Hi allen,
Ik zou graag jullie mening willen over een situatie. Maandag is onze zoon 4 weken en mijn herstel (vaginale bevalling) was niet super simpel. Ik heb nog steeds last van mijn bekkenbodemspieren.
Deze week is mijn partners familie aangekomen. Ze komen allemaal uit het buitenland (4 mensen totaal die 2 weken logeren in mijn huis). In de avonden helpen ze wel enigszins. Maar wat voor hun het belangrijkste is, is toeristische plekken in het land bezoeken. Ik heb van tevoren gezegd dat dat nu, tijdens mijn postpartum periode niet de bedoeling moet zijn en mijn vriend leek het daar mee eens. Nu ineens niet meer.
Hij wil tijd met zijn familie doorbrengen (snap ik). Of dat nou met of zonder mij (en baby) is. Ik voel me ontzettend in de steek gelaten en kan hulp overdag ook wel goed gebruiken. Als ik mee ga (doodmoe), ga ik echt kapot van vermoeidheid. Maar als ik niet mee ga blijf ik helemaal alleen thuis achter en komen zij s avonds laat terug. Mijn vriend kiest er voor om zijn kostbare vrije dagen, precies nu, aan hen te besteden in plaats van aan zijn nieuwe gezin.
Ben ik een enorme zeur als ik dit vervelend vind? Ik twijfel echt of ik misschien gewoon naar mijn ouders moet. Daar krijg ik de steun die ik goed kan gebruiken en kan hij lekker zijn gang gaan met familie. Maar ik wil ook geen gigantische ruzie krijgen met mijn partner.