Lieve mama's,
Ik moet even mijn ei kwijt, wellicht hebben jullie troostende woorden.
Nu ik dit typ zit ik voor de tweede keer sinds de geboorte van onze zoon (bijna 4 weken) in het ziekenhuis vanwege een bacteriële infectie. Wederom moeten we hier twee nachten verblijven. Vorige keer was het precies raak toen de kraamweek was afgesloten, nu is het teruggekeerd. Het is een bacteriële infectie waar je als ouder niks aan kan doen, wat volgens de artsen betekent dat we gewoon hele dikke vette pech hebben. Het is ergens geruststellend dat je als ouder niks 'fout' hebt gedaan, maar het is ook frustrerend omdat het zo een machteloos gevoel geeft.
Nu zit onze jongen weer aan het infuus met antibiotica. Hij had van de vorige keer al enorm veel last van zijn maagje (heel veel poep) en heeft daarnaast net als veel baby's last van krampjes. Voornamelijk 's nachts.
Na het voeden (zo elke 3 uur) doe ik er steeds vaker een uur over om hem in slaap te krijgen, wat betekent dat ik zelf met geluk nog 1,5 uur krijg om te slapen.
Ik zit er even compleet doorheen. De slapeloosheid heeft me goed te pakken en als ik ergens 'de eerste maanden' lees voel ik de moed in mijn schoenen zakken.
Hoe overleven jullie de nachten? Zijn er mama's die dit herkennen? Hebben jullie tips?
Liefs,
Een hele vermoeide, bezorgde mama