Even ter context; mijn dochter slaapt al vanaf haar geboorte heel slecht, kan heel moeilijk zelf in slaap vallen en wordt om de haverklap wakker. Daarnaast is ze heel kieskeurig in wie haar verzorgd (niet zo zeer eenkennig, meer mensen wel als niet, maar ze laat zich bijv. echt niet voeden door iemand waar ze geen zin in heeft). Dat maakt dat wij al minder snel geneigd zijn om haar uit logeren oid te doen, om dat we bang zijn dat ze 'te lastig' is. Ze is ook echt geen opgever en kan uren achtereen overstuur huilen.
De laatste tijd gaat het in haar eigen omgeving super goed. Haar slaapkamer is haar veilige omgeving en valt hier zelf in slaap en slaapt tegenwoordig bijna elke nacht door! Maar nu zijn we op vakantie, en ligt het hele ritme natuurlijk in de war. Al weer een paar dagen gaan alle dutjes en nachten verschrikkelijk, net als vandaag.
Vandaag hadden wij eigenlijk afgesproken dat wanneer ze zou slapen, wij lekker uiteten zouden kunnen en mijn ouders de babyfoon bij zouden houden (zitten op dezelfde camping). Zo konden wij haar rustig op bed leggen op onze manier om de nacht rustig in te gaan, en daarna lekker de handen vrij.
Maar nu begint mijn stiefmoeder er over dat ik te moeilijk nadenk en dat hun ook prima haar avondritueel en het in bed leggen kunnen overnemen. Heel lief bedoelt, maar ik voel mij hier gewoon niet fijn bij. Nu zijn hun geïrriteerd en begin ik te twijfelen of ik het inderdaad te heftig maak in mijn hoofd, en ik het wat meer los moet gaan laten...