Beval verhalen

Is het je eerste kind? En hoeveel weken was je bij de bevalling?

Hierbij mijn bevalverhaal van ons tweede kindje. Zij is gisteren geboren op 30 september. Om 23.50 uur op 29 augustus was ik net in slaap gevallen. Ik begon te hoesten en ineens voelde ik vloeistof lopen en iets uit mij komen. Bleek mijn slijmprop te zijn en eigenlijk dacht ik dat ik tegelijkertijd urine was verloren. Het bleek uiteindelijk toch vruchtwater te zijn, maar toen ik op mijn hand blies, kwam er niks uit. Ik had dus echt minimale vochtverlies gehad. Pas om 1.00 uur s’nachts begonnen de weeën. Er zat eerst 7 min tussen, daarna 5 min en toen kwam het direct om de 1 a 2 min. Ik had toch maar de Vk gebeld om 1.30 uur. Zij kwam direct langs en ik had 2 cm ontsluiting. Zij ging toen weer weg, maar ze zei dat ze wel wakker zou blijven. 1 uur later moest ze toch terug komen, want de weeën werden qua intensiteit echt heftiger. Bleek toen al 6 cm ontsluiting te hebben. Zij vroeg of wij naar het ziekenhuis wilde ivm bloedarmoede of toch thuis wilde blijven (mijn hb was gelukkig net weer goed dmv vingerprik). Toch voor het ziekenhuis gekozen. Het ziekenhuis is hier 30 min vandaan. Wij stonden net op de oprit van de snelweg van onze woonplaats en ik had al persdrang, dus auto met knipperlichten aan de kant gezet en de VK kwam snel er naar toe rennen om even te toucheren. Om 03.00 uur bleek ik dus inderdaad volledige ontsluiting te hebben. De ambulance en politie moesten erbij komen. De ambulance broeders waren zo lief en respectvol. Zij hebben mij echt heel goed geholpen en dat nog onder begeleiding van mijn eigen verloskundige die haar auto had laten staan. (Sidenote: de politie heeft haar auto verplaatst naar een veilige plek en haar sleutel gebracht naar het ziekenhuis.) Mijn man reed achter de ambulance aan en de politie met loeiende sirenes achter mijn man, zodat niemand mijn man zou kunnen tegen houden. De ambulance heeft een paar keer even moeten stoppen, omdat ik ging persen. Helaas lukte het mij toch niet door deze hele ervaring, maar we hebben wel gelukkig het ziekenhuis gehaald om 04.15. Om 04.33 was de kleine meid geboren.

Wouw wat een verhaal joh! Dat zal wel even flink schrikken zijn geweest voor je! Hopelijk maken jullie het goed. T is in iedergeval een verhaal die elk jaar weet op tafel beland rond de verjaardag van jullie dochter. In iedergeval van harte gefeliciteerd met haar geboorte 🩷

Dit is wel fijn om te lezen voor mij, met mijn extreme bevalangst :) mooi verhaal, bedankt voor het delen! En gefeliciteerd natuurlijk met je kindje 🌹

Bedankt! Het was inderdaad even schrikken, maar het gaat echt super goed. Dit verhaal zal ze zeker elk jaar gaan horen totdat ze gek van mij wordt 🤣🤣.

Bij de 20 weken echo te horen gekregen dat de placenta laag lag ben toen doorverwezen naar de gynaecoloog om te kijken hoe die precies lag bij mij lag de placenta geloof 3cm over de uitgang heen dus placenta praevia totalis. Mij is toen verteld dat t bij de meeste gevallen nog genoeg verschuift om vaginaal te kunnen bevallen ( vanaf 2 cm van de uitgang af ) en bij meer zou je zelfs gewoon thuis mogen bevallen. Helaas vanaf week 23 bijna wekelijks opnamens gehad ivm met bloedingen verschillend van een paar druppels tot hevigere bloedingen. In week 32 een definitieve placenta lokalisatie gehad toen pas was de placenta wat verschoven tot 5 mm van de uitgang af ( marginalis ) , toen is ook metteen de keizersnede ingepland met 38 weken heb hier geen keuze in gehad vaginaal was niet mogelijk. Uiteindelijk is de keizersnede naar voren gehaald ivm een nieuwe bloeding met 37 weken bevallen van een gezonde dochter.

