Mijn bevalling is echt helemaal niet gelopen zoals ik gehoopt had. Soms denk ik dat ik toch wat meer had moeten 'doorzetten' of andere beslissingen had moeten maken. Mijn kindje heeft ook een moeilijkere start gekend, voel me daar soms schuldig om alhoewel ik rationeel weet dit eigenlijk niet nodig is. Wil ook ooit wel een tweede kindje, maar wil eigenlijk niet opnieuw bevallen. Ik heb al aangegeven bij de gynae dat ik ontevreden was bij de gang van zaken, waarop ze wel luisterde, maar op zich kan ze het geboorteverhaal niet meer veranderen ook niet he... Ik vind het zo jammer dat ik zo moet terugkijken op de geboorte van mijn kindje, zou zo een mooi moment moeten zijn geweest. Los daarvan heb ik nu een goed ontwikkelend kindje, kon het veel erger zijn, zijn er momenten waarop ik dat wel kan lossen, maar af en toe komt dat terug op.. Zijn er van jullie die tips hebben? Hoe hebben jullie t een plaats gegeven?