Overgang van 1 naar 2 kindjes zwaar??

Wij hebben 3,5j leeftijdsverschil. De tweede doen we er bij 😅 ik vind het daarom niet zwaar. Maar het helpt enorm dat de oudste zelf veel kan, binnen de perken alleen gelaten kan worden (bijv ff voor tv om jongste in bed te leggen) en naar school gaat. Met name door school hebben we best vaak maar 1 kind en dat is heel rustig. De tweede heeft wel soms pech, die moet uit bed voor het ophalen of wegbrengen of sporten van de oudste. Maar we merken dat hij enorm veerkrachtig is daarin en dat maakt het helemaal prima zo. De overgang was dus prima. Uitgezonderd van de Newborn tijd, die was pittig, maar dat is altijd denk ik

Bij ons zit er 3,5 jaar tussen. Ik moest ook lang herstellen van bevalling nr 1, vandaar. Ik vind de overgang van 1 naar 2 veeel zwaarder dan gedacht. Ben elke dag echt kapot. Maargoed onze eerste was dan ook een goede slaper en onze tweede slaapt zelfs met 1 jaar nog niet door ..

Ik vond van 1 naar 2 erg zwaar. Heb hier ook echt wel even “last” van gehad en kwam mezelf enorm tegen. Maar onze eerste was makkelijk. De 2e niet. Ik hoor van moeders die de eerste zwaar vonden dat dit vaak juist andersom is🤷🏼‍♀️ en ze de 2e makkelijker vinden

Overigens is bij ons nu onverwachts nr3 onderweg😅 dus we blijven nog even in de tropenjaren. Maar man wat hebben onze kids nu al veel aan elkaar en dat vind ik het wel waard. Ik heb deze zwangerschap wel gekozen voor medicatie tegen misselijkheid en dat had ik de vorige keren ook gewoon moeten doen😂 het gaat me makkelijker af nu

Ik vind het wel zwaar! Onze relatie staat al wel een paar maanden serieus onder druk. En dan heb ik niet eens een moeilijke baby (‘s nachts kan beter, dat wel). Maar je wordt wel weer echt geleefd dat eerste jaar. Mijn kindjes zijn mn alles, maar ik ben wel eerlijk in dat ik het niet eens ben met de stelling “een tweede doe je er zo even bij”.

Zelfde situatie, zelfde mening 🙂

Hier zit er 2,2 jaar tussen. Het hangt denk ik van jezelf en je kinderen af. Ik was zoveel relaxter tijdens de zwangerschap/bevalling/kraamtijd bij de tweede. Je weet dan gewoon wat je echt nodig hebt voor je eigen herstel en je weet wat er gaat komen. Tuurlijk zijn de eerste maanden weer zwaar, maar twee keer knipperen en je bent weer een jaar verder. Een tweede is wel meer managen, dus een goede samenwerking met een partner maakt het verschil. Als dat in balans is dan helpt dat enorm. Wij hebben bij beide kinderen ook strakke eet/slaapritmes aangehouden, waardoor we geluk hadden met goede nachten en er een duidelijke routine in de dagen zit. Ik vind het heel fijn dat mijn ‘baartaak’ er op zit in korte tijd en ik me straks weer op mijn eigen doelen kan richten. Wij hebben twee meiden en ik hoop dat ze veel aan elkaar gaan hebben met het kleine leeftijdsverschil. Nu kan de oudste nog wel eens jaloers zijn vanwege de verdeelde aandacht, maar hopelijk trekt dat bij naarmate ze ouder wordt. Dat je er al over nadenkt betekent dat je er ruimte voor hebt in je hoofd en hart, en dat is het belangrijkste.

Hier ruim 3 jaar verschil en een man die veel in de avonden en weekenden werkt. Ja dan is het zeker zwaar met 2 kinderen en een baan. Je staat letterlijk de hele dag aan, want voor ik thuis ben van werk en kinderen van opvang halen, ze in bed heb en het huis enigszins opgeruimd zodat er de volgende dag weer geleefd kan worden is het eigenlijk alweer bedtijd. Onze oudste is uit coronatijd toen man zijn werk lang stil lag en die dus thuis was. Ik was voorbereid op zware jaren maar geen het toch onderschat. En eigenlijk was de newborn fase toen baby in draagzak gewoon mee kon als de oudste naar bed gebracht werd ed veel beter te doen dan nu.

Ik vond van 1 naar 2 pittig. Vooral omdat de tweede een huilbaby was en amper sliep. De oudste was toen 4 en moest ook naar school. Dat was een opgave. En mn man werkte toen ook regelmatig in het buitenland. Uiteindelijk hebben we het ook niet gered en zijn we gescheiden. Dat is overigens jaren geleden en inmiddels heb ik met mijn tweede man nog een kleine. En van 2 naar 3 vind ik niet zo'n ding. De oudste twee zijn natuurlijk veel ouder en kunnen helpen maar ik heb nu ook een andere man en van 2 naar 3 vind ik gewoon minder zwaar dan van 1 naar 2

Ik sluit me hier helemaal bij aan. Ik vind het pittig met een kindje van bijna vier en eentje van bijna een! Mijn partner en ik runnen echt een bv heb ik het idee. Natuurlijk is het soms ook heerlijk en gezellig, maar ik mis echt de rustmomenten die ik wel had toen we nog maar één kindje hadden. Toen was de zorg ook veel makkelijker te verdelen. Het altijd aan staan is pittig!

Ik vond de overgang van 1 naar 2 dus echt heel erg meevallen! Ik vond van 0 naar 1 echt pittiger. Dan wordt je moeder en veranderd je hele rol. Ik heb daar echt aan moeten wennen. Met een tweede kindje ben je al moeder, er komt er alleen een bij. Ik vond dat veel minder ingrijpend. Tussen mijn kindjes zit precies 2 jaar leeftijdsverschil. Ik vond het zelf een heel fijn leeftijdsverschil. In mijn zwangerschap en het eerste half jaar deed de oudste nog een middagslaapje van 2.5 uur, waardoor ik ook nog echt dat rustmoment had op een dag. Ook vond ik de babyfase leuker, omdat ik veel meer interactie om mij heen had. Sommige dingen zijn wel lastiger met 2 kindjes. Even weg gaan vond ik een hele onderneming bijvoorbeeld. Maar nu zijn ze 1 en 3 en vind ik het al weer makkelijker worden. En de band die ik nu tussen hun zie. Ik zou het voor geen goud willen missen.

Ik denk dat het voor iedereen anders is en anders zal gaan uitpakken. Geen een baby is hetzelfde. Hier zit er 5 jaar tussen (helaas niet voor het zeggen hoeveel tijd er tussen komt te zitten) er zit een tijd tussen, maar is ook wel weer fijn, want de oudste is al aardig zelfstandig. Ik vond van 1 naar 2 wel veel drukker. De jongste is nu 1 jaar, maar voor mijn gevoel wordt je echt geleefd. Maar dat zal met alle leeftijdscategorieën zijn. Daarintegen kan de oudste soms ook wel eens wat pakken als je net je kleine aan het omkleden bent. En de tijd dat de oudste op school zit dan heb je tijd voor de jongste. Doen wat goed voelt. Dan neem je altijd de juiste stap.😊