Op 1-10-2024 opgenomen in ziekenhuis voor een hartfilmpje om 14:00, i.v.m. minder beweging voelen.. hierna te horen gekregen dat de inleiding of vandaag of donderdagochtend kon plaatsvinden. Gekozen voor 1-10-2024, om 16:15 vliezen gebroken en om 16:50 gestart met weeënopwekkers en 3 cm ontsluiting. Na een hevige weeën storm om 19:30 een ruggenprik bij 4-5cm ontsluiting laten zetten, eenmaal om 23:15 volledige ontsluiting en bij elke wee rustig persen want hoofdje lag nog wat hoog. Uiteindelijk om 0:00 kreeg ik persweeën en is ze om 0:22 geboren op 02-10-2024. Kleine Elina is nu al een geliefd onderdeel van ons startende gezin🩷 We waren eigenlijk 9-10-2024 uitgerekend, met precies 39 weken is ze geboren.

Bedankt voor het delen van je verhaal. En proficiat met jullie dochter. In mijn geval is het misschien toch net iets anders en daarom mag ik het ook natuurlijk proberen. Ik heb mijn gehele zwangerschap geen bloed verloren en ben nu 38 weken. Omdat de placenta bijna 2 cm van de baarmoedermond afligt ( 1,8 om precies te zien) zien ze het meer richting de groene zone en verwachten ze niet dat er complicaties optreden. Mocht dit wel gebeuren dan zou dit in het begin fase van de ontsluiting zijn ( 1-3 cm ) en dan zou een keizersnede alsnog mogelijk zijn, vandaar dus medisch. Maar in veel van dit soort gevallen hebben vrouwen dan de gedurende zwangerschap last van bloedingen. Ik laat het op me afkomen en zie wat er gebeurd. Nu aftellen en de laatste loodjes

Pfoe wat een onverwachts eerste bevalling was dit, en dat bij 37+4 weken! Op 2 oktober werd ik wakker en dacht dat ik in bed had geplast, ik strompelde naar de badkamer en het bleek dus dat mijn vliezen gebroken waren. Dit was iets over 12. Terug in bed gaan liggen want het water was gewoon helder maar al snel begonnen er wat weeen. Ze waren wel gelijk regelmatig om de 3 min maar nog niet intens. Toch maar de verloskundige gebeld maar omdat de weeen nog mild waren adviseerde ze ons om toch nog even te slapen. Ik ging in bed liggen maar het werd steeds erger. Weer terug gebeld en toch gevraagd om te komen. Ik zat om 2.30 op 3 cm en ze zei dat ze om 6uur terug zou komen, maar als ik pijnstilling wilde in het ziekenhuis dat ook kon. Het bleek dat ik een weeen storm had en maar amper nog een minuut tussen de ween had zitten. Ik dacht ik probeer het nog even want ik kon ze nog wegpuffen. Ze ging weg maar na een half uur had ik mij toch bedacht, de ween werden zo intens dat ik ze amper weggepuft kreeg, zeker omdat ik amper pauze had tussendoor. Ze controleerde om 3 uur nog eens en het was nog steeds 3cm, we konden dus naar het ziekenhuis. Eenmaal daar werd het infuus aan geprikt en zouden ze de baby minimaal een half uur monitoren voordat ik een ruggeprik zou krijgen. Om 4 uur werd er weer gemeten maar het bleek dus dat ik 9cm had. Door die knalweeen was de ruggeprik al geen optie meer. Op een gegeven moment ben ik begonnen met persen, met 2 keer persen en na 3 minuten is onze dochter geboren🩷 Vertrouw altijd op je gevoel. Voel je geen zeur als je vraagt aan de verloskundige om toch terug te komen. Ik ben zo blij dat ik duidelijk aan heb gegeven wat ik wilde anders was ze thuis geboren en dat wilde ik niet (en maar goed ook want ze had ademhalingsproblemen)

