De vader van mijn kinderen kijkt weinig om naar zijn kinderen met name de jongste die deze maand 1 wordt.
Met de oudste heeft hij nog wel een klik maar dat is het dan wel.
Hij heeft en vorm van autisme waardoor hij moeilijk kan schakelen. Alleen zijn met de kinderen vindt hij vervelend en raakt in paniek. Hierdoor doe ik weinig voor mijzelf en als ik iets ga doen dan gaat dat gepaard met dat hij de hele dag boos is en dit op mij afreageert. Waardoor ik maar liever thuis blijf voor de kinderen
De opvoeding, het huishouden, etc… het komt op mij neer.
De jongste vindt hij maar vervelend als ze huilt of maar lawaai maakt. Waardoor ik maar ook mijn omgeving het idee heeft dat hij niet blij met haar is.
Het begint mij langzaam aan zorgen te maken dit meerdere malen met hem besproken maar dan is dat hij niet lekker in zijn vel zit maar mij zal ondersteunen. Dat hij bang is dat ik hem verlaat.
Als dit zo blijft denk ik zelf dat dit wel de beste oplossing is.
Heeft iemand nog raad wat kan ik verder nog doen?