21,5 maand lastig

Ik zou stoppen met de strijd. Hier levert dat alleen maar meer weerstand op. Nora krijgt haar ontbijt in haar triptrap stoel. Als ze aangeeft dat ze klaar is, probeer ik er nog wat in te krijgen. Lukt dat niet? Haal ik haar uit de stoel en zet haar bord met brood op de salontafel. Ze eet ze eigenlijk altijd, tijdens het spelen haar brood nog op. Zonder strijd en aan haar de keuze wanneer ze ert

Wij hebben sowieso een slechte eter. Bij ons gelden er enkele regels: Hij moet even aan tafel blijven zitten ook al eet hij niets. Mama en papa kiezen welk aanbod hij krijgt Hij kiest zelf hoeveel hij eet, ook al is dat niets. Op zich is het niet zo erg als ze 1 maaltijd overslaan. Ze halen dat normaalgezien de volgende maaltijd wel in. Voor ons geldt dus wel: eten binnen vaste time-frames en enkel eten aan tafel. Niet rondlopen met eten en drinken.

Hier eet ze pap in de keuken aan het aanrecht, op de leertoren, terwijl wij ons ontbijt maken. Inderdaad geen strijd aangaan. Ze heeft zo lang niks willen eten. Dus lopend de laatste happen is ook prima. Gewoon kijken wat er werkt en meebewegen. Avondeten is wel echt samen aan tafel nu, maar dat deed ze ook een tijdje terwijl ze rondliep. En als wij av tafel ons ontbijt opeten heeft zij haar pap dus al op. Vaak wil ze er wel bij zitten en eet ze nog iets van fruit of gaat ze lekker kleuren met wat drinken erbij.

Tweede deel van jouw verhaal hebben we hier ook. Hij zit als een magneet aan me vastgeplakt en moord en brand als ik me even los wil maken 😩 eten is nog hetzelfde en slapen gaat gelukkig weer beter laatste dagen. Het zal weer een systeem update zijn denk ik. Merk wel dat hij elke dag weer ouder lijkt dan de dag ervoor!

Hier ook een mega goede eter. Alles gaat er in en er lijkt geen stop op te zitten. Nu al 1,5 week eet ze “amper”. Steeds een hapje en dan is ze weer klaar. Maar daardoor is ze wel echt chagrijnig en steeds 5:45u wakker. Dan heeft ze zo’n honger en niet tot rede vatbaar tot het ontbijt erin zit. Hier is het ook alleen maar: mama mama mama en anders hysterisch huilen. Ik maak geen strijd over eten. Je eet of je eet niet.

Ja hier exact het zelfde. Helaas sochtends al wat.langer smiddags ook geen brood. Af en toe een hapje. Eet ze ergens anders of op de opvang gaat perfect... dus ik laat het een beetje los ik zet het er voor en geef meestal.wel.aan dat ze dat ene hapje nog moet eten. Soms werkt dat en soms niet . Ze krijgt zobiso nog 150ml halfvolle melk dusja er zit wel iets in haar buik. Alleen spelen is hier de laatste dagen ook lastig. Wat ik wel merk is als ik niet in dezelfde ruimte ben bijv even in de keuken dat het dan ineens heel goed gaat.ik geef haar vaak wat opdrachtjes bijv. Misschien wil het popje wel wat eten. Of anders pakje even de lego.. dat werkt wel. Ik ga niet in opgezeur soms moet ik gewoon wat doen jammer dan dan huilt ze maar achter me aan. Dan maar even een muziekje aan of stofzuigen je kan niet 24/7 aandacht verwachten.

Ondertussen heb ik gemerkt dat het wel wat meer helpt om hem een bordje op de salontafel even neer te zetten. Dit past niet in mijn hoofd omdat eten hier aan tafel is maar hij begint wel steeds aan tafel. Het probleem hier is ook een beetje dat hij ook gewoon hangry is maar vertikt om te eten met momenten 🫤. Het lijkt iets beter te gaan maar nog niet top. Wat het 2de deeltje betreft duurt dit echt al enkele WEKEN. Het is mama mama mama terwijl mijn partner wel ook echt tijd in hem steekt. Bijzonder jammer. Maar we merken wel een ander karakter/uiterlijk (onze baby baby is plots weg) en groeien in taal (speekt in korte zinnetjes, veel nieuwe woorden) op.