Ik ben het even zoek allemaal met het laten slapen van de kleine meid overdag.
Ik weet dat je rond zeven maanden slaap regressie hebt maar zij is altijd al dramatisch in slapen overdag.
Als ik er zelf bij bleef ging ze meestal wel slapen maar dat gebeurt nu helemaal niet meer. Ze laat alle moeheidssignalen zien, maar zodra ik haar naar bed wil brengen huilt ze gewoon, al huilt ze niet is ze onwijs druk, ik ben helemaal open gekrabd (gezicht, hals, borst). Ze wil gewoon niet slapen overdag, al helemaal niet in haar eigen bed, dan gilt ze de boel bij elkaar dus laten huilen (geprobeerd) maakt het allemaal nog veel erger.
Mensen om mij heen zeggen allemaal hetzelfde; dan wakker houden, laten huilen, etc etc. Maar uiteindelijk draag ik de lasten en kom geeneens aan zelf eten toe.
Mijn moeder past twee keer in de week op en ik krijg echt het idee dat ze er mee wil stoppen omdat ze haar alleen wandelend in slaap krijgt.
Het grappige van alles is nog dat ze bij de opvang wel slaapt, kort maar ze slaapt wel. Ze geven daar aan dat het overgave is door teveel prikkels. Ze huilt daar niet eens als ze naar bed wordt gebracht.
Wie heeft de gouden tip? En dan heb ik het niet over de 60 s’en, optillen en neerleggen, troosten zonder geluid. Want geloof mij, in bijna 7 maanden heb ik alles geprobeerd.
‘s Avonds slaapt ze trouwens als een roosje en ligt er altijd 19.00-19.30 in; dan accepteert ze het om wakker in dr eigen bedje gelegd te worden.