Gillen en uitlachen

Hey,hier het zelfde.. ik zeg neen tegen me zoontje hij lacht elke keer als ik neen zeg en doe verder ik denk dat hij het nog nie beseft of tewel neemt hij dat als spelletje, men zoontje gilt ook heel erg veel als spelen ook als hij boos is.. ik toont echt wel dat het soms niet altijd voor te spelen is en dat hij dat niet mag doen.. dus probeer ik zijn gedachten te verzetten met iets anders en dan lukt het meestal wel

Of ik vraag hem een knuffel te geven en dan doet hij dat ook.

ja hier ook, enorm de grens aan het opzoeken! Ze is 9 maanden dus zit als het goed is in een sprong, duurt 30 dagen. Of is ze er al uit?

Oh dat is een lastige😅 Hier wordt ook wel eens gegild als hij iets wilt. Vaak vraag ik dan " wat is er?" En benoem dan een aantal dingen die het mogelijk kunnen zijn en loop dit met hem na. Dus een schone luier, een knuffel, samen willen spelen, eten e.d.. Of benoem het gevoel, als ik merk dat hij verdrietig of boos is. Je mag wel even verdrietig/boos zijn, dat is niet erg. En daarna nu is het weer goed. Of ik zie dat je trek hebt, we gaan je flesje/broodje/hapje maken. Geen idee of het voor Destiny zo werkt of dat jullie dit al doen😉 Maar wie weet. En op het nee zeggen, misschien zeggen waarom iets nee is? De steen is niet om op te eten(ja echt vanmiddag😅) En tja die lachjes zijn ook te schattig/grappig/onweerstaanbaar natuurlijk🤣🥰

Ik zou proberen te zeggen wat je denkt dat zij wil als ze gilt: bijvoorbeeld 'Wil je uit de box?', zo leg je niet perse de nadruk op het geschreeuw, maar neem je haar wel serieus en zal ze op den duur leren dat ze het kan vragen. Het lachen is echt nog niet uitlachen, maar daarmee wil ze zeer waarschijnlijk een reactie bij jullie uitlokken, grenzen opzoeken zodat ze de regels leert of zou ze ook nog vanuit zenuwen kunnen lachen. Inderdaad niet teveel aandacht aan geven zou mijn tip zijn. Succes!

Het gillen negeer ik dan eventjes. Zodra mijn zoontje gestopt is met gillen, ga ik tegen hem praten of vraag ik wat er is. Zo geef ik het gillen geen aandacht, en heeft hij (denk ik) in de gaten dat hij met gillen niks bereikt. Het uitlachen herken ik ook wel. Ik schiet zelf dan ook in de lach, maar probeer dat niet aan hem te laten zien, voor zo ver dat lukt 🤪 Kleine charmeurtjes zijn het! Hahah

Mijn zoontje lacht me ook uit als ik nee zeg, ik denk dat ze t nog niet helemaal doorhebben. Maar ik blijf t wel doen

Hier ook lachen bij nee zeggen. Maar dan doet ze het ook niet nog een keer. Het lijkt hier dat ze het wel weet maar er een spelletje van probeert te maken. Bij papa heeft nee trouwens geen effect, papa wordt op moment gezien als haar grootste vriend om mee te keten.. Mama is voor t serieuze werk😅

Uitlachen is een invulling waarvan ik denk dat die nog niet klopt. Ja ze lachen, maar om het feit dat je reactie geeft. Yes contact met mama! Dus dit moet ik daarvoor doen. Wat wij doen is fluister gillen afwisselend met hard gillen. Hij gaat dan mee doen en ook fluisteren