Peuterpubertijd 2 jaar

Gefeliciteerd met je zwangerschap! Ik heb een zoontje van bijna 2 en een newborn van 7 wkn dus ook best even wennen. En ik had ook last van bekkenklachten en dan had ik mijn digitale oppas juf roos 😂. I know niet echt pedagogisch verantwoord maar soms was t ff niet anders. Jou energie level zal ook niet altijd helemaal vol zijn... Succes en een goeie verdere zwangerschap gewenst!!

Bedankt voor de felicitatie! Jullie nog gefeliciteerd met de kleine! Hier is de tv ook echt een uitkomst hoor, maar het wordt te vaak. Soms staat hier de hele ochtend aan.. of de hele middag. Is ook niet helemaal wat ik wil 🙈

Ik lees even mee, zit in hetzelfde schuitje. Ben nu 38 weken zwanger en ook mijn dochter zoekt grenzen op, plaagt de hond, kan helemaal uit haar stekker gaan en gooit dan met spullen of slaat en bijt (!). Ik probeer er met een soortgelijke manier mee om te gaan zoals jij. Ook ik vind het zwaar. Mijn man is als klap op de vuurpijl vaak heel toegeeflijk, dat heeft onze dochter ook door. Ze roept de hele dag om papa en als ik zeg dat iets niet doorgaat (koek eten in plaats van boterhammen voor de lunch) roept ze nog harder om haar vader. Ik heb er af en toe echt de kracht niet meer voor ;-) Vanavond ga ik maar weer eens opnieuw in gesprek met mijn man. Daarnaast gaat ze nu ook opeens haar middagslaap skippen. We liggen soms een uur tot anderhalf uur met haar op haar kamer, maar slapen, ho maar! Het breekt me wel een beetje op. Hopelijk vinden we snel onze weg met haar! (Ze is overigens een heel vrolijk, sociaal en energiek kind, maar zoekt nu echt pittig grenzen op.)

Oooh wat pittig dat ze ineens haar slaapje ook weigert! Het momentje rust voor jou op de dag. Sinds de peuterpubertijd ben ik ook echt bang voor wat komen gaat als ons dochtertje geboren wordt. Heb alleen maar negatieve gedachten, als in: volgens mij gaat het allemaal nog 10x zo zwaar worden en gaat hij nog meer de grenzen opzoeken 🙃 Hoe sta jij hier in?

Ik probeer er niet teveel over na te denken. Het wordt sowieso hard werken, maar ik vertrouw ook op de happy hormones die ik vorige keer had na de bevalling en op de hulptroepen in de vorm van kraamzorg en familie. De kraamtijd is zoiets idioots (moois) met zulke uitersten, daar komen we vast ook wel weer doorheen. Ik deel jouw zorgen wel een beetje hoor, maar voor nu parkeer ik ze nog even. Straks knapt mijn dochter helemaal op als de baby er is en heb ik me al die tijd voor niets druk gemaakt. We hebben een kaart in de kamer staan met de quote “Een optimist vergist zich evenzeer als een pessimist, maar hij leeft gelukkiger.” Ik houd me daar aan vast! 🙈😉😇

Speelopties om af te wisselen, je moet er dan naast zitten, maar hebt wel wat rust: play sand, tekenen, knutselen (knippen/plakken), klei, puzzels.

Ik vind dit ook zo lastig nu we hier langzaam in aan het komen zijn! Ze wil echt niks wat ik wil dat ze doet hahaha. Het is fris vandaag, dus we doen een vest en joggingbroek aan. Na een tijdje doet ze rits open, vest uit en zegt “klaaaar”. Ik wil dat ze haar vest aan doet. Strijd. Ze moet plassen. Ik geef haar een keuze; potje of wc. Wil allebei niet en plast op de grond. Papa drinkt koffie. Ze mag erin roeren. Wil dan koffie drinken. Nee is voor papa. Strijd. En zo gaat het de hele dag. Wil haar zusjes zwempakje aan doen die ze in de kast vond. Mag niet, weer strijd 😂 Het hoort erbij en is soms heel grappig maar soms ook heel pittig 😅 Hier helpt vaak: keuze aanbieden, afleiden of vragen met iets anders te helpen.