Ik moet even van me afschrijven..
Onze dochter is nu 6 weken oud en we hebben nog een dochter van 2 jaar.
Ik ben 3 dagen per week alleen met hun omdat mijn partner de andere werkt.
Ik trek het gehuil van de baby niet meer. We weten ze zit nu in haar huilpiek, de krampjes zijn op zn ergst en ze heeft reflux. De nachten zijn daarom ook drama.
Mijn partner pakt de avonden en een groot deel van de nachten zodat ik wat kan slapen. Maar ik lig al met zoveel spanning in bed omdat ik doodsbang ben dat het gehuil weer gaat beginnen.
Daarnaast voel ik me schuldig naar onze oudste dochter omdat zij nu ook ineens moet dealen met deze situatie.
Ik vergelijk ook alles met toen zij baby was en in mijn gedachten was zij echt heel makkelijk. Maar als we er langer over praten thuis, dan was zij eigenlijk ook die eerste weken echt niet heel makkelijk. Dus probeer er nog wel wat hoop uit te halen maar toch vind ik het zo vreselijk moeilijk..