Schoonfamilie..

Mijn schoonmoeder is een super zachtaardig vrouwtje, maar nogal passief agressief. Iets waar ik me dood aan erger, want zo lijkt de ander de boeman wanneer ze word aangesproken op haar gedrag. Stelt zich graag afhankelijk op, voor de buiten wereld een beetje schattig. Dit alles maakt dat het lastig is om haar aan te spreken op haar gedrag. Want waarom zou je zo'n lief vrouwtje misschien gaan kwetsen? Schoonvader is een harde, norse man, grote bek maar een klein hartje. Beide apetrots op hun eerste kleinkind. Ik ben nogal lomp, emotioneel en temperamentvol. Ik hou me nogal eens in betreft mijn schoonmoeder. Ik wil geen ruzie, of scheve gezichten, dus bijt ik vaak op mn tong, omdat ik bang ben hoe ik overkom. Ik weet dat ik, uit emotie, best hard en fel kan reageren. Echter ergens op terugkomen vind ik ook heel moeilijk. Tijdens mijn zwangerschap al heel vaak en duidelijk aangegeven dat ik niet wil dat mensen onaangekondigd op bezoek komen en dat ik niet wil dat anderen, onze kleine, kusjes geven en dat ze thuis blijven bij verkoudheid/ziekte. Het eerste slaat vooral op mijn schoonfamilie, het is bij hen heel gewoon om zomaar langs te komen. Nu vond ik dit altijd al onprettig, maar wilde nu beslist niet onaangekondigd bezoek. Net na mijn bevalling, maar nu nog steeds merk ik dat ik pas heel laat toe kom aan mijn eigen verzorging, en daardoor dus tot soms laat in de ochtend in mijn badjas zit. Het begon met mijn zwager: nog in het ziekenhuis kwamen onze families op bezoek, dit omdat ik een nacht moest blijven. Bleek mijn zwager ziek te zijn. Zelfs mijn moeder vroeg hem op de man af, wat hij in godsnaam deed in het zh. ' ik hou wel afstand'. Nog diezelfde week, we waren net thuis, kwam hij onaangekondigd (nog steeds ziek), bij ons thuis. Even een powerbank ophalen. Een uur later kwam mijn schoonmoeder en zegt:, Tja ik zei nog wel ik kan die powerbank wel meenemen. WAAROM WORDT DAT DAN NIET GEDAAN?! nouja goed, na veel tranen later, want mijn zwager ging hierna toch 3 weken op vakantie, heb ik het er maar bij gelaten. Vervolgens zie ik dat mijn schoonmoeder onze newborn kust. Ik verstijf compleet. En breek later, bij mn man, weer in tranen uit ... Nog geen paar dagen later doet ze het weer. Mijn man heeft zijn familie erop aangesproken en op een super nette manier gezegd dat we het niet willen ivm infectie gevaar. Ze was beledigd, dat kon ik merken, vroeg ook gelijk of mijn moeder hem wel kusjes mocht geven(uiteraard ook niet). Nouja, prima dacht ik, ze mogen het er niet mee eens zijn of het onzin vinden, maar dit zijn nou eenmaal onze regels. Komt van de week mijn schoonmoeder en zwager (wederom onaangekondigd) bij ons. Mijn man en ik beide nog in de badjas, waar we uiteraard niks onder hebben. Zegt mn schoonmoeder lacherig: goh nog in de badjas? Waar mijn man best fel op reageerde dat als ze een berichtje had gedaan, ze dat had geweten. En dat we daar niet voor Jan lul om vragen. Nu waren wij gisteren bij hen met onze kleine. Hij sliep op mijn borst, eindelijk, hij was al bijna de hele dag wakker. Dit had ik ook duidelijk gezegd. Wat doet ze? De hele tijd aan zn armpje zitten, zn hoofdje kriebelen, net iets te hard zn kleertjes goed trekken en maar zeggen: ach slaapkoppie he? ... En ik vreet mezelf helemaal op.. blijf van hem af! Hij hoeft niet wakker te worden, hij heeft zn slaap nodig!.. maar vervolgens hou ik me stil, wetende dat er niet veel vriendelijks uitkomt op dat moment. Wij staan inmiddels op het punt om weg te gaan, ik moest mn jas aan doen. 'zal ik hem even overnemen?' vraagt ze. Oh, ja is goed, kan natuurlijk moeilijk mn jas aantrekken met hem op mn arm. En iets in me zei dat ik haar in de gaten moest houden. En ja hoor .. geeft ze hem weer een kus in zn gezicht. Ik wist niet wat ik zag, nog geen week geleden hebben we gezegd waarom we het niet willen. Je hebt gewoon schijt aan ons. Ik kook, het verdriet en de tranen zijn overgegaan in boosheid, wetende dat ik er niks mee kan want dan heb ik manlief en schoonvader op mn dak, want hoe kun je? Tegen zo'n lief vrouwtje... Nu is vandaag mijn man jarig, en komt mijn schoonfamilie natuurlijk ook.... Ik zie er zo tegenop... Ik weet niet goed hoe met de situatie en vooral mijn schoonmoeder om te gaan... Jezus wat een verhaal is het geworden, bedankt voor het lezen en als je ,over bent gekomen en je hebt een tip of iets dergelijks, laat ze vooral achter 🥺❤️