wij volgen ons instinct wat, ze sliep de laatste twee nachten ook moeilijker in en de ene keer zijn we stuk of 4 keer naar boven gegaan, maar dan kregen we op het einde echt het gevoel dat we haar niet aan het helpen waren met in slaap vallenw maar het net rekten door de onderbrekingen dus vandaag maar 1 keer tussendoor gaan troosten (niet uit bedje gehaald, dat doe ik alleen als ik écht denk dat ze ziek is ofzo) en ze stopte sneller met huilen vandaag...

Ik denk niet uitdagen maar wel een soort van test 😉 Iedere keer dat je wel komt als ze huilt bouwt dat haar vertrouwen op en dan gaat ze daar op een gegeven moment zo in vertrouwen dat ze het niet meer hoeft te testen… alleen weet niemand hoe lang die fases duren 😆🙈 Ik heb zelf ook echt wel eens gedacht dat m’n dochters het deden om me te pesten als je moe bent sluipen die gedachten er soms zo in maar inmiddels ben ik er wel van overtuigd dat ondanks dat ze echt wel slim zijn ja er geen kwade bedoelingen bij zitten 😂 De ene baby kun je ook iets meer laten huilen dan de andere moet ik zeggen. Bij onze eerste dochter kon ik beter direct gaan want als ik haar liet huilen dan huilde ze altijd tot ze compleet overstuur was en onze tweede dochter heeft een heel ander temperament maar laat ik daarom niet perse lang huilen maar als ik even een minuutje wacht dan hoef ik er niet altijd heen zoals wel bij de oudste.

Ik ben geen voorstander van laten huilen. Er is natuurlijk wel een verschil tussen jengelen en huilen. Die van ons kent geen jengelen 😂. Hier bieden we echt die nabijheid en slapen we de nachten dus ook samen. Voor hem is het nog te vroeg om een hele nacht zonder z’n mama te zijn. Zoals eerder genoemd jij bent haar veilige haven… ze moeten het vertrouwen opbouwen dat jij er voor ze bent en dat je kom als ze je nodig hebben.. langzaam groeit dat vertrouwen en daardoor hebben ze het op een gegeven moment niet meer nodig. Kortom even jengelen kan vast geen kwaad, late huilen zou ik persoonlijk niet doen. Er is een reden dat ze huilen en aangezien het hun enige vorm van communicatie is zou ik dat niet negeren

Ons zoontje (nu bijna maand) had het met 9 maanden ook een paar weken. Het was hier niet echt huilen, maar het echt op het krijsen zetten. Ook echt testen, anders dan dat hij huilde als hij bv. last heeft van tandjes of niet fit is en dan aandacht/liefde' vraagt. Dan knuffel ik hem soms wel tot hij slaapt en laat hij dat ook toe. Zo fijn dan. Met het krijsen was oppakken hier ook een probleem, drukte zich af, heel onrustig. Wel echt moe. Kon eigenlijk niks voor hem doen, behalve dat hij graag wilde dat we hem naar beneden haalden. Dan was hij wel stil, maar dat was niet de bedoeling. We gingen hier ook vaak opnieuw naar boven om hem weer neer te leggen (stond krijsend in bed) met zijn speentje en een kort moment van troosten/ssst. Na een aantal keer (en soms best lang) gaf hij het dan op en ging hij rustig slapen. Gelukkig is het na een week of 2-3 hier weer over gegaan. Gaat nu (afkloppen) al weer een tijdje rustig zelf slapen. Vond het ook een vervelende periode! Laten huilen is ook niet mijn manier, maar dit was niet huilen. En het niet kunnen helpen voor je gevoel (hier althans), heel vervelend. Het is inderdaad even een periode van volhouden. Zou idd proberen zonder op te pakken te troosten, tegen haar praten dat je er wel bent, of eventueel liedje zingen (werkt hier als een trein).

11 maand*

Haai, heel herkenbaar, het is een fase. Ik zou zelf nooit laten huilen. Ze raken overstuur in je afwezigheid en rustig van je aanwezigheid. Er is niks mis mee dat ze leren dat mama komt als ze huilen, dan leren ze op je vertrouwen. Maar t is soms ff zwaar die avonden, dat weet ik uit ervaring :) veel succes!

Heel herkenbaar, nu gaat het sinds afgelopen weekend weer veel beter. Zij heeft dit vaker zulke weken van ellendig slapen. Ik heb haar nooit laten halen al kreeg ik veel het advies. Ze hebben ons nodig en kunnen niet zeggen wat er is. Schijnt ook de Hersenen aan te tasten als ze te lang huilen door verhoogd cortisol. Ik zit er ook soms doorheen maar probeer te denken “ alles is een fase” en dat blijkt het iedere keer ook weer te zijn, al duren die fases soms wel erg lang haha. Luisteren naar je moederhart! Liefs

Mijn tip is om je kindje niet op te pakken maar er rustig tegen te praten, aai over het hoofd of rug voor max 1 minuut. Als je haar steeds uit bed haalt raakt ze verward. Het is een fase, wij hebben dit ook gehad. Uiteindelijk werkte het om wel te laten weten dat je er bent en even een aai te geven. Het is even volhouden, maar nu slaapt ze heel goed en huilt ze niet meer bij het weglopen. Een vast ritueel helpt ook (hier: tandenpoetsen, boekje lezen, welterusten zeggen

Niet laten huilen