Verlof bijna voorbij, weer aan het werk

Jeetje zeg, dat klinkt heftig. Is het een optie langer thuis te blijven? Een vriendin van me kreeg ook van alles te verwerken in haar verlof en om daar tijd voor te hebben heeft ze in overleg haar terugkeer een beetje uitgesteld; dat deed haar erg goed. Als ik het zo lees is er anders best een kans dat je snel uit zou kunnen vallen omdat het gewoon echt teveel is, daar heeft ook niemand wat aan.

Is het een idee om met je leidinggevende te gaan praten? Als ik het zo hoor heb je ook niet echt kunnen herstellen tijdens je verlof door alle gebeurtenissen. Wellicht kun je met hem/haar een opbouw schema af gaan spreken. Eerst een uurtje of 2 wat doen. Kan je kindje ook wennen aan opa en oma...en jij kan wennen aan dat ze er niet is...of kun je misschien nog wat vakantie uren opnemen? En hoe is het nu met de gezondheid van je dochter, want het werkveld waarin je werkt brengt je wel in risico situaties. Tenminste werk zelf ook in de gehandicaptenzorg en de meeste griepjes e.d. in het verleden liep ik via het werk op. Kun je anders dat ook niet als argument aanvoeren? Lastige situatie voor je zo! Echt advies kan ik je niet geven, heb het zelf niet mee gemaakt. Maar voel wel je angst/spanning. En; toen ik bij de oudste weer moest werken en ik haar voor het eerst naar het kinderdagverblijf bracht ben ik na het afzetten huilend naar een vriendin gereden..volgens mij hebben veel moeders dat met mij. Daarin sta je gelukkig niet alleen!! Nu met de jongste ben ik nog even thuis doordat ik vakantie achter m'n verlof heb geplakt, ik mag 4 januari weer beginnen. Ik kijk er ook niet naar uit!

Begrijp ik heel goed ik heb de eerste 8 weken na me bevalling nauwelijks geslapen door heftige bevalling en een huil baby. Nu gaat het een beetje beter maar ondanks ben ik gewoon gesloopt en had ook nog niet de kracht om te werken, en me lichamelijke ongemakken waarvan ik nog niet hersteld ben. Ik heb me ziek gemeld en ik zou het doen want je hebt je tijd en herstel echt nodig het is niet niks allemaal. Succes

Dan meer mbt je vraag; ik ben sinds eergisteren weer aan het werk. Ik keek er eigenlijk juist best naar uit, omdat ik dan even niet in de zorgmodus zat en eerlijk gezegd ook even niet het vele gehuil.. Daarbij wel wat huiverig voor hoe het op de crèche zou gaan. Gelukkig werk ik nu nog thuis en is de opvang aan het eind vd straat; dat voelde goed. Uiteindelijk heeft ze daar nu 2 zeer goede dagen gehad! Wat ik vooral een struggle vind is dat ik en mijn collega’s nog zoveel thuis werken en ik dus nog niet onder de mensen kom en het niet echt voelt als ‘terug zijn’.

vervelend om te horen dat jullie zo'n slechte start hebben gemaakt. ik ken t gevoel 'ik weet wat ze nodig heeft en dat ze op zulke momenten niks van je partner moet hebben' maar heb vertrouwen in jezelf dat je het aankan om haar te laten verzorgen door je partner of opa's en oma's en heb vertrouwen in hun dat zij dat ook heel goed kunnen. mijn kleine krijgt bv en het is een hele klus geweest om haar aan de fles te krijgen, die dronk ze eig alleen maar bij mij zonder problemen (terwijl ze zeggen dat t vaak makkelijker gaat bij een ander... nou niet dus) bij mijn partner alleen maar huilen huilen en niet stil te krijgen. nu is oma de laatste ² weken elke vrijdag geweest om te oefenen voor t oppassen en haar kleindochter beter te leren kennen. het ging van nature goed. het is en blijft ook een mama die al eerder kinderen heeft groot gebracht he. ik ben zelf sinds vorige week weer aan het werk. ja het is even slikken en jezelf sterk houden maar het komt wel goed. het spannendste en het lastigste vind ik zelf nog de dagopvang omdat daar de aandacht verdeeld moet worden over meerdere kinderen, maar gelukkig gaat ze daar maar 1x in de week naartoe. afgelopen maandag had papa zijn eerste echte papadag en het ging eigenlijk hartstikke goed, lang niet zo relaxt als t bij mama gaat, maar het ging wel goed, hij heeft gwn de fles kunnen geven, paar keer naar bed gebracht en op de moeilijke momenten heeft hij haar ook stil kunnen krijgen. en ook dit moet groeien. als jij het gevoel heb dat je nog iets meer tijd nodig hebt, ga in gesprek met je werkgever. misschien kunnen jullie wel tot een compromis komen. ik werk zelf als kinderfysiotherapeut en algemeen fysiotherapeut dus ook mijn knop staat continue aan. het is pittig om er weer in te komen, maar ik probeer niet te snel te veel van mezelf te vragen. gelukkig komen de feestdagen tussendoor om de hoek kijken waardoor ik nog een kleine week heb vrij genomen. en in januari begin ik weer met volle moed aan een volledige agenda. maar nogmaals wij moeders kunnen dit 💪💪