Afgelopen zondagavond kreeg ik rond 23:00 lichte weeën. Het rommelde de gehele zondag al wat, maar er zat nog geen duidelijke ritme in. Rond 02:00 merkte ik aan de spanning aan mijn lichaam dat het echt begonnen was. De weeën kwamen om de 20 minuten, maar ze waren goed te doen. Ik keek wat televisie voor wat afleiding, want zowel mijn man als ik konden niet meer slapen. Rond 05:00 probeerde ik toch nog wat te slapen. Tussen de weeën door lukte het toch om nog een beetje te slapen. Rond 07:00 merkte ik dat het mij niet meer ging lukken om door de weeën heen te slapen. Ik besloot om de tassen van mijn 2 andere kids in de pakken, want die zouden door hun vader naar oma worden gebracht. Mijn man maakte de kids klaar en ik besloot de verloskundige te bellen met de mededeling dat de bevalling zou gaan beginnen. Ik gaf er wel bij aan dat zij nog niet nodig was, omdat ik de weeën prima op kon vangen. Ik zou weer bellen als de weeën korter achter elkaar kwamen. Ik probeerde afleiding te vinden door het hele huis nog even aan kant te maken ( nesteldrang haha). Dus zo stond ik met de stofzuiger in mijn hand een wee weg te puffen. Na het schoonmaken besloot ik een warme douche te nemen. Ik kon mij hierna niet echt meer een houding vinden om in een bubbel te komen, dus besloot ik om 13:30 de verloskundige te bellen. Nadat zij mij gecheckt had gaf zij aan dat ik al op 5cm zat. Aangezien ik in het kraamhotel wilde bevallen, gaf zij aan dat wij rustig aan die kant op konden gaan. Mijn man pakte de laatste spullen in en samen vertrokken we rond 15:00 richting het geboortecentrum. Rond 15:40 zat ik op 7cm waarna mijn vliezen werden gebroken. Hierna heb ik de laatste 2 weeën in bad opgevangen. Ik voelde hierna dat ik persdrang kreeg, waarna ik uit bad ging om op de baarkruk te zitten. Die haalde ik niet, want op handen en knieën kwam mijn kleine wonder eruit, waarna ik hem zelf om 16:01 heb kunnen opvangen. Ik kijk terug op een droombevalling en geniet nu met volle teugen van mijn kleine mannetje 🥰

Vandaag zou ik ingeleid worden. Bleek bij aankomst in het ziekenhuis dat ik toch te weinig ontsluiting had en niet week genoeg. Balen, want u konden de vliezen niet gebroken worden en zou het allemaal stuk langer gaan duren. Ik kreeg 2 pilletjes om 9.00 uur om de boel op gang te helpen. Rond 13.00 uur zou ik dan de volgende krijgen als het niet genoeg zou doen. Kreeg wel wat krampen, maar dat was het. Rond 12.00 uur kwamen ze kijken en gebeurde er nog weinig. Rond 12.30 uur begonnen ineens de weeën. En weer vrij heftig, net zoals bij de vorige bevallingen. Pilletje bleek niet meet nodig. Had 4 cm en om 13.00 werden m'n vliezen gebroken. Weeënstorm was weer heftig dus pompje gekregen. Dat hielp goed. Ff over half 2 werden de weeën ineens stuk heftiger en uit t niets (lag nog op m'n zij) had ik persweeën. Ik had amper tijd om op m'n rug te gaan liggen. 2x persen en ze was er, duurde nog geen minuut. 13.37 uur is ze geboren. Dat ging ineens heel snel! Wel blij dat het er weer op zit!

