Pfff geen leuker mens als mama

Ergens schaam ik mij voor mijn gevoelens maar ik merk toch dat ik het niet langer echt voor mijzelf wil/kan houden omdat ik er veel last van heb. Vandaag stelde iemand mij de vraag of ik gelukkig ben en ik dacht nee maar zei ja. Waarom schaam ik mij dan. Ik ben moeder van twee zoons (4 - 10 mnd). Mijn zoons zijn gezond en ik ben ook heel gemakkelijk zwanger geraakt. En ik besef mij heel goed dat dit in veel gevallen niet zo is. Ondanks dit 'rijkdom' merk ik dat het moeder zijn mij helemaal leeg zuigt. Mijn oudste is een heel energiek kindje met een sterk karakter wat dagelijks zorgt voor een hoop pittige momenten. Mijn jongste is helaas ook geen goede slaper en houdt ons al 10 mnd snachts aan het werk. Nog geen enkele nacht heeft hij doorgeslapen en terwijl ik dit typ hoor ik hem alweer huilen. Ik ben op. En ik vermoed dat ik vannacht er weer 2 a 3 keer uit kan en nog iets vaker wakker word van dat hij even huilt. Het niet kunnen opladen in de nachten voor zo lang en dat icm overdag strijd om hem in slaap te krijgen plus een 4 jarige die continu aan staat en over grenzen gaat maakt het dat ik mij geen leuker mens ga voelen. En vandaag dus ook het besef dat ik mij naast minder leuk ook niet gelukkig voel. Pfff...