Bespreken met je leidinggevende zou ik zeggen.ik had een droombevalling en super relaxte verlof met veel tijd voor mezelf en nu al 4 weken nauwelijks nachtdienst. Maar ik vond het ook lastig om weer te beginnen, mondkapje op 234 mails, allemaal nieuwe patiënten en ook al is papa nu 5 weken thuis ik denk ook dat ik het beter zelf kan doen. Ik bedoel maar het is sowieso moeilijk om weer te beginnen, dat is met 2 of 3 weken extra ook zo

Als ik je tip mag geven.... neem extra verlof op!! Vraag speciaal verlof aan, want zeker in jouw werk moet je wel 100% gefocust kunnen zijn. Het is niet vreemd dat je meer tijd nodig hebt na zo'n periode waarin het niet goed ging. Als je die tijd nu niet pakt haalt het je later in en duurt het veel langer. Ook je kindje heeft die tijd nodig. Haar start was slecht en dus heeft ze die tijd nu ook extra nodig....

Jeetje wat vervelend voor jou en je gezin dat er zoveel struggles zijn.. je nare bevalling, een ziek kindje en weinig slaap. Heel veel respect !🤗 Ik herken het heel erg want mijn 1e was ook heel zwaar .. weinig slaap.. reflux..krampjes en veel huilen dus ik vond het heel vervelend te moeten beginnen met werken want het was allemaal al zo zwaar! Ik heb toentertijd mijn manager gebeld ( ggz verpleegkundige) en gevraagd of ik met halve dagen mocht beginnen. Zij gaf mij toen de ruimte daarvoor en ben eerst 1x koffie wezen drinken. Dat hielp heel er voor mij en gek genoeg vond ik het eigenlijk wel fijn om even te mogen werken voor een halve dag, even wat anders en je krijgt er toch weer wat energie van.. Ik zou er een x heen gaan en kijken hoe het aanvoelt. Voelt het niet goed dan merk je het aan alles in je lijf en dan kun je vast met je leidinggevende naar jouw mogelijkheden kijken! 😘 * overigens was mijn 1e kindje juist heel rustig bij oma dus het kan gek lopen;) Succes 🍀

Mijn vorige werkgever heeft mijn contract niet verlengd. Dus ik zit zonder werkgever. Ik zou dus geen extra verlof aan kunnen vragen. Ik heb het uwv wel op de hoogte gesteld van mijn situatie en een WW aangevraagd maar ben ondertussen wel actief aan het solliciteren. Tegen heug en meug in zeg maar...

Ik heb dus geen leidinggevende meer, mijn werkgever heeft mijn contract niet verlengd in september... dus ook dat is lastig, moet ergens helemaal opnieuw beginnen en er is dus geen mogelijkheid om extra dagen of verlof op te nemen. Wel heb ik het uwv op de hoogte gesteld. Maar daar nog niets over gehoord. Bedankt voor je reactie. Ik denk dat wanneer de dag aanbreekt dat ik haar ergens moet achterlaten ik ook krijs als een baby.

Snap je zo goed! Ik zelf moet over 3 weken weer aan de slag en kan elke dag wel huilen als ik er alleen al aan denk om haar straks 3,5 dag weg te moeten brengen. Hier ook een onwijs moeilijke start, vroeg geboorte, darmkrampjes, verborgen reflux en een huilbaby. Ook de flessen drinkt ze op een bepaalde manier maar op. Nog geen dag voorbij gegaan dat het goed ging en dan zou ik haar alweer uit haar eigen fijne ritme moeten trekken. Hou me hart vast. Je kunt altijd nog ouderschapsverlof opnemen heb ik nu de laatste 3 weken ook gedaan. Dit is dan helaas wel onbetaald en daar moet dan ook financieel wel ruimte voor zijn. Heel heel veel sterkte alvast 😔🍀

Bedankt voor je reactie. Wij gaan vanaf kerst ook weer naar de opa’s en oma’s om haar te laten wennen. Aangezien ik nog geen nieuwe baan heb geeft mij dat wat meer ademruimte maar tegelijkertijd ook stress want geen werk betekend geen inkomen (wel uitkering) dus ik ben wel fanatiek op zoek.

