Weer aan het werk

ULGHHH zooo geen zin ook. Ik heb nog wel even vrij maar dan nog ik weet zeker dat ik ook later absoluut geen zin ga hebben.

Ook vooral hoe dan met mijn kleintje 😩 We hebben t al goed geregeld qua oppas enz maar dan nog I just don’t want to.

Mijn zwangerschapsverlof loopt tot 20 januari maar ik zit eigenlijk ook nog in de ziektewet omdat wij ons 1e kindje vorig jaar verloren zijn dus ik weet nog niet wat de bedoeling is straks maar ik zou er niet aan moeten denken om weer te gaan werken..

Ik zie er ook tegenop om straks weer 'het gewone leven' op te pakken.. Ik geniet zo van het zorgen voor mijn meisje in mijn eigen veilige bubbel thuis. Maar ik denk dat structuur van het werk-leven ook wel weer goed is.

Heel erg herkenbaar! Ik vind de dagen thuis met de kleine nu al zo vol en druk, dat ik totaal niet kan bedenken hoe ik dan ook nog eens 8 uur op een dag erbij moet werken. Maar toen ik vorige week kerstborrel had op het werk en weer sprak met collega’s, merkte ik wel gelijk hoe fijn het is om even geen mama te zijn maar weer gewoon “de oude ik”, even heel overdreven gezegd. Dus ik probeer nu nog maar zo veel mogelijk te genieten van ons gezinnetje, manlief heeft ook nog lekker even vakantie. En dan straks met frisse tegenzin weer aan de slag en denk stiekem dat het heel snel went en straks heerlijk gaat zijn!

Heel herkenbaar. Ik vind het heel erg dubbel, ergens prima maar geniet er nog zo van, en denk zo vaak “deze tijd komt nooit meer terug” stel dat je ooit een tweede krijgt is het toch heel anders..

Deels herkenbaar, dit is m'n 2e dus heb het terug aan het werk gaan al eens meegemaakt (en toen met nieuwe baan begonnen dus extra stress) Hier een beetje dubbel gevoel, wel weer zin om te werken want ik heb een hele leuke baan (eigenlijk bijna hobby waar ik voor betaald krijg) maar die eerste weken weer de balans vinden tussen werken, kolven, gezin, en het strakke tijdmanagement als je klaar bent na een werkdag, pff daar zie k wel tegen op. Maar de eerdere ervaring leert dat je daar je weg weer in vind. Ik heb voor mezelf dus heel bewust de eerste werkmaand niets aangenomen qua projectjes/activiteiten organiseren etc, eerst even terug naar die balans en van daaruit verder.

Hier is dat dus echt heel anders. Bij nr 1 dacht ik; ooo heerlijk weer wat anders doen dan moederen! En deze keer: vréselijk dat ik weer een keer aan het werk moet….. er komt nu geen baby meer dus deze tijd is zó speciaal😭😮‍💨

Het is heeel dubbel. Aan de ene kant denk ik: omg hoe moet dat met onze kleine die nog totaal geen ritme heeft (vooral qua voeding) en 1 dag naar opa en oma en 1 dag naar de opvang gaat. En dat ik haar ga missen natuurlijk, soms voelt het alsof de navelstreng voor een tweede keer wordt doorgeknipt als ik maar een paar uur van haar weg ben. Aan de andere kant kijk ik er naar uit. Weer ook gewoon mezelf kunnen zijn, naast moeder. Gesprekken hebben met collega’s en ook weer wat te vertellen aan de eettafel!

Ik ben 4 jaar geleden voor mezelf begonnen als Virtual Assistant. Maar nu ons zoontje er is merk ik dat ik toch heel erg moet wennen aan het leven en ritme met 2 kids, plus weer nachten met minder slaap. Dus ik heb dit nu op een laag pitje gezet en besloten om weinig tot niet te werken. Ik snap dat dit niet altijd kan, maar mijn man zag dat het niet zo lekker met me ging. Dus wij gaan even een paar maandjes bezuinigen waar mogelijk 😅 Voel je niet verplicht om te gaan werken als het niet persee hoeft. Denk aan jezelf ❤️