Al maanden eenkennig

Hallo allemaal, Onze dochter is inmiddels 11 maanden oud. Zij is al vanaf 4,5 maand eenkennig naar anderen toe. Ook naar bijvoorbeeld mijn ouders, die ze regelmatig ziet. Mijn vriend en ik zijn hierdoor weinig met z’n tweeën weg geweest. We dachten dit gaat wel over. Begin mei is ze op het kdv gestart, wat erg lastig voor haar is. In het begin was het iedere keer huilen tot ongeveer half juni. Daarna leek het iets beter te gaan. Dat wil zeggen dat ze af en toe lacht. Maar klampt zich volledig aan de leidsters vast en wil niet alleen spelen. Wij krijgen vaak de opmerking (zeg maar gerust iedere keer) dat ze niet alleen kan spelen. In mijn optiek komt dit omdat ze zich niet veilig voelt. Thuis kan ze het namelijk wel. Ik denk dus dat het een combinatie is van eenkennigheid, maar ook een karakter trek (kat uit de boom kijken, lang moeten wennen etc.). Ik herken dit van mezelf als kind. We overwegen trouwens nu een gastouder. Wellicht dat dit meer past. Maar goed mijn vraag is eigenlijk zijn er ouders die dit herkennen? En wat doe ik hiermee? In die zin, is het iets waar we door heen moeten? Dus breng ik haar toch naar opa en oma, ondanks dat ze alles bij elkaar huilt? Of zeg je nee ik voldoe nu aan de behoefte van mijn dochter en we blijven dus maar thuis. Ik ben dan alleen bang dat ik het ‘verpest’, dus dat als ze groter is helemaal niet weggebracht kan worden. Kdv moet overigens gewoon, daar kan ik niet van af zien. Alhoewel het ontzettend naar is om je dochter zo weg te moeten brengen.