Zwangerschapsverlof - afscheid werk

Oh wat apart zeg! Ik zou het ook wel heel jammer vinden. Je bent idd zo’n tijd weg, een kort moment erbij stilstaan met het team is wel zo fijn! Snap de teleurstelling wel...

Snap jouw gevoel wel. Rot dat er niet even bij stilgestaan werd. Zeker omdat die stagiair er hoogstwaarschijnlijk net zo lang is geweest als dat jij straks weg bent.. Ik merk dat men er bij mij ook niet echt mee bezig is. Heb al meerdere malen de opmerking gekregen dat ik “zo vroeg” (met 36 weken) met verlof ga en dat ze dachten dat ik in november wel weer terug zou zijn (januari). Maar ik werk ook in een echte mannenwereld, dus neem het maar met een korreltje zout. Ga er ook niet vanuit dat het slecht bedoeld is, gewoon onhandig. Adhv je verhaal verdenk ik jouw collega’s van hetzelfde. Ze hebben gewoon niet helemaal door hoeveel het voor jou betekent, en zijn op hun beurt weer met hun eigen dingen bezig. Tldr; je mag best even teleurgesteld zijn, maar probeer het los te laten. Jouw tijd met je kindje straks (en je heerlijk lange vakantie nu!) is vele malen belangrijker! Lekker van genieten! 💕

Oh, dat doe ik ook zeker hoor! Het was gewoon even zuur. Extra omdat de aankondiging van m’n zwangerschap op z’n zachtst gezegd ook niet zo gezellig verliep tussen mij en mijn coördinator (ze heeft later excuses gemaakt met als reden dat ze zelf ook zo graag zwanger zou zijn... wat ik uiteraard begrijp). Had dus gedacht dat ze nu toch echt wel haar best zou doen. Snap dat het pijnlijk blijft, maar ze heeft ook nooit gevraagd hoe het gaat, en dat terwijl we ook buiten het werk met elkaar om gaan/gingen en ze ook babyshowers enzo van anderen bijwoont. Maar gelijk heb je! Ik ga zeker genieten, maar wilde toch even polsen bij anderen 😉

Werk je met veel mannen of vrouwen? Mannen hebben vaak niet door dat het fijn is (voor jou) om hier even bij stil te staan. Zij zien alleen maar 'werk'. En denken idd: 'ze komt toch gewoon weer terug'.. Ik werk in een vrouwenteam maar heb niet veel met mijn teamleidster. Gelukkig doet een andere collega 'lief&leed' en had zij een knuffeltje gekocht en daardoor ontstond er toch een kort momentje tijdens de lunch.

Gemengd. En hoewel de meerderheid mannen zijn, is er vaak best wat aandacht voor ‘lief en leed’. Sterker nog; er waren een paar mannen die vroegen of er nog een ‘afscheid’ was (aan mij), waarop ik alleen kon antwoorden ‘dat weet ik niet’. Ging me ook echt even alleen om een momentje stilstaan, niet om cadeaus ofzo...