Herkenning? Spelen..

Zeker herkenbaar. Mijn dochter is ook 15,5 maand en speelt nauwelijks zelf wanneer ik in de buurt ben. Bij anderen gaat dit wel een stuk beter. Ze heeft een paar momentjes op een dag dat het alleen spelen even gaat, voornamelijk na een eet-moment. Is inderdaad soms lastig, ik vind het meespelen heel leuk maar je komt dan aan weinig andere dingen toe. Vervolgens doe ik dan heel veel tijdens de 1,5u dat ze slaapt, terwijl ik dan eigenljjk ook even een rustmoment zou willen. Ik laat haar nu regelmatig helpen met bijvoorbeeld de vaatwasser uitruimen (dat ze me de veilige en onbreekbare dingen mag aangeven), met was ophangen etc. Zodat ik 'aandacht van mama' en de praktische zaken kan combineren. Ook probeer ik er steeds even bij te zitten en dan weg te gaan waarbij ik aangeef dat ze even mag spelen, maar dat is meestal van korte duur. Ook zet ik vaak wat dingetjes klaar van speelgoed die ze bijvoorbeeld een tijdje niet heeft gehad, waardoor het even nieuw is en ze zich hopelijk langer zelf vermaakt. Dus niet echt heel concrete tips. Denk dat het wel een fase is en dat het met en met beter zal gaan. Wellicht heeft iemand nog goede tips?

Ik doe het net zoals jou. Maar zoals je zegt ben ik soms ook eens blij om even rustmomentjes in te lassen tijdens die middagdut..

Enige tip die ik heb is de Montessori tip: Zodra je ziet dat hij zich concentreert ergens op of in het spel, dan trek jij je terug en negeert hem even. Zo bouw je zelfvertrouwen en zal het steeds vaker voorkomen. Praktijk: het kan hier dus voorkomen dat ik voorlees en hij ineens zich concentreert op het boek en zelf gaat bladeren, wijzen en brabelen. Dit stop ik niet en ik moedig het niet aan. Ik leun achterover. Hij komt vanzelf opnieuw naar me toe dat ik verder moet lezen Ik heb er zelf geen last van. Mijn ventje doet waar hij zin in heeft en komt af en toe om hulp vragen of aanlopen met een spel of boek om samen te doen.