Peuterspeelzaal.. loslaten van je kind

Een beetje herkenbaar. Ik ben ook kritisch en vond de keuze ook lastig. Ik vind het vooral belangrijk dat de leidsters sensitief zijn en mijn zoontje genoeg gezien wordt en wordt behandeld op zijn niveau. Wij hebben bij drie peuterspeelzalen gekeken en de keuze vooral gebaseerd op welke leidsters ons het fijnst leken en praktisch dat de opa's en oma's ook een keertje op zouden kunnen halen.

Ik had het in het begin ook erg moeilijk. Maar als ik nu zie met hoeveel plezier ze gaat en met haar vriendinnetjes speelt, vind ik dat zo leuk om te zien. Ze is echt gek op haar juffies en doet er allemaal leuke dingen. Het is echt gewoon los laten, maar dat kost tijd. Zodra je ziet dat er goed voor je kind wordt gezorgd en hoeveel plezier ze er hebben gaat dat steeds makkelijker.

Onze dochter gaat al sinds ze 6 maanden is naar de kinderopvang dus kan niet helemaal meepraten maar ik herken je gevoel wel een beetje. Heb ik een beetje met het oppassen van mijn schoonouders. Omdat zij structureel oppassen is er toch een soort opvoedrol ook en ik heb wel een mening over hoe ze soms met mijn dochter omgaan (de hele tijd zeggen: je bent zo slim!, haar zelf onbeperkt soepstengels uit de kast laten pakken waardoor ze 's avonds nooit honger heeft en best druk met haar omgaan), maar ik heb dan een mantra: it takes a village. Hoe mooi is het dat zij hopelijk ook goede dingen leert van mijn schoonouders. Dingen die ik haar waarschijnlijk niet kan bijbrengen want ik ben ook maar een persoon. En zo zie ik het ook op de opvang. Je kindje is al wat ouder en heeft een hele sterke basis van jou meegekregen en dat zal altijd de basis blijven. Maar kijk eens naar wat het je kindje kan brengen. Interactie met kindjes, educatief spelen, leren delen met anderen, omgaan en vertrouwen krijgen in andere volwassenen. Het zal niet altijd volgens jouw idealen en principes gaan maar je kunt je kindje niet eeuwig in jouw bubbel houden. De wereld is groter dan dat, en dat te verbreden door naar een psz te gaan is alleen maar een prachtige toevoeging. En als er dingen gebeuren die jij echt niet wil, dan kun je altijd het gesprek aan gaan :)

Ohja en wij zaten met wachtlijsten dus echt veel keuze hadden we niet maar door omstandigheden is alles super goed uitgepakt. Tot ze 1 was zat ze op een babygroep met 3 jonge leidsters en max 8 kindjes. Hierdoor was er altijd voldoende rust. Toen we verhuisden (ze was toen 1 jaar) kon ze terecht op een Agrarische kinderopvang op een boerderij. Een grotere groep en kindjes van 0 tot 4 en dus een stuk drukker. Hier moest ze aan wennen maar het is zo'n fijne plek! Ze hebben een prachtige buitenspeelplek, er is interactie met de dieren op de boerderij, ze maken veel uitstapjes en er is een focus op gezond eten, maar een koek af en toe hoort er gewoon bij.

Onze dochter gaat sinds 4 maanden al naar de opvang voor 3 dagen. Aan het begin heb ik het er heel moeilijk mee gehad, maar ik was zelf de enige. Mijn dochter vond het allemaal helemaal niet erg en lag lief te kijken naar de kinderen en leidsters en werd helemaal vertroeteld. We zijn in november, toen ze een ruim jaar was, nog overgestapt naar een ander kdv (wachtlijst). Toen vonden we dat ook weer vreselijk en hadden we echt spijt want die andere opvang was zo leuk. Inmiddels nu kwebbelt ze enthousiast over Suus en Tes (haar leidsters) en rent ze bijna naar binnen zonder nog om te kijken naar haar vader die haar afdropt in de ochtend. Ik ben blij dat ze daar lekker kan spelen en boeven met andere kindjes, want dat vindt ze helemaal te gek. De andere 4 dagen doen wij natuurlijk zelf veel leuke dingen met haar. Het beste van 2 werelden! Lekker onder haar 'soortgenoten' ravotten en lekker thuis chillen bij papa, mama en de nieuwe baby. Het is wel heel belangrijk dat je een goed gevoel hebt bij de leidsters. Zij zijn hier altijd zo enthousiast en lief met Mara en zetten echt die extra stap om haar te helpen (als ze bv ontraceerbaar verdriet heeft of echt niet fit is gaan ze desnoods een uur op schoot met haar knuffelen tot wij haar kunnen halen).

Echt 😱? Wauw wat een helden! Eeh ik heb een ‘makkelijk’ kind voor de opvang. Kan goed zelf spelen en vindt altijd van alles leuk. Gevolg is wel dat ze hem te vaak een beetje verwaarlozen. Ik overweeg ook echt om hem er weg te halen maar weet even niet direct waar dan wel heen. Je bent ook de eerste waarvan ik lees dat ze het stapje extra zetten bij groot verdriet… dankjewel voor het delen 🙏🏽

Onwijs bedankt voor je reactie, deze woorden had ik echt even nodig! ❤️

Ik heb met 20 weken zwanger een kinderdagverblijf bezocht en dacht alleen maar prima joh Wat geef je warm eten? thee? joh prima! Maar heeft goed uitgepakt, beetje montessori en kind focus maar niet te wit highbrow zegmaar Hij gaat er naartoe sinds dat hij 3 maanden is 2 dagen per week en echt hij vind het suuuuper Ze doen dingen die hij thuis niet doet bv vingerverven. Er is wisselend muziekles, yogales, dansles en kleine groepen, vaste leidsters. Er was een hoop gerommel en gewissel maar nu is hij weer bij zn eerste groepje. Veel buiten vind ik belangrijk.. maar hij is anderhalf dus tsja gewoon leuk en lief met elkaar zijn en leuke dingen doen is volgens mij zat. Zo'n opvang an sich is al heel intens voor die hummels, ze leren ook van de interactie en groepsdynamiek Kortom wij zijn best heel makkelijk en niet erg kritisch, maar dat is misschien ook fijn om te lezen! Succes met je keuze!