Manipulatief schoonmoeder

ik zou vooral heel duidelijk zijn tegen beiden en zeker niet over je heen laten lopen... echt een lastige situatie, maar je man moet gaan beseffen dat die nu een gezin is met jou en jullie dochter. Helpt erover praten met je man en hem vertellen hoe jij je voelt? en anders ben ik zelf van de duidelijk aanpak, spullen pakken en even een tijdje ergens anders naar toe, misschien snapt die het dan.. Ik hoop dat jij je snel wat fijner voelt en hulp zoeken is natuurlijk helemaal niet erg, juist goed!

Jeetje wat vervelend voor je! Pittige situatie, goed dat je voor jezelf opkomt. Dit ook lekker blijven doen. Lijkt wel alsof je man met z'n moeder is getrouwd. En spijtig dat je schoonmoeder zich overal mee bemoeit en dat je man het toelaat. Kijk wat jij nodig hebt in deze situatie. Heel veel succes!

Dit vind ik goed advies omdat het voor mijn relatie goed gewerkt heeft. Mijn situatie leek een beetje op de jouwe (op). Ik heb mijn relatie toen ook tijdelijk beëindigd. Toen we weer bij elkaar kwamen was het voor mijn vent heel duidelijk geworden dat hij met mij een team moest vormen. We hebben toen ook een goed gesprek gehad met schoonouders, was enorm pittig. Mijn man heeft toen uitgelegd hoe het zat en zijn ouders verteld dat zij een heel verkeerd beeld hadden van mij, mijn familie en van onze relatie. Inmiddels heb ik, nu we verloofd zijn en een dochtertje hebben, een heel fijne band opgebouwd met mijn schoonouders. Heeft lang geduurd (wij zijn 17 jaar samen), maar ik ben er blij mee!

Wauw! Dit is PRECİES wat ik allemaal meemaak. Alsof iemand namens mij mijn verhaal heeft geplaats. Wij mogen van haar niet naar onze dochter kijken wanneer ze aan het slapen is😒 en wanneer ik om een rede vraag krijg ik die niet. Volgens mijn man moeten we gewoon doen wat zijn moeder zegt WANT… jaa daar komt ie hoor… want zijn moeder heeft 5 kinderen groot gebracht en weet het allemaal wel veel beter dan ik. Gelukkig weet mijn man hoe eigenwijs ik kan zijn en hem het leven zuur kan maken als hij zo door ging. Ik wens jou echt heel veel geduld..

Wat zit jij in een lastige situatie, zeg.. Normaliter zou ik zeggen; communiceer met elkaar en wees duidelijk, maar zo te lezen heb je dat al meermaals geprobeerd. Dan maar 'wie niet luisteren wil, die moet maar voelen'. Misschien dat de hint dan wel duidelijk is voor je man en je schoonfamilie. Ik hoop dat de situatie snel verbeterd voor je! ❤️

Heel herkenbaar, hier hetzelfde. Mijn vriend had al 2 kinderen toen we bij elkaar kwamen. Deed alles voor ze maar omdat ze altijd bij zijn ouders werden gedropt toen hij moest werken kreeg hij een lakse houding, zijn ouders bepaalden alles destijds, ze sliepen daar ook vaak. Toen ik in beeld kwam nam ik mn verantwoordelijkheid, thuis eten. Kids in eigen bedje, een kinder kamer voor ze gemaakt pyjama's gekocht en dekbedjes. Rustig afgebouwd dus dat ik ze ophaalde van school eerst 2 dagen in de week later 3 dagen ipv zijn ouders. Nou dat werd me niet in dank afgenomen. Al snel zwanger geraakt, maar omdat ik zorgde voor zijn kids en mijn eigen konden ze daar geen controle over krijgen, toen barste de bom. Alles was mijn schuld, ze zagen de kinderen niet meer en hadden minder grip op ze evenals mijn vriend. En dat kwam allemaal door "dat wijf" ik dus. Ze hebben een rechtzaak tegen mm vriend aangespannen om de kinderen te willen zien 2 dagen van de 7 in zijn week ( co ouderschap) en 10 dagen in de zomervakantie. Niet gelukt natuurlijk en gelukkig, omdat ze toen maar contact hadden opgenomen met z'n ex om de kids te kunnen zien. Dat was destijds een hoer in hun ogen omdat ze vreemd was gegaan met een ander. Nu hebben we samen 3 kindjes, ook HUN kleinkinderen en heb altijd alles bepaald over mn eigen kids, mn plek in het gezin genomen Inc zijn kids. Zolang jij de controle neemt en de beslissende factor bent voor jouw kindje, zullen ze het moeten accepteren en zal even niet leuk zijn maar jij mag nu leren mama te zijn en genieten van JOUW kindje. Zij heeft haar tijd gehad en we leven nu in een andere tijd, dus niets is vergelijkbaar met vroeger. Geniet van jouw leermomentjes, jouw kleine, jouw ervaringen en ook jouw man, geef je grenzen aan en praat erover. Laat je niet afschepen en geef hem niet steeds die ruimte. Neem jouw ruimte in. Maak duidelijk wat je wilt en ga niet meer over je grenzen. Ook niet om hem even te pleasen. Ook betreft je kindje want moeders kan als verzieken en voor je het weet heeft ze controle over jouw kindje. Geloof me dat wil je niet.. Heel veel succes en hoop dat je eruit komt. Geniet van je kindje en het mama-schap

