Pff .. mijn doosjes met ‘trucjes’ is ondertussen op.
Wij hebben een ontzettend lief en actief mannetje. Vanaf het begin af aan is het alleen ook een huilbaby. Nu inmiddels 9 maanden later breekt dat behoorlijk op. Als newborn huilde hij intens veel en had daarnaast veel pijn (overstrekken, slechte ontlasting) we kwamen er, na lang onze zorgen aangeven, achter dat hij koemelkallergie heeft. Waar we hadden gehoopt dat dat zijn huilen weg zou halen weten we nu dat dat niet zo is.
Vooral het slapen is nu echt dramatisch. Zodra we heb neerleggen is het mis en begint hij te krijsen. Hij laat zich moeilijk troosten en is in bed alleen maar aan het woelen, kruipen en staan. We zijn snel ruim een uur bezig om hem in slaap te krijgen. En voor mijn gevoel valt hij op den duur van ellende in slaap.
Jullie snappen dat dit verre van ideaal is. Ik twijfel regelmatig aan mezelf en waar ik de mist in ga. Zijn er ouders die dit herkennen en misschien nog fijne tips heeft?