Weg lopen

Volgens mij is dit heel normaal op deze leeftijd. Althans, onze zoon van 1,5 jaar heeft dit ook en de oudste inmiddels 4 deed dit ook.

Ja zelfde hier al een tijd. Voor ons huis loopt hij ook zo de straat op. Hoe vaak ik ook nee zeg en hem oppak/aan zijn armpje trek. Hij lijkt het ook allemaal heel grappig te vinden om ondeugend te zijn, want hij kijkt me met zo’n guitig koppie aan terwijl hij wegrent. Angst om ons kwijt te raken kent hij in ieder geval echt totaal nog niet.

Hier ook zelfde. Ga daardoor ook nergens alleen naartoe. 🙃

Ik pak hem dan bij de hand als hij dat doet, of als hij niet luistert pak ik hem gewoon op. Hij weet dat hij naar mama moet luisteren 🤣 Maar onze zoon is ook wel echt heel voorzichtig moet ik zeggen. Hij gaat niet zomaar met iemand mee, kijkt graag de kat uit de boom als hij iemand ontmoet. Wel een goede eigenschap 🤭 Vrijdag waren we naar Duinoord met schoonfamilie (3 neven 1 nicht) en daar mocht hij zo goed als los. Dan merk ik toch wel dat hij voorzichtig blijft en niet te ver weg gaat. Zoekt mij of papa ook tussendoor tijdens het spelen. Dus echt weglopen doet hij niet... hebben wel een bandje met papas mobiel voor aan zn enkel (want pols wil hij niet)

Hier vindt hij het ook het leukst om de kant op te lopen die wij niet willen. Als hij niet mee komt til ik hem op en zet ik hem in de wagen.

Joh kind hier loopt zonder angsten naar mensen en dieren toe 🫣 deze mama haar bloeddruk soms 🤣🤣🤣 hoort er allemaal

Herkenbaar! Hier krijgt hij een polstuigje om, werkt perfect. Voldoende ruimte om zelf te kunnen lopen en ontdekken, maar de lijn tussen ons is 2 meter dus ik kan snel ingrijpen als het nodig is.

Volgens mij heel normaal. Hier rent die ook weg lachend en giechelend weg zodra de deur op gaat haha. Tegelijkertijd, komt hij wel voor een handje en zodra ik zeg, ok dan niet, doei en ik draai om, dan schrikt hij en rent meteen achter me aan. Maar genoeg momenten dat ik hem ook op moet pakken, terwijl hij voor zijn leven schreeuwt😅😂

Haha jaa lekker zelf ontdekken is toch het leukst. Als ik naar een plek ga waar ze echt niet zelf rond kan rennen dan zet ik haar “vast” in een winkelwagen/buggy/draagzak. Maar op sommige plekken laat ik het ook een beetje los. Ik houd wel van een afstandje in de gaten waar ze is maar ga haar niet constant corrigeren. Daar worden we allebei niet blij van

Die van ons is ook altijd op avontuur en wil nooit de kant op waar wij heen willen. Overigens luistert die ook niet en is het het voor hem extra leuk om lekker door te lopen als we stop zeggen. Lekker ontdekken dus!

Ja hij schrikt en rent achter je aan omdat zijn mama hem ineens zomaar dreigt te verlaten en dat heeft nogal impact op een kind. Mijn kind loopt ook alle kanten op buiten, dus heel herkenbaar. Het is een beetje een fase denk ik, ik heb hem ook graag in de buggy of op zijn loopfiets ofzo mee, zodat hij niet zomaar weg kan rennen. Misschien is zo'n fietsje met zo'n duwstang nog een uitkomst?

Ik bedreig hem niet (ik zeg niet dat ik hem verlaat), ik ga gewoon de kant op waar ik naartoe loop ipv achter hem aan te rennen als een gek😂 Zo leren ze het nooit. Dus als hij niet mee loopt zeg ik ok dan niet doei. Ik ben er dan gewoon en hij ziet mij. En soms mag iets impact hebben, hoe anders leren ze? Beter dan voor een rijdend auto rennen. Dat heeft meer impact. Overigens, het is allemaal niet zo dramatisch, en ik laat hem meestal vrij rondlopen waar hij naartoe wil. Ik wil dat hij ontdekt. Een fietsje met een duwstang hebben we, maar dat vind ik niet nodig. Ik wil juist dat hij leert. Doet hij ook prima, er verandert veel met een week ertussen haha Ik heb overigens altijd een buggy mee voor als hij moe wordt. Maar ik zet hem er nooit in het begin in. Sowieso, hij wil lopen, dus zomaar buggy accepteert hij niet. Snap ik, lekker wereld ontdekken🤭