Geen babykamer in appartement

Leuk, nog een aanstaande mama met puberkinderen!!!

Niet druk over maken. Het enige wat jullie baby straks nodig heeft is, heel cliché, jullie liefde en aandacht. En waar in jullie huis precies zijn /haar wiegje staat dat is ondergeschikt. Onze jongste slaapt bij ons, maar heeft tijdens een periode van onrust in het washok geslapen. Dat was de enige plek waar hij goed sliep, toen ca 1 jaar. Na een half jaar kwam hij weer naar ons terug. Hij is nu 3 en maakt straks plaats (hopelijk) voor zijn broertje/zusje. Dan krijgt hij zijn eigen kamertje

Mogelijkheden zat in ons huis, maar dochtertje van 3 is permanent ingetrokken in mijn slaapkamer. Wat werkt, werkt denk ik maar. Het is een "luxe" fenomeen...iedereen zijn eigen slaapkamer. Als beide ouders het prima vind en iedereen slaapt, lekker op 1 kamer. Ik ben een BAM dus heb met niemand rekening te houden en vind een goede nachtrust het belangrijkst. En zie wel wat er gebeurd met baby 2. Plaatst zat op mijn slaapkamer...Maar wel allemaal in eigen bed! Daar trek ik voor ons de lijn :)

Hey hey! Bij mijn eerste hadden we net een jaar ervoor een appartement gekocht van 70m2 met maar een slaapkamer. Toen ik zwanger bleek, moest haar bedje en kledingkast bij ons op de kamer er bij. Verschonen deed ik op mijn bed (hoge boxspring). Niet zo handig maar ja, moest maar ff. We hebben hier een jaar na haar geboorte gewoond en hebben daarna een huis gekocht met voldoende kamers en ruimte. We merkten dat het toen zij mobieler werd, alles eigenlijk te klein was. Overal speelgoed enzo.. Een pasgeboren kind kan prima een hele poos bij jullie op de kamer er bij! Succes

Ik ben er ook juist voorstander van om baby's 24/7 in dezelfde kamer als moeder te laten verblijven, veel natuurlijker en als het goed is zegt je moedergevoel ook dat je hem/haar niet alleen in een kamer wilt laten. Degene die ooit bedacht heeft dat je een klein hulpeloos babytje snachts moet verbannen naar een aparte kamer spoort in mijn ogen niet echt. Helaas is het daardoor inmiddels niet meer weg te denken en is iedereen het normaal gaan vinden ondanks wat het moedergevoel of huilende babytje je verteld. Gelukkig komt het wel steeds weer meer terug en gaan steeds meer mensen weer als vanouds hun baby bij zich houden. Maar dat is mijn mening. Plus het maakt je leven zooo veel makkelijker de eerste tijd.

Onze eerste is geboren toen we in een appartement van 40m2 woonden. We hadden geen extra slaapkamer. Ik vond het juist heel fijn om hem zo lang bij ons op de kamer te hebben. Inmiddels zijn we verhuisd naar een grotere woning en hebben we hem weer bij ons laten slapen. Pas toen hij ruim 1.5 jr was is hij naar zijn eigen kamer gegaan. Voor ons voelde het heel natuurlijk. Nu zwanger van de 2e en we zullen het waarschijnlijk hetzelfde doen ondanks dat er ook al een babykamer is.

Mijn eerste heeft drie jaar bij mij geslapen IVM borstvoeding, dus heb in die periode haar kamertje nooit gebruikt. Voor deze baby is er geen kamertje maar ik maak me niet druk. De komende zeker twee jaar is het voor ons niet nodig, maar we zijn wel aan het kijken voor een huis met meer slaapkamers.

Hadden jullie allemaal wel een lift? Ik woon in een appartement met drie slaapkamers maar zonder lift, om boven te komen moet ik twee trappen op..

Wij hadden wel een lift ja.. zonder lift lijkt het me wel wat lastiger

Toen ik zwanger was van de eerste, woonde we ook in zo'n 1 persoonsflatje., met 1 slaapkamer. Volgens verloskundige was net niet erg, kinderen kijken in de eerste paar jaar niet naar de ruimte. We gingen toch verhuizen (goede hypotheek tijden in 2017, waarom ook niet) tijdens mn zwangerschap. Sliep Mn dochter toch wel meer dan 1 jaar op onze slaapkamer. Hadden we nauwelijks haar babykamer gebruikt.. haha

Ik woonde ook eerst in een kleine tweekamerappartement. We zijn speciaal verhuisd uit mijn geboortestad verderop om groter te wonen en zodat we een gezin konden stichten. Collega's vertelden al dat een eigen kamer voor kinderen niet per se nodig was, maar man wilde echt graag meerdere kamers. Dus verhuisd. Dochter is nu bijn a 15 maanden en heeft nog nooit op haar eigen kamer geslapen. Sterker nog, de tweede zal ook bij ons slapen. Samen slapen bevalt ons prima en inmiddels kan ik me haast niet meer bedenken waarom je een pasgeboren baby op een eigen kamer zou zetten. Voor verwennen ben ik niet zo bang, dat doe je met spullen, niet met liefde en veiligheid.