5 Reacties

één jaar geleden

Mm, herkenbaar bij ons zoontje. Hij kan ook heel boos worden en smijt zich dan op de grond en boenkt zijn hoofd dan ook tegen de grond. Hij begint vooral dat met speelgoed of eten of wat net in zijn buurt is te gooien. Bijten heeft hij maar paar keer gedaan. Dat doet hij momenteel niet meer. Ik heb helaas geen tips. Ik probeer zijn boosheid ruimte te geven. Ik zeg dat ik begrijp dat hij even boos is en probeer dan uit te leggen waarom iets niet mag of kan. Ons zoontje is trouwens 16 maanden.

één jaar geleden

Reactie op Sarah_w

Mm, herkenbaar bij ons zoontje. Hij kan ook heel boos worden en smijt zich ...
Ja klopt, mijn dochtertje ook. Ze gooit ook met eten of iets wat in haar buurt is. Ook als ik zelf even zit en op mijn telefoon bezig ben kan ze daar ineens heel boos om worden en echt mijn telefoon op de grond gooien ondanks ik vaak genoeg op een dag met haar samen speel

één jaar geleden

In deze ontwikkelingsfase leren kindjes dat ze meer zelf kunnen en invloed hebben, maar ze snappen de wereld natuurlijk nog lang niet volledig en kunnen nog niet alles zelf wat ze willen. Dat is erg frustrerend! En al die grote emoties die ze ervaren, weten ze ook bij niet goed hoe ze daar mee om kunnen gaan. Aan ons de (schone) taak om hen daar bij te begeleiden. Wat ik heel erg probeer is om het gevoel te bevestigen/er woorden aan te geven, bijv. als hij niet met de telefoon mag en moet huilen. Dan knuffelen/troosten en dan zeg ik: ja, je vindt het echt heel erg jammer dat je de telefoon niet mag. Ik weet het lieverd. Jammer! Je wilde zo graag de telefoon hè (of iets in die trant). Dan nogmaals herhalen: de telefoon is klaar, een ander keertje mag je er weer mee. Dan probeer ik hem nog een soort van regie te geven door hem samen op te ruimen. Ik bied hem dan vaak iets soortgelijks aan (bijv. Iets met knopjes waar hij wel mee mag) of bouw een toren voor hem omdat hij het erg leuk vindt om die om te gooien. Stel hij gaat schreeuwen omdat hij iets wil/niet krijgt of als er iets is, dan zeggen we: wat is er? Ga maar vragen of ga maar zeggen. Ons kindje kan al goed praten voor z'n leeftijd, dus kan vaak wel vragen wat hij wil en hoeft dan niet zo gefrustreerd meer te zijn. Dat scheelt een hoop. Ik zou proberen haar zoveel mogelijk dingen zelf te laten doen, te laten helpen/samen doen, keuzes te geven en te benoemen wat er staat te gebeuren. Zo heeft ze zoveel mogelijk autonomie, zelfstandig, is zeer trots op zichzelf en heeft ze grip op de situatie. Verder met dat bonken lijkt me ook heel erg naar. Ik zou haar dan oppakken zodat ze zichzelf niet kan bezeren en knuffelen/troosten zoals hierboven omschreven. Zodra ze wat rustiger is, dan is uitleggen waarom iets niet mag. In de top van de frustraties komt die boodschap nog niet aan namelijk. Naast het 'nee' zeggen, proberen wij ook te benoemen wat hij juist wel mag gaan doen of helpen hem even op weg zodat hij zelf verder kan spelen. Heel verhaal... Hopelijk heb je hier iets aan! ♥️

één jaar geleden

Als mijn zoontje heel kwaad word gaat hij mij slaan/knijpen het enige wat dan helpt is hem een soort time out te geven in de box en dan ga ik bijvoorbeeld in de keuken zitten zodat hij me niet kan zien en als hij dan klaar is dan vraag ik altijd ben je klaar? En dan zegt hij ja en dan komt hij altijd een knuffel geven. Bij het cb zeiden ze toen ze doen dit alleen bij de mensen waar ze zich het meest veilig voelen dus stiekem is het ook nog best wel lief 🙈

één jaar geleden

Dit is niet echt agressief gedrag? In mijn ogen. Het is inderdaad heel vervelend maar die kleintjes weten echt niet hoe ze hun emoties moeten uiten en dan doen ze wat ze wel weten, slaan, schoppen, bijten, krabben, bonken, rollen en ga zo maar door. Hier hebben wij ook een driftkikker en de driftbuien kunnen echt over helemaal niks gaan. Als ze bijt dan corrigeren we dat heel strikt aangezien we dat echt niet willen. Ons slaan of de kat is ook een no go maar net iets minder erg dan bijten. Wij proberen haar of om af te leiden of we laten haar lekker gaan. Ook zij moet leren dat niet altijd alles haar zin is of dat dingen zomaar kunnen.dat duurt gewoon echt ff voor ze t snappen. In onze omgeving zijn dit de fases die iedereen gehad heeft en doorheen moet🤷🏻‍♀️ Helaas geen goude tip om hier mee om te gaan Ik zie het maar zo het is een fase en ook die gaat over