41 weken zwanger

Dat is niet waar. Zonder jouw toestemming mag je eigen verloskundige je niet overdragen aan het ziekenhuis. Dreigen met dat je kindje dood gaat na de 42 weken is geen goede begeleiding. Ze moeten je namelijk informeren over de mogelijkheden en risico's, maar ook wat als je niets doet of dat er een alternatief is. Hier is de brains methode heel handig in: https://deverloskundige.nl/zwangerschap/subtekstpagina/298/een-goede-keuze-maken/

Hier vandaag ook de 41 weken aangetikt. Nooit verwacht aangezien de eerste zich met 39+6 spontaan meldde en ik al weken last heb van voorweeën, zelfs de verloskundige kon het zich niet voorstellen. Mentaal best een rollarcoaster inmiddels, waar ik er eerst helemaal klaar voor was begint het nu weer steeds iets abstracter te worden dat ik echt moet bevallen. Herkenbaar? Vandaag als het lukt een eerste poging tot strippen dan maar want zou graag thuis bevallen het liefst! Al denk ik inmiddels ook wel steeds meer als ze er maar een keer uit komt

Mijn vorige zwangerschap was ik bevallen met 40+1, nu ben ik 40+4 en dit keer is mn zwangerschap ook veel zwaarder dan de eerste dus ben het wachten ook zo zat😓😓

Goed na een pittige bevalling die uiteindelijk op een keizersnee is uitgekomen ze is gister geboren ons prinsessje. Om 22:02 nu herstellen en genieten❤️

Aah ze is er! Goed gedaan zeg! Nu genieten van jullie mooie meisje

Het klopt niet helemaal wat je zegt. Een verloskundige heeft ook het recht om zelf te zeggen iemand niet meer te begeleiden na 42 weken. Zij hebben zich namelijk aan een bepaald veiligheidsprotocol te houden. Als zij buiten dit protocol werken, dan zijn zij niet meer verzekerd als er eventueel heftige complicaties optreden tijdens de zwangerschap en/of bevalling. Je staat daarom als verloskundige in je recht om aan te geven dat jij na het termijn buiten de richtlijnen en protocollen iemand niet gaat begeleiden. Dat er gezegd is dat het kindje dood gaat of kan gaan, vind ik wel een grote uitspraak van de verloskundige. Dat vind ik niet zo professioneel en is natuurlijk ook niet per se waar

Dan blijft de zorgplicht bestaan. Wat inhoudt dat ze een zorgverlener moet vinden waar jij als patiënt mee akkoord gaat. Zolang jij weigert, is ze verplicht zorg te verlenen. Het is niet een nette manier, dat geef ik zo toe.

Wat lief! Het was heel pittig, toen de weeën begonnen had ik gelijk rugweeën van 60 sec om de 2 min. Deze kon ik op den duur alleen nog maar lopend opvangen, na 24 uur bezig te zijn en 33 uur wakker,, gaf ik aan bij de verloskundige (thuisbevalling) dat ik niet wist hoelang ik nog verder kon omdat ik moe raakte, ik had toen 5-6 cm ontsluiting en 3 uur later nog steeds (toen was ik inmiddels 27 uur bezig en 33 uur wakker) ze zijn hier alleen toen niet adequaat mee omgegaan. Uiteindelijk heb ik thuis doorgelopen tot 32 uur weeën en gesmeekt op pijnstilling, die kon ik alleen krijgen als mijn vliezen gebroken zouden worden omdat er een vermoeden was van meconium houdend vruchtwater, en dit bepaald in welk ziekenhuis ik wel terrecht zou kunnen. Gevolg waar ik al bang voor was, was dat mijn ontsluiting toen te snel zou gaan. Dit was ook zo; eenmaal in het ziekenhuis had ik volledige ontsluiting en kon ik geen pijnstillers meer krijgen. Ik was toen 33 uur bezig en 50 uur wakker. Doordat ik uitgeput was en de weeën die inmiddels ook waren over gegaan in stuit/rug alleen staand en wiegend kon opvangen had ik wel persweeën maar die waren niet krachtig genoeg, uiteindelijk hier ook nog 2 uur mee gelopen, toen ik uiteindelijk wee opwekkers moest. Toen was hij er gelukkig binnen een uur, maar hij had het door de bevalling en mijn uitputting zwaar gekregen en kachelde 5 min na de bevalling in en werd gelijk overgedragen aan de kinderarts en moest aan de beademing, sonde en infuus. We hebben hem daarom pas 12 uur later pas vast kunnen houden. Naar mij inziens en dat is ook wat ik bevestigd kreeg in het ziekenhuis van de verloskundige, verpleegkundige en de kraamzorg daar, hadden ze me nooit zolang door mogen laten lopen en had veel voorkomen kunnen worden. Al met al alles wat ik me niet had voorgesteld, maar de liefde maakt meer dan een hoop goed 💙

Ik ben momenteel 41+4 weken zwanger en o wat voel ik me dubbel! Gisteren controle gehad in het ziekenhuis en de kleine frummel heeft het nog veel te goed in mijn buik. De VK gaf aan dat ik nog vruchtwater had van de hoeveelheid van een 38 weken zwangerschap. Alle controles waren keurig. Nu hebben ze 2 keer al geprobeerd te strippen maar steeds lukt het niet omdat ik geen ontsluiting heb. A.s. dinsdag bij geen ontsluiting krijg ik een ballonnetje en mocht dit nog de natuurlijke bevalling niet op gang helpen dan wordt ik die dag daarna ingeleid. Ik vind het zo vreselijk dat mijn lijf gewoon niet doet wat het moet doen en dat ondanks dat het volgens de specialisten nog "lekker" in mijn buik zit het niet op gang komt. Met de dag wordt de druk en stress meer en wordt ik er oprecht verdrietig en moedeloos van...😮‍💨😪

Ik snap hoe je je voelt mama. Echt zo'n gevoel van ben ik stuk en waarom werkt het niet? Kan je heel onzeker maken. Maar goed, linksom of rechtsom gaat die bevalling er echt komen en dat kan je gewoon aan. Even volhouden nog! ❤️