15 Reacties

2 jaar geleden
Same here.. ons plan was de stoel elke paar dagen wat dichter maar de deur schuiven, dan erbuiten, dan uit het zicht en dan op ons eigen bed binnen gehoor afstand.
Maar zo ver zijn we nooit gekomen. Inslapen is een lange tijd slechter gegaan dus toen we het gingen proberen zat ik snel genoeg van de stoel weer op z’n bed ipv verder weg dus dichterbij. Daarna is de stoel wel weer een verademing 😅

2 jaar geleden
Hier ook een tijd gehad en elke paar avonden een stukje dichter naar de deur. Toen ik uit zicht was, was het weer huilen en ben ik heel zacht gaan praten. Gezegd, mama is boven, mama is er gewoon, ga maar lekker slapen enz. Echt waar het is volhouden en hoe moeilijk het ook is echt in je hoofd ook standvastig zijn en denken het komt goed. Daarna de deur elke keer een beetje meer dicht gedaan en als ze begon met huilen weer praten.
Nu is het elke avond deur niet dicht, maar op een heel klein kiertje dan begint ze met zeuren en dan zeg ik, mama is boven. Ik blijf 5 minuten boven staan en loop dan zo zacht mogelijk ( kraak laminaat op overloop en nog ergere kraak trap) naar beneden. Is 1 maand goed gegaan en vanavond begon ze weer met uitproberen en ben ik een keer extra naar boven geweest. Ze blijven toch uitproberen 🤣.
Ik heb trouwens niet de stoel verplaatst, maar ik ben gaan staan en daarna elke keer een stapje verder gaan staan, wel met de rug naar haar toe.

2 jaar geleden
Reactie op Sandy1982
Hier ook een tijd gehad en elke paar avonden een stukje dichter naar de deu ...
Slaapt ze in een ledikant of peuterbed? Als in: kan ze er zelf uit 🤭

2 jaar geleden
Reactie op Sandy1982
Hier ook een tijd gehad en elke paar avonden een stukje dichter naar de deu ...
Kwam ze er niet elke keer uit als je verder weg ging dan?

2 jaar geleden
Wij hebben precies hetzelfde. Hier werkte de "stoelmethode" niet. Maar dat komt ook doordat mijn zoontje in een ledikant slaapt en er uit probeerde te klimmen. Ik vond het wat gevaarlijk worden... en hij ging ook heel hard huilen.
De enige tactiek die dan nog overbleef was steeds naar de gang gaan. Voor ons voelde 2 minuten als de max, dus dat hielden wij steeds aan. Hij huilde dan, maar was niet overstuur ofzo. En bij binnenkomst werd hij direct stil. Aaide hem dan zo'n 10-20 sec totdat zijn adem rustig werd en zei dan: ga maar lekker slapen, mama komt zo weer bij jou kijken.
Eerste avond sliep hij na 1 uur.
Tweede avond sliep hij na 45 min.
Derde en vierde avond sliep hij zelf in!!!
Maar daarna werd hij ziek dus toen merkte we ook echt dat hij ons nodig had en wilde we er ook voor hem zijn. Maar vielen toen dus weer terug in de oude gewoonte😬. Nu gaat alles weer goed dus gaan de tactiek nu weer opnieuw proberen!🤞🏼
Lang verhaal... hahaha maar maandenlang ernaast zitten hebben wij dus ook, en dan hou je gewoon geen avond meer over hè.. Dus wellicht heb je hier wat aan. Ik hoop iig dat het hier ook weer gaat werken en wij over een paar dagen ook onze avonden weer terug hebben.😊

2 jaar geleden
Reactie op Jolien___
Wij hebben precies hetzelfde. Hier werkte de "stoelmethode" niet. Maar dat ...
Oh wat fijn dat jullie goede ervaringen hebben daarmee! Die techniek kunnen wij ook wel eens uitproberen 💪🏻. Thanks! Hopelijk zijn jullie zelf ook gauw weer op het punt dat ie lekker zelf inslaapt 😊

2 jaar geleden
Met het “afleren” van erbij blijven zitten zijn we in de deurpost gaan zitten. Dan zag ze wel onze benen, maar niet ons gezicht. Daarna zijn we achter de deur gaan staan, en steeds zeggen: mama is hier, papa is hier, ga maar slapen. Ik ben bij je. En inmiddels lopen we weg en is de deur op een kier en zeggen ze : mama is hier! Snachts wel even naar haar toe voor een aai over de bol, en weer even instoppen onder de dekens, en dan weer terug naar achter de deur.