Mijn dochtertje, inmiddels 11 maand heeft sinds kort zo nu en dan dat ze uit haar middag dutje komt totaal in paniek. Snikken, keihard huilen slaat dan ook alles af(eten drinken ed) en wilt dan ook alleen door mij getroost worden. Ook als k dr dan aan dr vader wilt geven omdat hij wat beter z’n rust kan bewaren (ik raak van binnen soms lichtelijk in paniek ervan omdat ik t zo vervelend voor dr vind dat ze zo verdrietig is) wilt ze niet door hem getroost worden.
Ik krijg dr gelukkig na knuffelen en sussen of bv wat afleiding door ff rondjes te lopen uiteindelijk wel stil.
Volgende week moeten we weer werken en ben ook best bang dat dit een keer gaat gebeuren bij de oppas en dat ze dan niet te troosten is als ik er niet bij ben om haar te troosten 😕
Weet iemand wat dit kan zijn? Zijn dit de “night terrors” waar ik wel eens van lees (alleen dan overdag), hoort het bij de leeftijd , een fase?