Nieuw gedrag 3 jarige

En heel veel huilen erbij, echt snikken. Ontroostbaar.

Heel eerlijk, ik denk dat elke ouder zijn geduld wel eens verliest, daar zou ik mij niet per se schuldig over voelen. Het is al goed dat je je er bewust van bent. Ik denk ook niet dat het daar aan ligt. Onze dochter is ook een periode, zeer vervelend geweest. We zijn nu mega consequent. Bij ongewenst gedrag 1x waarschuwen en aan geven dat ze bij de volgende x op de trap zit. En dat dan ook waarmaken. Ik denk dat de drukke periode bij jullie, en de stress die kinderen denk ik onbewust echt wel voelen, zeker invloed heeft. Het is nu vast heel erg pittig, maar besef altijd, het wordt echt weer beter.

Goedemorgen, wat een pittige periode hebben jullie achter de rug! Het lijkt me inderdaad dat jullie zoontje daar ook wel wat van mee heeft gekregen. Ik denk echter niet persè dat zijn gedrag daar vandaan komt (al zal het misschien wel iets triggeren). Onze dochter is eind september 3 geworden en zat de laatste tijd ook ik een fase met veel pittiger gedrag. Ook zij heeft een temperamentvol karakter en driftbuien zijn ons zeker niet onbekend, maar nu is het inderdaad met macht 10. Op de grond spartelen, keihard gillen, aanhoudend blijven huilen, mij zeer gedaan, een ander kindje gemept (doet ze normaal nooit). Alles is/was nee en strijd. Ik las hier op de app ook dat je kindje op deze leeftijd meer last kan hebben van uitzinnige driftbuien. Het is weer een 'fase' vrees ik. Hier werd het na een week of 6 langzaamaan minder, maar het speelt nog steeds hoor. Ik merk wel dat heel consequent zijn helpt, maar dat was wat lastiger in de decembermaand (zeker nu ze sinterklaas en kerst bewust mee krijgt). Ik ben trouwens, zeker in de fase dat ik me overspannen voelde, ook vaker dan me lief is uitgevallen tegen mijn peuter. Niet goed, maar we zijn allemaal maar mensen. Ik maak daar wel meteen een 'leermoment' van waarbij ik uitleg wat er gebeurde/waarom ik boos werd, sorry zeg en we het goedmaken met een knuffel. Nu probeer ik even weg te gaan uit de situatie als ik het voel opborrelen. Hopelijk kijk je hier later ook op terug als een peuterpuber fase, vind je man weer een leuke baan en nemen jullie (financiële) zorgen wat af. Ik wens jullie alvast een mooi 2024 toe!

Dankje. Onze zoon is ook van eind september, zal dus ook een soort fase zijn. Bedankt voor jullie antwoorden.

Pfff nou sinds 3 weken hier ook wel drama in huis. Mijn zoontje is van eind september 2020. Hij heeft nu de laatste weken extreme driftbuien, veel krijsen/gillen/schreeuwen. Lelijk doen tegen ons, slaan/schoppen of knijpen. Het is een pittige fase op het moment. Hopelijk gaat het snel voorbij.

Heel herkenbaar! Hier hetzelfde, vind het ook een mega lastige fase. Iemand nog tips naast consequent zijn? Als we onze zoon in de hoek zetten blijft hij er ook niet meer in staan dus dat heeft ook geen zin meer.

Bij ons blijft hij ook niet altijd op de trap zitten maar we zetten hem gewoon terug. En we komen pas met hem praten als hij netjes zit. Maar wel terugzetten als hij van zijn plek afgaat.

Heel herkenbaar allemaal!!

Hier ook herkenbaar. Ons meisje van 3 jaar en 4 maanden is een echte volhouder. We merken wel: hoe harder we er tegenin gaan, hoe lastiger het is. En idd, dat lukt niet altijd en we verliezen ook wel eens ons geduld. Als ze weg rent omdat ze niet mee wilt, gaan we er hier bijvoorbeeld speels achter haar aan rennen: "ik ga je pakken!!" En dan pakken we haar op en nemen we haar als een vliegtuigje mee naar haar schoenen en jas. Hier moet ze dan om lachen. Misschien houden we hiermee het gedrag een beetje in stand, maar we maken er daardoor niet een strijd van waardoor we tegen haar in gaan en het alleen maar erger word! Een tip die vaak word gegeven maar zoooo waar is: choose your battles! Als iets niet zo heel erg is, laat het gaan! Anders ben en blijf je politieagentje aan het spelen in plaats van mama en papa 😊

Wel fijn dat het herkenbaar is. Allemaal zo rond de 3 jaar en 3/4 maanden. Wat er nu is bijgekomen is ook steeds vooral bij mij willen zijn. Met alles moet ik meelopen of blijft ie bij me staan. Als ik moet werken gaat hij huilen, hij wil niet bij papa blijven en alleen boven blijven als we hem naar bed brengen gaat ook niet meer. 1 van ons moet ook even boven blijven.. Is dat laatste herkenbaar?

Dat boven blijven niet. Maar wel blijven klieren om zo lang mogelijk op te blijven. Misschien is dit ook een trucje van hem om nog niet te :hoeven" slapen. Het is intussen een week verder. Gaat het al beter?

Dit is heel herkenbaar. Opeens allemaal ideeën om mij op z’n kamer te houden: nog drinken, een spook, een kus, een knuffel, de deur op een kier etc. Hij is zo inventief, ik word er gek van omdat ik zo lang bezig ben om hem rustig te krijgen. Iemand tips?