Slapen = drama

Herkenbaar hoor! Hoe oud is je zoontje als ik vragen mag?

15,5 maand, wel 6 weken te vroeg geboren dus gecorrigeerd net 14 maanden.

Ons dochtertje heeft altijd echt super goed geslapen, vanaf 6 maanden. Maar bij 14 maanden hebben wij echt precies hetzelfde meegemaakt, ik denk een slaapregressie. Vanaf dit moment krijgen ze ook meer verlatingsangst en daardoor slapen ze slecht.. iedereen is anders maar bij mijn dochtertje deed ik haar toen steeds een half uurtje wiegen en troosten en als zij dan nog steeds niet wilde, legde ik haar wel gewoon terug en ging ik even op de gang zitten met de deur open en dan elke 5 min een aai over haar bol, weer neerleggen (als zij weer stond in bed) en speentje geven. Als zij echt overstuur was haalde ik haar er weer even uit en dan legde ik haar wel weer wakker terug en zo steeds tot ze sliep. Kost even tijd maar dan leren ze wel weer zelf in slaap vallen. Na een paar weken was het over.. hopelijk gaat het bij jullie ook weer over, zijn zware tijden zo.

Oh jeetje dit is EXACT ons verhaal! Ook altijd een zeer moeilijke slaper geweest, altijd hulp nodig gehad bij inslapen. Sinds rond haar 11/12M gaat het goed (overdag zelfstandig slapen en ‘s nachts veel rustiger!). Sinds drie nachten wil ze ‘s nachts niet meer terug zelf inslapen, ze MOET en ZAL aan de borst. Zelfs tussen ons in wil ze niet kalmeren. Ze gaat onmiddellijk recht zitten of staan wanneer we haar in bed leggen en gaat heeeel hard huilen. Ik zie wel dat we middenin sprong 9 zitten… Maar jeetje hoe heftig deze?!?! Uitgerekende datum 24/10.

Ja hier ook raak.. Heb je z’n oren al na laten kijken? Ik heb dat gister wel laten doen en bleek dat 1 kant geïrriteerd was, mogelijk dat het eerder ontstoken was. Hij kreeg laatst ook een kies door dus daardoor steeds heel hard huilen ‘s nachts. Nu is het ook drama met naar bed brengen, ik denk vanwege verlatingsangst en als hij te lang slaapt overdag is hij niet moe genoeg. Wat we nu doen is een bedritueel wat standaard hetzelfde is elke dag. Dan als we weggaan gaat hij meteen huilen. Dan kom je na een minuut ongv terug om even te zeggen dat je zo weer komt kijken en even een aai over de bol. Dan weer de kamer uit en steeds herhalen, steeds iets langer tijd de tussen laten. En dan gaat hij op gegeven moment slapen. Het kost wel wat tijd en het is niet fijn als hij huilt, maar dit is bij ons het enige wat werkt. Wiegen wil hij niet, en ik heel zwaar want hij weegt al bijna 12 kg en als ik dan de kamer uitga is het alsnog raak.. We gebruiken ook white noise en een nachtlampje en knuffeltje. Ook maken we hem ‘s ochtends wel op dezelfde tijd wakker, zodat het ritme ongeveer hetzelfde blijft elke dag.

heel herkenbaar