Driftbui - grond liggen

Mijn dochter kan ook een heethoofd zijn! Ze weet nog niet hoe ze haar emoties moet reguleren dus ik laat haar even uitrazen, negeer het en als ze echt erin blijft pak ik haar bij me om lekker te knuffelen..

Hier ook behoorlijk met momenten. Het beste helpt bij ons afleiden met wat anders. Of even negeren en daarna afleiden.

Hier ook en dit hoort er echt bij. Je kindje wilt iets duidelijk maken, maar ze weten gewoon nog niet hoe en voelen zicht onbegrepen. Dit is puur frustratie. 🥲

Ons zoontje heeft dat niet in deze mate, maar is soms wel boos of verdrietig. Wij benoemen z'n gevoel op zo'n moment zodat hij zich gehoord voelt en leert om er woorden aan te geven. In jouw voorbeeld: ja, je vindt het jammer dat je de sleutel niet mag hebben hè? Och, wilde je zó graag niet in de autostoel? Had je eigenlijk een ander plannetje? En dan uitleggen waarom het wel nodig is en dat je weet dat ze het jammer vindt. Ik zou ook vooral knuffelen ondertussen en zodra het wat gezakt is of het 'er een poosje mocht zijn',afleiden.

One dochter doet dit ook zo nu en dan. Had het ook wat later verwacht 😅 Als ze het doet omdat ze boos is dat ze iets niet mag (trap op of naar buiten willen) dan leg ik haar voorzichtig neer en loop ik weg. Dan stopt ze eigenlijk altijd meteen. Als het is omdat ze echt verdrietig is of om een of andere reden niet lekker in haar vel zit dan blijf ik er bij, biedt ik aan om te knuffelen en wacht ik bij haar tot het over is.

Gevoel benoemen, zeggen dat het er mag zijn, vertellen dat het nou eenmaal zo is. (Ik zie dat je boos bent, en dat mag ook, maar je mag ---- niet hebben. kom maar even bij mij) Knuffelen, kalmerend liedje zingen en afleiden met iets anders. Of ruilen voor iets. Ik probeer het vooral te laten teruggeven ipv afpakken. Dat scheelt enorm aan boosheid want dan is het zijn keuze. Ruilen werkt hierbij soms prima. Inmiddels komt hij dingen als brokjes van de hond brengen ipv in zijn mond te stoppen, omdat ik ze steeds vroeg😂 paktie ze uit de bak van de hond en geeft ze dan aan mij 😂 hond helemaal in de war

Jeetje wat een fijne praktijk voorbeelden. Dankjulliewel!

Wat wij ook doen is eigenlijk alles vertellen/'vragen'/voorbereiden. Op die manier komt het ook niet onverwachts en weet hij (van te voren al) waar hij aan toe is. Bij de autostoel zou ik van te voren zeggen dat je zo met de auto naar (bijv.) oma gaat. Ook kun je alvast het speeltje in handen geven voordat je haar in de stoel zet en zeggen ga maar in de stoel (o.i.d.) en zeggen: ga maar lekker spelen, als we bij oma zijn mag je eruit. Wordt ze wel boos of verdrietig dan dus gevoel benoemen en uitleggen dat het toch moet en kusje/troosten en afleiden. Lang niet altijd met zoveel woorden hoor. Afgestemd op wat je kindje begrijpt en waar ie op dat moment aandacht voor heeft en vooral proberen om het positief te brengen en het niet groter te maken dan het is. Zo zou ik het doen... Hopelijk heb je er iets aan 🙂

Hier ook één met een temparamentje. Gaat heel hard huilen en schreeuwen, overstrekken of zich achterover laten vallen. Tijdens het aankleden gebeurt dit nu vaak, daar nog geen oplossing voor gevonden haha. Maar met tandenpoetsen helpt het als ik haar voorbereid en er een liedje bij zing. Eerst poets ik haar tanden en daarna mag ze zelf, ik probeer die volgorde aan te houden. Een filmpje wat ik stopzet gaat beter als ik haar zeg dat het filmpje uitgaat en zeg wat we gaan doen. Ze begrijpen soms meer dan je denkt! Ik wacht wel even 10 seconden, verwerkingstijd. En bij sleutels/afstandsbediening die ze niet mag, geef ik een alternatief en haal de sleutels en afstandsbediening uit het zicht.

Met aankleden laten we hem helpen. Bij de slaapzak uit rits ik hem open en moedig hem dan aan om zijn voeten er uit te halen 'waar zijn je voeten nu? Voetjes! Kom maar, Jaaaaa! Goeiemorgen voeten'. En dan ene arm doe ik en de andere hij. Romper en shirt hoef ik inmiddels nog maar 1 arm te doen, de rest doetie zelf 😂