Als ik ons zoontje van 2 naar bed doe, krijst en gilt hij de hele buurt bij elkaar. Bij mijn man is het vele malen minder. Als oma hem naar bed doet, hoor je hem niet.
We gebruiken allemaal hetzelfde slaap ritueel, leggen hem op dezelfde manier in bed etc.
Als ik hem naar bed heb gedaan, blijft hoi maar huilen, roepen, jammeren, knuffel uit bed gooien.
Ik ga er al niet meteen naar toe en haal hem niet uit bed. Bij mij roept hij ook steeds mama.. grote bed..
Terwijl hij nooit bij ons in bed heeft geslapen oid…
Herkennen jullie dit? Komt er een einde aan?
Moeten we hem toch al in een peuterbed leggen?
Iemand tips?