Verdrietig dat basisschool start

Ondanks dat ik gewoon werk, zoontje 2 dagen naar de gastouder ging en 2 ochtenden peuterspeelzaal. Heb ik het er ook moeilijk mee, hij is er ontzettend klaar voor en heeft het sinds maandag enorm naar z'n zin. Woensdag hou ik 'm wel thuis de komende weken aangezien hij op de dinsdag en donderdag ook naar de bso moet. Wat voor beren zie je op de weg?

Wat fijn dat hij het naar zijn zin heeft! Het zou ook wel meer wennen voor ons moeders zijn😅 Ik denk bijv: Stel je nou voor dat ze wordt buiten gesloten? Of de hele tijd in haar uppie is. Of dat ze een ongelukje heeft maar het niet durft te zeggen? Allemaal dat soort dingen… Het grote los laten dus eigenlijk.

Dat is echt loslaten ja! Als je haar ophaalt laat haar even en vraag haar na een uurtje hoe die dag was, korte simpele vragen. Werkt heel goed.

Om eerlijk te zijn vind ik het heerlijk! Ze was er erg aan toe en ik ook eigenlijk. Ik werk op dinsdag en donderdag en mijn man en ik hebben op die dagen onze werktijden iets aangepast zodat we haar zelf uit school kunnen halen (mijn man werkt op die school dus dat is fijn). Ik merk er dus maar op 2 dagen iets van, want op woensdag zijn de kleuters hier vrij. Onze dochter had de uitdaging echt niet meer thuis. En met bijna 30 wk zwanger van nr 3 vind ik het heerlijk om er maar eentje te hebben overdag en ik kan 's middags lekker even gaan liggen om m'n bekken te ontlasten. Wat ik wel gek vind, is dat ik niet precies weet hoe haar dag er dus uitzag. Dat wist ik normaal wel omdat oma oppast en ik dus van de bijzonderheden wel op de hoogte werd gebracht. :)

Ik heb ook moeite mee met het loslaten. Het is ontzettend spannend.

Ik vind het dubbel. Ik zie dat hij het nodig heeft en toe is aan de uitdaging, maar zoals je zegt dan begint het loslaten… weet je niet meer alles wat je hij mee maakt. Etc.

Heel herkenbaar ♥️ Wat fijn om te lezen dat ik niet de enige ben. Ik zie dat ze er zoooo aan toe is, maar ik vind het maar lastig. Voor mijn gevoel is ze ook ineens een kleuter, 3x knipperen en poef, hallo basisschool..

Succes allemaal vandaag!

Ik heb dat ook heel erg! Ik heb ook het geluk gehad om fulltime moeder te zijn en we deden alles samen. En nu moet hij naar de basisschool🥹 Mijn zoon heeft er zin, maar ik heb zoveel stress dat ik mijn kind daar moet achterlaten. Niet wetende hoe hij daar behandeld wordt en of hij wel met andere kindjes gaat spelen of alleen gaat zijn..ga zo maar door🤯 Ik kan hem ook echt niet loslaten.

Het is echt best wel een end of a era.ik deed ook alles samen met mijn dochter 24/7 samen, ik moet er ontzettend aan wennen aan dit nieuwe ritme waarin onzekerheid en het missen van mijn dochter echt voorop staat, ze is nu met haar 3de week wennen op school begonnen en ze vind het erg leuk maar ook veel, ik denk mede dat ze nooit naar de opvang is geweest en 2 x in de week psz dat ze het ook niet is gewend. Wij houden haar voorlopig woensdag thuis, dan heeft ze een dag om bij te komen en breekt het een beetje de week, maar mist ze het minst aantal uur op school ( woensdag middag hier vrij) Ik denk dat het verdrietig zijn er ook mag zijn. Het loslaten is voor een moeder immers heel lastig. Ik probeer nu wel steeds meer te gaan kijken naar wat het haar brengt, en het lijkt na 3 weken al of ze 10 jaar ouder is geworden haha Heel veel sterkte ook voor jou!

Ik vind het ook heel lastig. Ze is twee weken later gestart omdat ze dan 4 werd en niet eerder mocht beginnen. Ik merk aan haar dat ze erg onzeker is dat ze niemand kent en de andere kinderen al wel hun plekje hebben gevonden. Ook klampt ze zich aan een vriendinnetje vast en speelt ze niet met andere kinderen. En dat vriendinnetje wilt niet steeds met haar spelen… Ik ben zo bang dat ze zich buitengesloten voelt! Ik ben zelf gepest vroeger dus ben heel bang dat zij dit ook gaat meemaken. Maar ik wil mijn eigen trauma natuurlijk ook niet op haar projecteren. Tegelijkertijd vind ik de rust thuis wel lekker. Heb ineens veel meer tijd voor mezelf.

Jaa heel herkenbaar, mijn dochter is ook later gestart en je merkt aan de foto’s die ik krijg van school (ik weet is een momentopname) dat ze er soms een beetje bijhang, alsof ze nog niet weet wat de omgangsvormen zijn, wat natuurlijk logisch is als je pas bent gestart, maar toch is dat lastig om te zien. En inderdaad die tegenstrijdigheid dat je de rust wel lekker vind als ze naar school is..

Ik heb de foto's natuurlijk niet gezien, maar alleen spelen op die leeftijd is normaal. Onze dochter (later 4 geworden, wel eerste schooldag gestart) speelt ontzettend veel alleen in de blokkenhoek, terwijl 2 andere meisjes altijd samen met poppen spelen. Als ik dan vraag met wie ze heeft gespeeld, antwoordt ze bijna altijd "niemand". Verder: ik ben als ik het zo lees een van de weinige moeders die het echt heerlijk vindt! Ze was er echt aan toe en is thuis ook een heel ander (lees: leuker) kind. Ze speelt langer met hetzelfde, ruimt op, is wat zachter geworden en luistert af en toe gewoon in 1x. Ze heeft ook altijd zin om naar school te gaan. Daarnaast gun ik ons zoontje (2) nog wat speeltijd voor zichzelf voordat baby nr 3 zich aandient (november). Ik krijg wel iets meer mee dan de gemiddelde moeder (denk ik), omdat mijn man ook leerkracht/teamleider is op de school waar onze dochter zit. Vorige week was ze niet helemaal fit en toen is mijn man nog een keer door het raam wezen kijken. Hij beperkt het overigens wel, want hij is daar als leerkracht en niet als papa natuurlijk. Wat mij ook opvalt is hoe veerkrachtig die kinders zijn. Als wij een flinke aanvaring of nare ervaring hebben op werk kan dat de hele dag beheersen. Ik hoorde de eerste week dat ze bijna elke dag in tranen was omdat de juf dan wegging tijdens lunchpauze (dan komt er een moeder met de klas eten) en ze komt super enthousiast thuis en vertelt dat even zijdelings, alsof het nauwelijks is gebeurd.