Hier een beetje van hetzelfde. Wij gaan volgende zomer op reis naar benidorm met het vliegtuig en mijn vriend was hier is super enthousiast over, hij zegt dit tegen zijn moeder en zij zegt dat dit gevaarlijk is voor baby’s, ineens wil hij niet meer met het vliegtuig maar met de auto. Wij zijn aan het renoveren en zijn moeder heeft altijd wel commentaar op het interieur dat wij kiezen en daar luistert hij natuurlijk weer naar. Ik zeg het gewoon vlak af tegen mijn vriend dat hij meer zelfstandig moet zijn en niet altijd naar zijn mama moet luisteren. Ik zeg hem ook gewoon van als je liever met je moeder gaat samenwonen dat hij dat maar moet doen maar zonder mij en zijn dochtertje dan beseft hij wel dat het niet oké is. Je moet gewoon direct zijn en vlak af zeggen wat je juist stoort.

Even naar je moeder klinkt niet verkeerd. Daar voel jij je waarschijnlijk gesteund en kun je even tot rust komen. En hij kan dan eens goed nadenken met wie hij en gezin wil zijn (ik zou overigens wel vertellen wat de reden is van je pauze) Hulp zoeken is nooit verkeerd! En "vroeger" waren er ook andere dingen zoals dat je je baby kon verwennen en daarom laten huilen. Ook die studies vernieuwen en nu weten we dat dat niet kan

Wat rot voor je… Als wij discussiëren gaat het 9/10 ook over schoonmoeder… Kan een hele waslijst benoemen maar sinds ze heeft gezegd dat ik niet weet hoe het is om te bevallen omdat ik een ruggenprik heb gehad ben ik er helemaal klaar mee en dat weer mijn man maar al te goed. Als ik weet dat ze komt dan krijg ik de kriebels al een week van te voren en voel me pas relaxed als ze weer weg is. Wij gaan er ook niet al te vaak heen (gelukkig ) en vaak is het ook erg kort. Als ze dan weer iets zegt, reageer ik er ook meteen op tegen haar en vaak begin ik er weer over tegen mijn man als we weg rijden hoe ik erover denk. Heb ook wel eens tegen mijn man gezegd; ga je toch lekker bij je moeder pitten de komende dagen? En dat meen ik ook… ik ga nergens heen, gaat ie maar lekker naar zijn moeder toe 😆

Heel herkenbaar alleen dan met schoonvader. Onze relatie hangt aan heen zijde draadje nog. Onderandere door hem.

k heb gemaild met mijn huisarts en de situatie kort uitgelegd en een verwijzing gevraagd voor een psycholoog. Dankjewel voor alle lieve berichten en tips. Fijn om te lezen dat er toch nog mensen zijn die me begrijpen. Communiceren is een groot probleem momenteel tussen mijn man en mij. Ik ben t zo zat dat ik heel erg snel boos word zodra hij weer zijn moeder verdedigd. Hij vind dat IK hulp moeten. Dat IK het probleem ben en dat IK zijn moeder kwets. Dat ik zijn moeder haat en niet wil dat zij met dr kleinkind omgaat. Ik geef toe dat ik de laatste tijd vel reageer omdat t gewoon de laatste druppels zijn. Maar dat alles mijn schuld is klopt zeker niet..

