Hallo,
Sorry voor mijn lange bericht maar hoop dat sommige van jullie enigszins verstand van dit soort zaken hebben want ik voel mij in een hoek gedreven en met mijn rug tegen de muur. En het moet echt even kwijt!
Ik werk nu 9jaar voor dezelfde organisatie (GGZ) heb 8jaar met veel plezier gewerkt in onregelmatige diensten, tot ik moeder werd. De onregelmatigheid pastte niet bij mijn nieuwe leven. Ik heb intern gesolliciteerd voor dagbehandeling, een regelmatige baan en alle schoolvakanties vrij + weekenden vrij! Prefect dacht ik!
Een jaar geleden ben ik vol enthousiasme op mijn nieuwe werkplek begonnen maar man wat vond ik het wennen....
Het is een heel nieuw team en er zijn al veel mensen weggegaan om de heftige doelgroep, dit wist ik niet voor ik hier aan begon.
Sowieso het ritme van regelmatigheid viel me zwaar (haasten, haasten, koken, kind op bed, + geen enkele tijd meer voor jezelf) daarnaast heb ik mij in veel situaties best onveilig gevoeld, omdat je een fysiek conflict veelal zelf af handeld (ik was gewend altijd een cliënt met zn tweeën te vervoeren, nu doe ik dat alleen) daarnaast is het vrij solistisch werk. Je werkt alleen op de groep met 4 cliënten. Je naaste collega staat op de andere groep, dus maakt niet alles mee wat er gebeurd. Ik was gewend altijd 2 vaste collega's naast mij te hebben en samen draaiden wij de groep van 8 cliënten.
Oke, dit heeft echt een poos geduurd dit mij eigen te maken en mij draai te vinden. Daarnaast hebben we recht op elke week een kantoordag om onze verslagen te maken en sta je dus niet op de groep die dag. Hier zat voor mij deels het probleem, wij hadden (door een incompleet team, geen kantoordag) en ben achter geraakt met mijn werkzaamheden. Er was vrij veel agressie op de groep waar ik stond, elke dag wel 10x ingrijpen (dit deed ik in de meeste gevallen alleen, en/of ondersteuning vragen)
Daarnaast ben ik mbo'er en zou ik een traject moeten doorlopen naast mijn werk om te laten zien dat ik op hbo niveau functioneer dmv uitgewerkte competenties. Door de chaos op de groep (één op één begeleiding betaald krijgen, maar geen één op één leveren)en het wennen van mijn nieuwe positie, zag ik dat traject niet zitten. Ik vroeg om uitstel en daar kreeg ik akkoord voor.
In april was er weer een vors agressie incident en het was nog geen 9u. Ik trok het niet meer en barste in huilen uit (geloof mij, ik ben echt wel wat gewend) ik heb mij ziek gemeld en ben naar huis gegaan. Twee dagen later had ik een gesprek met mijn leidinggevende en de casemanager. Zij verteld mij dat ik veel kwaliteiten heb maar niet de juiste voor deze baan en ik hier niet gelukkig ging worden. Zij adviseerden mij om terug te gaan naar mijn oude werkplek. Ik was het daar niet mee eens, ik bepaal zelf wel waar ik gelukkig word en wat ik nodig heb. Ik vertelde hen dat de voorwaarden om zo een heftige doelgroep te draaien er niet was en er bepaalde dingen nodig zijn die nu compleet missen. Denk aan een vast team + teamcoaching en een kantoordag, etc. Zij vertelde mij dat ik niet aan de verwachtingen voldeed en mij zelf moet bewijzen om hier nog werkzaam te blijven en om uberhaupt dat traject nog te mogen volgen.
Ook daar ben ik het niet mee eens. Ik heb, voor ik uitviel, niks van dit alles gehoord, dat zij zo dachten over mij, en het viel rauw op mijn dak. Daarnaast ben ik een prima medewerker, alleen liep ik achter met mijn verslagen door de chaos op de groep.
We maakte de afspraak dat ik zou gaan flexen binnen het gebouw. En wat een wereld van verschil zijn de andere groepen. Heb nu echt het idee dat ik aan het behandelen ben ipv pap en nat houden. Wat dat betreft heb ik het weer naar mijn zin.
Alleen, waar dit hele verhaal om draait, ik heb nu dus twee wekelijks een gesprek met de casemanager over 'mijn proces' en krijg elke keer via de mail daar een verslag van. Het voelt voor mij als dossier opbouw om mij weg te werken.
Voor mijn gevoel is er helemaal geen proces en functioneer ik prima, ik vraag regelmatig feedback aan collega's en krijg geen negatieve reacties op mijn handelen.
Ik heb serieus al 5x het ontwikkelings verslag terug gekregen van de casemanager omdat er een coma miste of een spelfout. Elke keer als ik het aanpas krijg ik terug dat de inhoud niet voldoende is, of te veel info of te weinig. Ik heb het mijn collega's na laten lezen en zij zeggen dat dit een beetje mierenneukerij is. Zo voelt dit voor mij ook.
Ik heb het gevoel dat de leidinggevende en de casemanager mij weg willen hebben. Ik moet mijzelf nu bewijzen bij het verslag van een nieuw mentorkind (terwijl ik flexer ben op dit moment maar ah fijn) en na de zomervakantie gaan ze verder kijken(?)
Ik wil deze gesprekken stoppen want het heeft voor mij geen meerwaarde en het maakt mij ontzettend onzeker en het heeft eigenlijk een negatief effect op mijn functioneren en werkplezier. Daarnaast ben ik niet van plan om zomaar te vertrekken.
Maar ja, ik kan heel veel willen
Ik weet gewoon echt niet wat ik hier mee aan moet