Hoi allemaal.
Kleine Zoë is net 1 jaar en gaat sinds een aantal weken 2x per week naar de opvang. Ik heb opeens mijn energie terug en kan weer adem halen. Lekker geld verdienen en mijn eigen ding doen. Wat ik niet had verwacht is dat ik opeens heel erg verlang naar een broertje of zusje voor Zoë. Ik ben nu 31 jaar. Niet oud, maar vind het ook niet piep jong. Stel dat ik nu zwanger wordt zou ik 32 zijn. Vind ik net mooi voor een 2e.. + zoë is dan ongeveer 2 jaar. Hebben ze veel aan elkaar!
Maar nu komt het:
Ik krijg het er ook heel benauwd van 🫣 maanden lang gebroken nachten. Overal pijn in mn lijf en al die hormonen weer. Maar dan nu met een meisje van 2 jaar die ook mijn aandacht wilt. Ben ergens wel bang dat ik zoë te kort zal doen en ( met mijn angststoornis ) ook constant overprikkeld zal zijn. We hebben het nu net zo lekker voor elkaar met z’n 3tjes, maar het idee dat Zoë lekker gaat spelen met een broertje of zusje is ook heel gezellig.
Zijn er meer moeders die een 2e op korte termijn overwegen?
Of zijn er al moeders met een 2e zo kort op elkaar en hebben jullie gouden tips om de aandacht te verdelen en zelf ook nog heel te blijven?