Schoonouders zitten me soms op de allergie

Oh vreselijk hè!! Laat dat arme kind gewoon even z’n ding doen, hij heeft al nergens wat over te zeggen.

Ja hier ben ik het echt zo mee eens idd.

vriendin met ook een kind vertelde wat ze eigenlijk echt niet leuk vond was dat iedereen (haar zus, ouders etc) komt steeds voor Kind, maar ik ben er ook nog! komen ze binnen in één rechte lijn naar Kind.. 👀

ZO herkenbaar! Ze zijn lief maar heel bezitterig en ze doen precies het tegenovergestelde van wat ik zou doen. Bijvoorbeeld: oppakken en gelijk meenemen in de volle zon op het heetste moment van de dag. Dan zeg ik van: oh ik pak wel even d'r hoedje en de zonnebrand want ik heb haar nog niet ingesmeerd. En zij kijken me dan echt aan alsof ik meega overdrijf. Of als ze aan het eten is helemaal afleiden en kusjes geven en aan haar zitten. Om maar niet te beginnen over hoe m'n schoonmoeder haar tilt of vasthoudt. Ze hangt echt te bungelen, totaal geen support. En altijd zeggen: nou ze sliep gelijk! Als ze oppassen, terwijl ik dan thuis werk en dan met een schuin oog naar de babyfoon kijk en dan echt wel zie dat ze aan het huilen is. (Dan wijs ik ze er even op haha). M'n schoonmoeder rookt ook.. en maak me dan ook zorgen daarom. Maar het zijn lieverds en ik zie dat m'n dochter enorm van de aandacht geniet. En dan denk ik dat de liefde die ze krijgt ook heel goed voor haar gezondheid is. En idd al die foto's en delen met de hele familie (wil ik eigenlijk niet). En veel te vaak toch over m'n grenzen laten gaan. Maar goed.. ik leer steeds beter om die grenzen wel aan te geven en ik weet dat het uit een heel goed hart komt en het is ook echt een beetje loslaten als moeder. Mijn dochter is niet alleen van mij en ze zal ook door anderen gevormd worden. En dat is ook wel weer heel mooi. Maar irritant is het wel ;)

Je grens aangeven door te zeggen sjezus laat hem even is natuurlijk een beetje kinderachtig. Ga het gesprek aan en zeg hoe jij je er bij voelt. Dan kunnen ze daar meer mee dan een vage opmerking

Ik heb niet alle antwoorden gelezen. Maar ik zou het eerst even met je vriend bespreken. Jullie kind, Jullie regels en grenzen. Ik hou er ook niet van als iemand meteen op mijn zoontje duikt. En ben daar inmiddels duidelijk in. Ik heb zelf geen (goede) band met mijn schoonmoeder. Maar hier en daar vrij grote irritaties (komt nooit langs/of uberhaupt iets van contac😅, maar als ze hem ziet claimt ze hem...) En mijn vriend deelt dit gelukkig. En hij is dus het gesprek aangegaan. En ze heeft hem de laatste keer niet geclaimd en rustig laten spelen. Ik ben wel van mijn familie, mijn verantwoordelijkheid en zijn familie, zijn verantwoordelijkheid. Om het maar even simpel te zeggen. Denk dat het wel uitgesproken moet worden en dan uiteindelijk ook met jou erbij. Als jij dat ziet zitten😉

Hoe geef je dat duidelijk aan dan.

Herkenbaar! Mijn schoonmoeder heeft al drie keer gehuild dat ze haar kleinkind zo weinig ziet. Ze ziet hem minstens 1x een hele dag (oppas) per week. En vaak ook nog visite/bezoekjes. Lijkt nooit genoeg te zijn. En zo ontzettend druk doen. Mijn schoonvader heeft mij een half jaar lang geen gedag gezegd. Het is of ‘hee naam kleinkind’ of ‘hee waar is naam kleinkind’.

In mijn geval is het net iets anders natuurlijk. Aangezien jullie verhalen redelijk overeen komen toch? (Heb even terug gelezen😉) Maar hebben aangegeven laat hem eerst even landen. Kijken wie zijn er allemaal, ken ik jou of eventueel andere de mensen. Want hoe zou je het zelf vinden als er "vreemde/onbekende" om je heen hangen en willen knuffelen en kusjes willen geven en compleet jouw aandacht willen opeisen. (Ook alle prikkels die ze dan afgeeft, vermoeiend voor mij al laat staan voor.mijn zoontje😅) De laatste keer ging dit goed toen ze hem zag. Nu nog even aankijken wat ze de volgende keer doet. Maar anders ben ik ook heel duidelijk en zeg ik het gewoon weer (ookal zijn er dan andere bij). En is ze het er niet mee eens heeft ze pech. Hij is nog klein en ik ben er voor hem om te zorgen dat hij het fijn heeft en niet om haar te pleasen. Mijn vriend staat er ook zo in en hebben afsproken dat hij er dan ook wat van zegt of als ik het gevoel het dat het mis kan gaan, dat hij hem vast heeft als ze binnenkomt of wij binnenkomen. Maar wij hebben wel echt een hele andere relatie/band, denk ik. Wij zien haar alleen met verjaardagen en wat feestdagen. Ze zal nooit bellen/appen om te vragen hoe het gaat bijvoorbeeld. Ze komt zondag nu langs op afspraak met mijn vriend (die overigens dus ook niet echt een band hebben). En mijn familie doet dit eigenlijk uit zichzelf al. Stukje opvoeding, waarden en normen die gewoon enorm kunnen verschillen tussen families. Waarschijnlijk hebben jou schoonouders dit heel anders meekregen als hoe jij dat thuis hebt meegekregen of juist je eigen invulling/draai aan hebt kunnen geven (in hoe jij/jullie het wil/willen voor jullie kindje😉) Soms moet je echt even bij jezelf stil staan en het proberen van iets verder te bekijken. Is lastig en in het proces ook mezelf goed tegengekomen (in mijn geval zit is er iets te veel fout gegaan in de relatie met mijn schoonmoeder)Maar dan sta je er wel sterker in. Maar dit is voor iedereen wel anders natuurlijk😉 Hopelijk heb je er iets aan. Mega lang verhaal🙈