Waar is die roze wolk...?

Heel heftig idd maar alle vertrouwen dat het snel goed komt 😊

Hi! Ik had negatieve gedachten en gevoelens tijdens mijn eerste zwangerschap. Ik was ook heel ziek, het liep er mee samen. Ik denk dat ik er soort van prenatale depressie had. Eens het HCG gehalte terug stabiliseerde, kon ik af en toe beginnen te genieten. Het einde van mijn zwangerschap vond ik het fijnst. Maak je geen zorgen, het is wellicht gewoon hormonaal, het komt vanzelf goed. Nu ben ik 11 weken zwanger van mijn tweede en exact zelfde verhaal, met als verschil dat ik me niet schuldig of slecht voel met die gedachten. Ik laat ze zijn. De reactie ‘geniet er van’, snap ik echt niet 🤢. Succes en je bent niet alleen!

Wat een fijne en lieve reactie :) de reactie is dan niet op mij maar ik lees mee en ik zou je reactie willen printen en elke ochtend willen lezen bij het opstaan. Bedankt!

Als het echt niet gaat en je je depressief begint te voelen, is er ook speciale hulp voor! De pop poli in het ziekenhuis is speciaal voor psychiatrische problemen tijdens de zwangerschap (het komt echt meer voor dan je misschien zou denken). Ik loop er ter preventie ivm eerdere depressie en ik vind ze er ontzettend kundig en vriendelijk. De huisarts kan je daarheen verwijzen.

Ik zat de eerste 2a3 weken op een roze wolk toen ik wist dat ik zwanger was daarna begon het steeds minder te worden. Heel erg moe hele dag buikpijn met misselijkheid ertussen honger maar geen idee waarin heel veel huilen en sinds we onze geslachtsecho gehad hebben zit ik er helemaal doorheen. Ik hoop dat dit inderdaad over een paar weken weg is en ik weer terug op de roze wolk zit

Ik zat de eerste 2a3 weken op een roze wolk toen ik wist dat ik zwanger was daarna begon het steeds minder te worden. Heel erg moe hele dag buikpijn met misselijkheid ertussen honger maar geen idee waarin heel veel huilen en sinds we onze geslachtsecho gehad hebben zit ik er helemaal doorheen. Ik hoop dat dit inderdaad over een paar weken weg is en ik weer terug op de roze wolk zit

Bizar hè, eigenlijk. 86 reacties van vrouwen die allemaal herkennen dat de zwangerschap leuk, maar soms ook rot, vermoeiend, zenuwslopend en ronduit deprimerend kan zijn. En toch leeft het idee nog zo dat het allemaal leuk moet zijn, en dat je maar dankbaar moet zijn dat het lukt. Een collega van me noemde zwangerschapsverlof laatst vakantie. Ik heb hem een lijst met kwaaltjes en een filmpje, van alle verschuivingen van organen, laten zien. Toen was het zo over, hahaha.

Haha, hebben wij soms dezelfde collega? Hier ook 1 die het maar al te graag over ‘16 weken vakantie’ heeft... pfff, als ie het zelf moest doen zou hij wel anders piepen denk ik dan maar 😅

Had dit ook heel erg. Nu 13+5 en de “roze wolk” begint steeds meer te komen ✌🏻 Een aantal spannende dingen afgetikt (eerste twee echo’s, nipt) en misselijkheid neemt af, kan weer wat “normaler” eten, heb weer wat meer energie om naast werk nog een leven te hebben en kijk enorm uit naar een pretecho over twee weken.. kom maar op met de volgende weken 💪🏻

Hahaha. Ja precies. Tape jij maar eens een vol bierkratje voor je buik en probeer lekker te slapen😆

Ik heb hiervoor een miskraam gehad dus durf me nog niet echt in te leven, mijn man en dochter ook nog niet merk ik. Ook ben ik nog steeds onwijs ziek elke dag dus ja, geen roze wolk maar we gaan gewoon door.

Bij mij komt de roze wolk met vlagen voorbij... heb eerder een miskraam gehad en ben nu ook steeds bang dat het fout gaat. Inmiddels al 3 echo's gehad en elke keer ziet het er goed uit, dan maak ik me even geen zorgen meer en kan ik genieten van mijn zwangerschap. 30 maart weer controle, dan geen echo, maar wel hartje luisteren. Dat brengt mij denk ik ook wel tot rust... Nu maar hopen dat de afspraak door kan gaan.