Hallo,
Mijn zoontje gaat al vanaf dat hij zo'n 4 maanden was op ma en do ochtend naar de opvang. Als hij 2 en een half is word dit peuterspeelzaal. Dit is op dezelfde plek dus dat is wel fijn. Nu hij 2 is geworden letten ze meer op wat hij voor zijn leeftijd moet kunnen.
Een paar weken terug zeiden ze dat hij steeds de korstjes van zijn brood niet opat. (Eerlijk gezegd deed ik daar thuis nooit moeilijk over en gooide ze gewoon weg) Heb er nog 2 aan tafel zitten en het is al druk genoeg. Maar toch, ik nam het serieus. Ben met hem gaan oefenen. Eerst moest hij van mij één vierde boterham met iets hartigs opeten voordat hij één vierde boterham met iets zoets mocht. Heb het ook meteen zo gedaan voor zijn broer van 5 want die at ook geen korsten.
Het ging niet zonder slag of stoot. Zoon van 5 deed het heel goed maar zoontje van 2 bleef in het begin korstjes weigeren en op de gron gooien. Maar nu gaat het steeds beter en daar ben ik blij om.
Maar gisteren toen ik hem kwam halen kreeg ik te horen dat hij niet mee helpt met opruimen, dat hij gewoon nee zegt en weg loopt. 🫣
Eerlijk gezegd word ik hier wel een beetje onzeker van. Mijn man zegt dat ik het me niet moet aantrekken en dat ik het hartstikke goed doe. Maar toch.....
Herkennen jullie dit?
Groetjes Miranda.