Boze schoonmoeder

Als ik het goed begrijp is haar eigen zoon hier ook best (terecht) kwaad over. Heeft hij dit met haar besproken? Ik zou als ik jou was dit vooral bij hem laten, wetende dat jij echt wel haar kleinkinderen bij haar wilt toelaten ondanks alles wat ze gezegd heeft. Zou persoonlijk niet overmatig m'n best doen om langs te gaan, lijkt me ook dat zij daarin zelf iets kan betekenen (weet niet hoe ziek ze is)

Ik zit in eenzelfde situatie. Mijn schoonmoeder heeft mij na de geboorte van onze eerste ook voor vanalles uitgemaakt. Ik kon niets goed doen. Uiteindelijk is de bom gebarsten toen onze dochter 7 maanden oud was. Ook na een heel stomme ruzie midden in de nacht (zij was oppas, ik van wacht tot de volgende ochtend). Ze is toen gewoon vertrokken, terwijl ik dus ieder moment voor een spoed opgeroepen kon worden (gelukkig niet gebeurd, anders had ik een probleem gehad). Mijn man was razend en heeft de volgende ochtend haaf spullen buiten gezet, code van de poort veranderd en gezegd dat ze pas welkom is na een verontschuldig. Dat was de eerste keer dat hij zoiets deed. Hij heeft een hekel aan ruzie en negeerde haar altijd om de vrede te bewaren. Ze liet niets meer van haar horen. Deze ruzie was in september 23. April 24 heeft mijn man haar uitgenodigd (tegen de regels in, want zij zou de eerste stap moeten zetten) om het uit te praten. Dat is weer met ruzie afgelopen (want zij had toch niets verkeerd gedaan dus waarom moest ze dan sorry zeggen?) We hebben haar niet meer gezien sindsdien. In april heeft mijn man haar verteld dat ik zwanger was. Ons zoontje heeft ze nog nooit gezien, onze dochter (nu 21 maanden) sinds sept 23 niet meer... Terwijl de andere kleinkinderen hun oma wel zien. Ik vind die situatie ook heel moeilijk. Aan de andere kant verbiedt ik haar het contract absoluut niet. Ze vraagt er gewoon niet naar. Ze doet geen enkele moeite. En ik ga mijn kinderen niet bij haar afzetten zodat ze hun oma kunnen zien. Ze moet er zelf maar naar vragen. Sorry voor mijn veel te lange verhaal, maar moest het wel even uitleggen Hier heb je dus ineens mijn antwoord wat ik zou doen. Ik vind dat het initiatief voor contact van oma moet komen en niet van de moeder. Als zij moeilijk doet is dat haar probleem. Misschien moet je gaar dat wel zeggen. Dat als ze haar kleinkinderen wil zien, ze zelf maar actie moet ondernemen. Wij hebben duidelijk gezegd, dat als ze sorry zegt het weer goed is. Maar ik heb dat woord uit haar mond in de 11 jaar dat ik haar ken nog nooit gehoord...

Wij hebben beide niks meer van haar gehoord na dat telefoontje

Ze heeft COPD, haar reden dat ze niet hier geweest is, is dat ze de trappen niet op kan in ons huis.. maar in de gang, beneden hebben we een slaapkamer van m’n man z’n oudste zoon (daar heeft ze een week voor m’n bevalling nog geslapen) dus dan kan je ook wel daar chillen om je kleinzoon te zien toch🤯 Ze neemt geen contact met mij/ mijn man op omdat we volgens haar (zei ze ook in het telefoongesprek) te weinig vragen aan haar hoe het gaat. Wij moeten eerst contact opnemen met haar en vragen hoe het met haar gaat, voor ze iemand anders gaat bellen.

Ik zou nog maar even afwachten. Heeft ze haar excuses al aangeboden?

Ik zou haar ook even die eerste stap laten zetten ipv er zelf energie in te stoppen. Jij bent niet de boze schoondochter, zij gedraagt zich gewoon als een klein kind! Hoe kan ze dit nu een paar dagen na je bevalling zeggen.. gewoon respectloos is het en persoonlijk zou ik niet eens willen dat mijn kinderen in contact staan met iemand die zulke dingen zegt.

Nee, en haar kennende gaat ze dat niet doen ook .. we hebben ook niks meer van haar gehoord

Ze klinkt wel een beetje als mijn schoonmoeder... Moeilijk hé, als mensen zo onredelijk doen? Toevallig heeft mijn moeder ook COPD. Sinds de zomer is ze al erg slecht. Mijn moeder is nu in 3 weken 1 keer op bezoek geweest en dat was met de nodige afstand, want ik en mijn dochter waren verkouden. Wij zien mijn moeder om die reden helaas niet veel. 1 wonen we ver weg en 2 heersen hier continu virussen in huis. Mijn moeder is vaak ook zelf gewoon te benauwd om uit huis te komen