Sorry voor de lange tekst alvast. Ik moet t van me afschijven. Écht waar ik word gek. Wij hebben sinds mijn zwangerschap al de zoveelste ruzie met mn man door zijn moeder. Vanavond ook een conflict gehad met mn schoonmoeder en zoals altijd stond mijn man weer niet achter mij.
Zijn moeder is een erg manipulatief en bemoeit zich met alles. Helaas ziet mijn man t niet en het is altijd mijn schuld. Als ik mijn schoonmoeder ergens op aanspreek dan gaat ze gelijk op verdediging en begint zelfs met huilen.
En zegt dat ze alleen haar mening geeft en wil dat wij gelukkig zijn. En roept hoe slecht ik ben. Dat ik haar dr kleinkind nd niet gun.
Al ons ruzies met mn man komt door haar.
Ik zal één voorbeeld geven. Toen ik zwanger was ( mijn baby is inmiddels 11 weken) wilde wij met mn man voor 1 weekje weg. Heeft zij uiteindelijk mijn man overgehaald om niet te gaan. Want vliegtuig zou gevaarlijk zijn voor de baby? Terwijl mijn man op t begin erg enthousiast was. Wilde hij opeens niet meer gaan. Terwijl ik duidelijk heb gezegd dat heel veel mensen tijdens de zwangerschap op vakantie gaan en heel normaal is.
Tijdens mijn kraamweek hebben we ook een conflict gehad omdat zij persee wou dat ik borstvoeding gaf. En man natuurlijk meteen weer tegen mij, waarom probeer je geen borstvoeding te geven. Ik was mentaal en fysiek helemaal kapot.
Uiteindelijk heb ik toch geprobeerd om borstvoeding te geven maar had heel weinig productie. Dus schoonmoeder belt de hele familie om te vertellen dat de baby niet aanpakt en dat ik weinig productie heb.
Ze zegt dat ik de baby moet laten huilen. Dat ik de baby niet te veel moet vasthouden. Dat ze in haar eigen kamer moet slapen. En nog veel meer. En mijn man is het altijd evht ALTIJD eens met zijn moeder.
Mijn man wilt al jaren met de auto op vakantie. Ik heb dit nooit gewild omdat ik liever met de vliegtuig ga. Uiteindelijk heeft mn man mij overgehaald en hebben we toch besloten om in de zomer met de auto op vakantie te gaan.
Maarr schoonmoeder heeft mn man weer omgepraat en nu wil hij niet meer met de auto. Terwijl ik me erg op verheugde.
Dus ik heb dit vanavond duidelijk aan mn moeder gezegt. Dat zij haar zoon manipuleert. Dat mijn man altijd met de auto op vakantie wou en nu ineens van gedachte is veranderd. Ze word boos en zegt dat ze niks aan haar zoon heeft gezegd. Daarna zegt ze dat ze t wel zei maar niet slecht bedoelde.
Ik ben van plan om naar een psycholoog te gaan. Omdat ik me heel erg slecht voel... Geen steun heb van me man. Ik niet kan slapen. Ik woon in een stad waar ik niemand ken. Heb geen familie of vrienden in de buurt wonen. Voel me niet gehoord en heel eenzaam
Voel me mentaal helemaal kapot. Als ik mijn prachtige dochter niet had. Wist ik niet wat ik doen moest.
Ik ben ook heel erg aan het twijfelen of ik wel verder moet gaan met mn huwelijk. Of ik tijdje bij mn moeder moet gaan intrekken. Of ik t zo moet laten . Ik weet het allemaal niet meer..