35 Reacties
één maand geleden
Reactie op robincc
Hier ook hetzelfde! Heeft hele lang tijd bij ons in bed geslapen om deze re ...
Je voelt zelf het beste aan wanneer het kan. Hier heb ik haar tot twee weken ook iedere keer weer terug in slaap gekregen met aan de borst te laten gaan. Maar het lukt nu tegenwoordig ook om haar in slaap te krijgen met kusjes op hoofd/ met shhhh geluid en over rug of buik wrijven. Dan huilt ze soms zachtjes 5 minuten maar ben ik volledig met haar bezig dus niet zielig, en nu als ze wakker wordt kan ik zelfs soms alleen het shhhh geluid doen of haar slaapliededje neuriën. Ze is 11 maanden en dit lukt echt pas sinds twee weken. Dus wat mijn conslusie is als het niet lukt dan is je baby er nog niet klaar voor. Af en toe blijven proberen
één maand geleden
Hi!
Onze dochter van bijna 1 jaar heeft hetzelfde. Op de opvang kan ze het wel, maar thuis is het paniek. Ik heb de cursus ‘Liefde van een Moeder’ gedaan en ben tot veel nieuwe inzichten gekomen. Slaaptrainen is iets wat ik echt niet meer ga doen (I tried). Dit bevordert de slaapkwaliteit van je kindje namelijk niet. Gewoon erbij blijven en lekker je kindje bij je houden. Dan vallen ze in slaap vanuit een gevoel van veiligheid. Het beste gevoel wat je je kindje kan geven.
één maand geleden
Wel fijn om dit te lezen. Soms heb ik het idee dat onze baby echt “vreemd”gedrag vertoont, ik vind dat hij eigenlijk slechter slaapt tov paar maanden geleden ipv dat het beter gaat (maar volgens mij is het gewoon normaal baby gedrag, alleen niet zo gewenst in een maatschappij waarin we allebei werken). Geregeld wakker, en kan niet goed zelf in slaap vallen, valt vaak aan de borst in slaap, en ‘s nachts doe ik dat ook maar om hem weer verder te laten slapen… maar het is wel vermoeiend. En als ik dan lees dat andere baby’s van 19-07 slapen? Echt hoeeee dan!?🤪
één maand geleden
Herkenning💡 baby slaapt hier nu eindelijk na 2 uur aan de borst🙈 borst weghalen leidde tot heel hard krijsen dus dat kon ik niet.. bij de opvang valt hij blijkbaar altijd binnen 1 min in slaap, moeilijk te geloven maar dit zeggen ze altijd🙈 (moet dan blijkbaar wel eerst 1 min huilen🙁 laat hem zelf nooit huilen). Sterkte mamas💓
één maand geleden
Wij hebben een vergelijkbare situatie met onze zoon, hoewel het al veel beter gaat dan bij onze oudste zoon. Ik denk met name door onze acceptatie van de situatie. We hebben bij zijn broer heel veel geprobeerd en ons verzet tegen de realiteit, terwijl… je kan een baby echt niet forceren (ik niet in ieder geval, niet zonder hem verdriet te doen!). Uiteindelijk komt het vanzelf. Dat gebeurde bij onze oudste ook, en dat is nu een supergoede slaper. En echt een ontzettend lieve en empathische jongen. Ik maak mezelf wijs dat dat komt door onze liefdevolle behandeling 😉, waardoor hij veilig gehecht is (tip: verdiep je in veilig hechten, dat maakt het voor mij makkelijker om de slechte slaper te accepteren).
Kortom; ik wil jullie (en mezelf) vooral een hart onder de riem steken. Jullie geven zoveel liefde, dat jullie enorm gemist worden door je kindje als hij alleen is. Dat is toch heel mooi eigenlijk? En al die liefde zal hem
Echt het vertrouwen geven om het een keer (binnenkort?) zelfstandig te doen. Dat gebeurde bij onze oudste ergens tussen 1 en 1.5 jaar (dichter bij de 1, dan bij de 1.5!). Oh en dan toch een hele praktische tip: ik geef vaak 2 speentjes, dan is hij 10 minuten bezig met de ene in, andere in, ene in etc tot hij moe wordt en in slaap valt.
één maand geleden
Reactie op SabinaS
Wij hebben een vergelijkbare situatie met onze zoon, hoewel het al veel bet ...
Heel mooi gezegd ❤️ toevallig vandaag 11 maanden controle bij CB en geloof het of niet maar zelfs het CB zei: ik raad slaap training eigenlijk nooit aan want baby’s kunnen nog helemaal niet snappen wat er dan gebeurd. Je leert alleen bepaald gedrag af. Ik stond met m’n mond vol tanden 😬. Was zoooo blij dat hij dat zei. En hij zei ook dat ze vaak zien dat het beter gaat zo tussen de 14-16 maanden! Wat jij ook zegt 🥰
Nog even vol houden 💪🏻💪🏻 we doen het super goed ❤️
één maand geleden
Hier ook een slechte slaper. Na zijn operatie toen hij 3 maanden oud was kon ik hem niet weg leggen zonder dat hij in totale paniek was. Heel langzaam aan hem toch weg proberen te leggen als is bijna sliep. Dat ging steeds beter tot ik hem weg kon legge 'n en alleen maar een hand op zijn lichaam hoefde te leggen. Toen kon hij gaan staan en moestnhet bedje lager, kwam er een slaapregressie en kiezen door... dus ik heb een stoel naast zijn bed staan en leg een hand op zijn lichaam, zit naast hem en neurie liedjes, als ik merk dat hij dat niet fijn vindt ben ik stil. Soms helpt hey hem wel om op zijn bedje je hartslag te tikken. En langzaam aan kan ik nu 2 weken uit zijn kamer lopen, met: ik ga even.... en dan rommelen of op je telefoon scrollen in een andere kamer. Ik hoor hem soms wat mokken en vervolgens zijn knuffel opeten,tikken met zijn benen. Maar uiteindelijk (en steeds sneller) valt hij zelf in slaap.
Het begon met de slaapjes overdag, en later ook naar de nacht toe. Hij krijgt een flesje in bed, en valt soms met fles in slaap maar meestal nig even rommelen. Als ik er nu bij kom zitten, duurt het juist langer.
Dus dames, er is hoop. Kleine stapjes, 2 vooruit en 1 terug. Maar elke kleine vooruitgang is er 1. En zoals al eerder is gezegd; geniet van deze fase, ik mis de knuffels voor het slapen gaan nu al.
één maand geleden
Ow en waar ik vandaag op het gegoogled is een grondbed. Ik heb wel eens het idee dat mijn zoon beter slaapt in een grondbed.ik kan hem dan lekker bij me nemen in bed, echt een verhaaltje samen lezen, nog even knuffelen en dan welterusten zeggen.
Ik las ook dat sommige kinderen zich opgesloten voelen in een ledikant. Dus misschien is dit ook wel iets voor jullie kids.
Ik ga er nog een ei over leggen... maar meestal als dit soort ideeën bij mij binnen poppen, is dat wat er nodig is en werkt voor ons kind.