Een positief (tweede) bevallingsverhaal in het buitenland 🩵 Ik zou worden ingeleid met 38 + 5 weken omdat onze tweede zoon aan de grote kant zou zijn volgens de groei echo’s. Ik woon in het buitenland en hier zijn ze nogal gewend aan iets kleinere babies dus een baby van +/- 4 kilo is al groot in hun beleving. Ik had een paar dagen daarvoor een afspraak bij de gynaecoloog om mijn ontsluiting te checken en de definitieve datum af te stellen. Tijdens deze afspraak ben ik ook licht gestript. Diezelfde namiddag nog, begonnen mijn weeën. Heel licht en eigenlijk niet pijnlijk, na 3,5 veel weeën, kort op elkaar maar nog steeds niet pijnlijk toch besloten om naar het ziekenhuis te gaan. Mijn ontsluiting was nog hetzelfde als die ochtend, zo’n 1-2 cm en de weeën waren niet krachtig genoeg om deze te bevorderen. Ik kreeg de keuze om te blijven of naar huis te gaan, mijn man was ziek (perfecte timing 😂) en we hadden ons eerste zoontje thuis met oppas dus besloten naar huis te gaan. Ik kwam om 20:00 aan in het ziekenhuis, om 22:00 waren we weer thuis en om 23:00 uur, toen ik net in bed lag, braken m’n vliezen. Mijn weeen werden ook steeds heviger en omdat m’n vliezen gebroken waren, hup weer naar het ziekenhuis. 00:00 aangekomen in het ziekenhuis 01:30 ruggenprik en 6 cm ontsluiting 01:45 persdrang en ineens 10 cm ontsluiting (ruggenprik werkte nog niet goed omdat deze pas net was geplaatst) 01:58 na één keer persen was onze zoon geboren! 🩵 In totaal duurde de bevalling 9,5 uur. Mijn eerste bevalling duurde 22 uur. Beide keren een beetje hetzelfde verloop, het startte met hele lichte weeen voor een langere periode, daarna ineens heel snel veel ontsluiting, bij de eerste vijf minuten geperst en een hele kleine hechting en bij de tweede maar één keer hoeven persen en geen hechtingen! Ik vond bevallen echt een feestje en zag het als een enorm avontuur, helemaal in onze eigen bubbel. Ik voelde me heel sterk en krachtig. Voor iedereen die nog moet bevallen: heel veel succes (en plezier)!!! 🍀

Ja eerste kind. 39+1 (net over het randje +1 ;) Er is mij ook alvast verteld dat ik volgende keer bij eerste wee moet bellen en er een minimale kans is dat ik in het ziekenhuis zal bevallen.

Wauw !! Dit is typisch het verhaal waar ik op hoop dat het zo verloopt met mijn bevalling! Gefeliciteerd en rust lekker uit! 💙🥰

Vrijdag 27-09-2024 ben ik bevallen van ons zoontje Mees 💙 Ik was uitgerekend op 07-10 dus ik ben uiteindelijk met 38+5 bevallen. Donderdagnacht om 02:45 uur braken mijn vliezen (ik kon niet slapen dus was nog wakker). Rond 03:45 uur begon de eerste wee, 10 minuten later de 2e. Vanaf dat moment kwamen ze meteen elke 2-3 minuten. Rond 04:45 ben ik ondanks dat ik het zelf toch nogal snel vond maar de verloskundige gaan bellen. Om 05:10 uur was ze er, en ik bleek toen al 4cm ontsluiting te hebben 😅 Ik mocht dus meteen door naar het ziekenhuis, ik wilde namelijk poliklinisch bevallen. Rond 06.00 uur controleerde ze weer op ontsluiting.. 8 cm ! Rond 07.30 uur had ik volledige ontsluiting en om 08.34 uur is Mees geboren. Al met al dus een hele heftige maar vooral snelle bevalling. Vanaf de eerste weeën tot aan de bevalling zelf minder dan 5 uur. Doordat de weeen meteen al zo heftig waren en zo snel achter elkaar was het echt bijna onverdraagbaar. But i did it ! Om 11.30 uur was ik alweer thuis en nu kan ik inmiddels alweer een weekje van mijn kleine vent genieten💙

Liet op dinsdagavond 20:00 een ballon plaatsen, die er woensdagochtend uitviel. Helaas was er geen plek in het ziekenhuis om mijn vliezen te breken. Volgende dag (donderdag) werden wij 10:00 naar de verloskamer gebracht waar 10:40 zijn vliezen werden gebroken en ik aan het infuus ging (weeenopwekkers) eerste weeen kwamen rond 12:30 en 14:20 is onze zoon geboren 💙 was een snelle en fijne bevalling 🙏🏼👶🏼