Heb helaas geen steun van mijn man. Hij vind dat ik overdrijf en dat zijn moeder goed bedoeld. Dat zijn moeder gelijk heeft en dat ik maar mn mond moet houden naar alles wat zij zegt. En dat kan ik niet. Als ik ergens niet mee eens bent of iets vind maak ik dat duidelijk. En daar kan mijn schoonmoeder niet tegen en maakt r een hele drama van. Doet heel zielig. En man weer mijn schuld geven

Jeetje wat heftig! Goed dat je hulp zoekt/vraagt. Schoonmoeders zijn echt een dingetje😅 Hier laat ze nooit wat van zich horen.. weer het andere uiterste. Hopelijk komen jullie er uit en steekt je schoonmoeder haar neus maar even in andere zaken, behalve die van jullie!

Wat je schoonmoeder adviseert is super ouderwets, zo heeft zij het waarschijnlijk moeten doen toen zij een baby kreeg. In die tijd werd je als nieuwe moeder geleefd en moest je doen wat de kraamverzorgster zei. Ze weet waarschijnlijk niet beter dan dit. Neemt niet weg dat het nu 2021 is en zij zich er niet mee moet bemoeien. Ik zeg zelf tegen mensen bedankt voor de tip maar ik doe het op mijn manier. Wat betreft jouw man, hij hecht blijkbaar veel waarde aan wat zijn moeder vind. Is het mogelijk om een keer met zijn drieën te gaan zetten en rustig uit te leggen hoe je je voelt? Misschien kunnen jullie afspraken maken over waar zij zich mee bemoeit en kan je iets positiefs er tegenover stellen bijvoorbeeld dat ze op die manier vaker welkom is om haar kleindochter te zien. Succes!

Dankjewel voor je bericht. Mijn schoonmoeder heeft gisteren avond aangegeven(geschreeuwd) dat ze nooit meer naar ons zal komen. Communiceren is geeb optie. Zij wil altijd gelijk hebben en zal mij ook nooit begrijpen. Na al die jaren is dit mij wel duidelijk. Ik denk dat mijn man ook niet zal veranderen. Zij heeft vast mijn man al gebeld vandaag en heel zielig gedaan dat ze de hele nacht heeft gehuild en dat ik zo gemeen ben etc etc. Dus straks zal mijn man thuiskomen met een boze gezicht en mij weer schuldigen. Ik weet hoe het gaat. Maar deze keer ga ik geen stap achteruit zetten. Het is duidelijk dat ik er alleen voor sta. Ik ga ervoor zorgen dat ik me mentaal weer beter voel. Omdat ik voor mijn baby moet zorgen. En voor de rest laat ik het voor wat het is. Voor nu is er helaas geen oplossing.

Bij mij is het andersom. Ze klaagt dat ik nooit langsga en dat ze de kleine heel weinig ziet. Ze ziet de kleine 2 keer in de week..

Jij ook heel veel succes in je nare situatie..

Wat een verschrikkelijk persoon is je schoonmoeder! Ze zal natuurlijk ook wel de goede kanten hebben hoor ! Ik heb gelukkig geen ervaring mijn schoonmoeder is top! Haar 1ste kleinkind.. mijn 3de zoon dus ik maak me nergens druk om en als ik op visite ben en hij slaapt.. laten opa en oma hem ook slapen.. nooit over gepraat ofzo.. Ik hoop echt dat ik nooit zo word als jouw schoonmoeder met mijn 3 zoons. Ik wil je heel veel succes wensen! En sterkte ! En goed dat je aan jezelf gaat werken ! Laat ma zien dat jij het beter kan! En heeft je partner daar niks meer van te zeggen.! Ik hoop dat hij bijdraait voor je!

Ik hoop het 🙏 dankjewel!

Mijn man ziet helaas niet in hoe hij gemanipuleerd word. En spreekt mij altijd tegen dn verdedigd zijn moeder. Ik weet dat ik niet perfect ben en soms heel fel kan reageren. Daar ga ik aan werken. Ik geef zeker aan wat mij stoort en mijn man weer, ze bedoeld het goed. En dat ik niet zo vel hoef te reageren dat ik zijn moeder kwets. En word door zijn moeder geroepen wat ik allemaal niet goed doe en haalt alles uit de kast van jaren geleden. Alles wat zijn moeder zegt is oke maar ik mag niks zeggen. En moet me maar inhouden. Wat dus niet lukt! Pff