er alleen voorstaan

Zo als de titel het al zegt, heb ik de afgelopen 3 weken echt alleen voor gestaan! Onze dochter in nu 5 weken oud en de eerste 2 weken heeft mijn partner echt goed mee geholpen, alleen in de 3de week ging dat weer helemaal weg. Meneer dacht alleen nog maar aan zn eigen behoefte. Thuis komen van werk even gedag zeggen snel onder de douche en weer achter die playstation. Als ik heb bel.of app kan je komen dan duurt het ruim een half uur voordat hij even komt en als ik dan vraag kan je even de fles maken of kan jij haar even nemen, hoor ik ja maar ik zit nu in een potje kan echt even niet weg! Ik word dan echt heel boos en begin dan ook weer gefrustreerd te raken wat ons meisje dan ook weer aanvoelt, waardoor ik weer veel langer bezig ben om haar te troosten! Het begin nu zelf zo erg te worden dat ik aan me zelf merk dat ik liever op de bank slaap zodat ik sneller kan reageren en sneller haar fles kan maken dan dat ik op hem wacht in de nachten. (Zij slaapt dan ook beneden in de box) Het kost me ook veel moeite om hem nu te vragen kan je me helpen. Gister hadden wij een verjaardag en hij had al gegeten en alles en ik was al ruim een uur bezig met die kleine meid ( nog niks gegeten of gedronken) ook hier heb ik hem moeten roepen om te helpen. Toen ik eenmaal wat kon eten begon mijn schoonmoeder over het kado geven. Waarop ik zei ik heb nog niks kunnen eten. Dus ik pak even wat en dan kunnen we het geven. Ook die helpt me niet! Roept kom op, eten doe je morgen maar! Waarop ik mijn vriend hoor zeggen ja die vreet de heledag door. Heb echt me tranen weg moeten slakken in de keuken om niks te laten merken. Maar nu ik dit zo schrijf rollen ze alweer over me wangen. Ik moest dit echt even van me af schrijven, merk dat het me echt heel erg helpt!