Familie vertellen over zwangerschap

Allereerst gefeliciteerd 🥰 Ik kan me heel goed voorstellen dat je dit heel lastig vind. Wij hebben in onze vriendengroep een stel die nu al 4 jaar bezig zijn voor kindjes, toen wij in verwachting waren begonnen hun net met het eerste hormoontraject, naar anderhalf jaar mislukte UIU trajecten gaan ze nu over op IVF. Wij hebben hun toen uitgenodigd hier om lekker wat te komen eten en drinken om het tijdens het diner te kunnen vertellen. We hebben het toen heel rustig gebracht en aangegeven dat als zij behoefte hebben aan bepaalde dingen (steun, hulp, rust whatever dan ook) dat wij dan altijd klaar staan met of zonder kleintje in ons midden. Zij hebben het heel goed en nuchter opgepakt en die vriendin wou heel graag wat betrokken zijn bij onze zwangerschap en nu is ze een soort van tante voor Maud. Het broertje van mijn man en zijn vriendin gaan nu ook het IVF traject in omdat ze endometriose heeft en zij hebben wel vanaf t begin van mijn zwangerschap toen afkeer gehad van ons, maar ons niet verteld dat ze dus dit obstakel hadden. Hierdoor is er veel wrijving en frustratie geweest en dat is nu nog niet goed in de relatie. Als ze verteld hadden op dat moment van goh dit is er bij ons aan de hand hadden we daar zeker rekening mee gehouden! Want ik weet zelf hoe kut t is om niet gelijk zwanger te worden en dus ook hulp te vragen. Ik zou kijken in welke setting je dit het beste kunt vertellen, wil je dat bij hun in de vertrouwde omgeving doen of juist bij jullie of misschien zelfs openbaar? Doe je dat met een kopje koffie of thee of een andere gelegenheid? En vooral hebben wij ervaren gewoon rustig vertellen zonder heel veel extreme emoties. Want het is heel mooi dat jullie weer in verwachting zijn en daar het geluk hebben. Hoe moeilijk t ook voor een ander is of kan zijn. (Heb zelf altijd heel fijn gevonden dat andere wel t geluk hadden zwanger te worden en ik ben altijd heel positief gebleven voor andere) Het is heel lastig voor jullie om te kijken wat het beste is!

Gefeliciteerd met jullie zwangerschap! Ik snap de situatie! Zal sws miss eerst alleen tegen je broer zeggen. Eerst polshoogte nemen hoe het nu in hun situatie gaat? En dan rustig zeggen dat je weer zwanger bent. Hij zal echt wel blij voor je zijn. En dan kan je er samen nog even over praten. Vooral omdat jullie heel close zijn gunt Hij jullie het echt wel. En omdat er dan verder niemand bij is kan je ook open en eerlijk praten over gevoelens. En dan kan hij zeggen of hij het zelf tegen zijn vrouw zegt of dat jullie dat met z'n 4e kunnen doen.. Vind het heel lief van je dat je er advies over vraagt. Het is een heel zwaar traject en iedereen reageert anders in dat traject.

In gesprek met hun beide gaan en dan voorzichtig vertellen en je kan zeggen dat je het moeilijk vind. Heb zelf 4x ivf gedaan en vond het zelf vooral fijn juist betrokken te worden en niet dat er dingen niet gezegd werden vanwege mij hoe hard en moeilijk het ook is ik was altijd blij voor de ander!