De rol van thuisblijf mama is best pittig

Zijn er meer vrouwen (of mannen uiteraard!) Die altijd thuis zijn met de kleine en dat ondertussen toch wel pittig vinden? Met de komst van onze zoon ben ik gestopt met werken én verhuisd naar een nieuwe provincie. Nu ik opnieuw zwanger ben met bekkeninstabiliteit merk ik dat ik het toch best pittig vind en dat de muren af en toe op me af komen. Mijn partner wil nu graag dat we hem toch naar een kdv brengen zodat ik de rust krijg om voor dit nieuwe kindje te zorgen maar dit vind ik een lastig idee. Hem achter laten onder de zorg van een ander om zelf rust te pakken voelt oneerlijk tegenover hem ofzo (ik sluit niet uit dat hierin de hormonen een rol spelen) hoe gaan jullie hiermee om? Thuisouders die hun kind af en toe naar de opvang brengen?