Helemaal met je eens, ze is ook nog eens drie weken te vroeg geboren. Normaal gesproken is dat niet zo erg maar zij vergat soms adem te halen en moest echt nog leren drinken. Dat gaf zoveel zorgen. Maar helaas kan ik dus geen extra verlof opvragen omdat ik geen werkgever meer heb. Ben destijds ziek uit dienst gegaan. Mede dankzij mijn werkgever maar dat terzijde.

Ik ben maandag in overleg met mijn leidinggevende mer maar de helft van mijn uren begonnen en ga zo eerst deze eerste maand tegemoet. Wellicht is dat ook voor jou een optie?

Ik had vorige week moeten beginnen. Echter hadden wij ook een zware start en begin ik nu pas een beetje ritme erin te krijgen, ik zie dus ook niet voor me hoe ik het uit handen moet geven en ik ben zelf nog lang niet de oude. Ik heb zelf in overleg met het uwv verlenging van mn verlof gekregen. Het kost mijn werkgeefster zo niks extra's. Als je genoeg redenen hiervoor hebt kun je dit aanvragen. Wel heb ik de afspraak dat ik al wel een aantal uren per week naar het werk ga en de thuissituatie dus wel af en toe al achter laat bij de oma's. Zodat ik maar ook de kleine alvast een beetje kan wennen.

Ik had 2 december weer moeten beginnen. Maar door de bevalling spoed keizersnede een beste knauw gehad. Veel bloed verloren. Hb nu nog te laag. Mijn leidinggevende kwam op kraambezoek.. die wist dat ik er nog niet aan toe was en nog heel veel uren had.. dus een maandje extra. Nu heb ik gewoon tot 5 januari vakantie! Hier ook weinig energie de ene dag meer dan de ander. Heb nu echt al een week dat ik mij zo niet fijn voel. Ook door stress en spanning privé! Ook een onprettige zwangerschap gehad was al vanaf week 16 deels bij huis. Ik zie er dan zelfs nog tegenop om weer te beginnen.. maar goed het moet!

Ik ben vorige week weer begonnen en ik vind het echt heel erg leuk. Het was raar om ze naar de opvang te brengen, en om langer dan een kwartiertje zonder baby rond te lopen. Maar ik vind het ook heerlijk om weer iets anders te doen dan schijt en kots. En relatief weinig moeite om ze bij iemand anders te laten om te zorgen. Wellicht de uitzondering? Want ik hoor dat iedereen dat ze het heel moeilijk vinden. Ik heb dat nooit zo gehad. Ik heb dan wel niet zo'n zware start gehad als jullie. Vervelend dat het je zo veel stress geeft. Tips heb ik niet echt voor je, maar ik zie goede opties voorbij komen.

Trouwens. Wellicht heb ik wel tips. Aangezien je zware zwangerschap zou ik eens naar EMDR kijken. Ik heb dat ook gehad voor iets anders en het werkte zo goed. Verder, als je in een team werkt, geef aan dat je er nog niet klaar voor bent en spreek af dat jij aangeeft wanneer je iets kan oppakken. Zodat collega's niet meteen alles bij jou gaan leggen maar je even de tijd geven om te landen.

6 dec was mn verlof voorbij maar ik had sowieso mn vakantie dagen nog dit jaar dus ik moet pas lekker 5 januari te beginnen... ik had eigenlijk ook best wel eerder willen beginnen om te eerlijk te z'n ik heb nl bijna geen omkijken naar onze dochter ze slaapt en drinkt alleen maar ik mag blij z'n als 4 uurtjes per dag wakker is en ze snacht slaapt ze gewoon klokje rond ...

Het lijkt me heel duidelijk als ik jouw verhaal lees. Je bent nog niet er aan toe om te werken. Je kan je ziek melden, omdat je meer tijd nodig hebt om te herstellen. Zorg goed voor jezelf!! Als je een goede werkgever hebt, wil zij ook dat je fit genoeg bent om te werken. Je wilt niet overspannen raken, dat is ook niet goed voor jullie baby