Op 4 oktober om 1.14 is onze dochter geboren! Sochtends week de hond al niet van mijn zijde.. vreemd, loop toch niet steeds voor m’n voeten. Om 15.00 begon ik wat menstruatie krampen te krijgen. Die waren wat vervelend maar ik dacht er nog niks bij. Mijn zoontje van 2,5 en moeder liepen nog vrolijk rond me heen te drentelen. Om 18.00 begonnen de krampen pittiger te worden. Mijn moeder begon al wat vermoedens te krijgen maar ik wuifde het nog weg. Ik had m’n man alwel een berichtje gestuurd, volgens mij is het begonnen maar zeg maar niks tegen m’n moeder. Moeder weg, kind op bed en toen kwam de weeen al snel frequenter en had m’n focus nodig om ze weg te puffen. 21.00 verloskundige gebeld. Een mooie 3 cm ontsluiting, dus echt van start. De hardslag van het kindje was verhoogd, hierom zat een thuis bevalling er niet meer in. Ik moest aan de monitor. Spullen pakken en naar het ziekenhuis. Grr vervelend, jammer! 23.00 geïnstalleerd in de kamer. Als snel bleek het toch echt een medische bevalling te zijn. De hartslag bleef hoog. Afscheid genomen van mijn verloskundige en overdragen aan het ziekenhuis. Ze was de deur nog niet of ik riep al dat ik persdrang. Ontsluiting gemeenten en zat op 8 cm, dat ging goed! Volledig in de focus! Niemand om me heen, en ween wegpuffen. Na 3 kwartier mocht ik mee drukken met de weeen. Het spannendste moment, persen. Aangegeven dat ik dat heel spannend vind. De verloskundige van het ziekenhuis heeft me er echt doorheen geholpen, rustig blijven en geef er maar gewoon aan toe. Oké, geen weg terug en ervoor gegaan. Na 20 minuten persen pakte mijn man, onze knappe dochter aan! Daar is ze dan ❤️ wat een focus, wat een adrenaline, wat een mooi meisje! Dan denk je het gehad te hebben. Op naar de placenta. Die zat nog aardig vast. Geeft niks, hoeft pas na een uur. Oké. Volledig in de wolken van onze dochter kwamen ze af en toe duwen en trekken om de placenta los te krijgen. Geen resultaat. Toch de gynaecoloog erbij. (Uit bed gebeld, oeps, sorry) na nog meer trekken en duwen, ja los! Compleet? Er lijkt iets te missen.. voor de zekerheid, naar het OK. Hup, laat maar komen. Vermoedens klopte, niet alles was losgekomen. Dat hebben ze verwijderd toen ik in de roes lag. Terug naar mijn man en kind. 2 liter bloed verloren. We zijn er weer 🩷 Gek als ik dit opschrijf, dat ik terug kijk op een hele mooie bevalling! Niets wat ik van te voren had bedacht klopte, maar het ging zo rustig, stap voor stap. De adrenaline, focus en hormonen hebben m’n lijf overgenomen. Meiden die het nog te wachten staan, jullie kunnen dit 💪 vertrouw op jezelf, je man en de medici om je heen. Laat je het je maar gebeuren. Het komt goed en voor je het weet, lig je met een heel mooi klein kindje in je armen. 🩷🩵

Nog even niet de puf gehad om mijn eigen fijne ervaring op te schrijven dus dat ga ik van de week doen. Maar ik lees ‘s nachts tijdens het voeden graag jullie verhalen terug. Wat is het toch bijzonder om te lezen waar wij vrouwen allemaal toe in staat zijn!💪

Misschien een stomme vraag , maar herkent iemand extreme diarree en wat misselijk gevoel de laatste week van de zwangerschap? Betekend dit dat het snel gaat gebeuren?

Ik herken het zelf niet, maar dit is volgens mij wel een teken. Iemand die ik ken had dit ook vlak voor de bevalling.