Slaapregressie en borstvoeding struggles

Vanaf een maand of 2 sliep onze Marley zonder problemen de hele nacht door, zo’n 11/13 uur achter elkaar. Wat hebben we daarvan genoten! 😜 Maar sinds de slaapregressie rond 6 maanden en nu rond 7/8 maanden is het drama. Hij wordt 3 tot 4 keer per nacht wakker, totaal in paniek/overstuur en komt zelf niet meer in slaap.. Speentje erin helpt niet, terwijl hem dit overdag wel kalmeert. Eigenlijk heb ik hem vanaf het begin van de regressie snachts aangelegd en valt hij heerlijk aan de borst in slaap. Maar soms begint het stemmetje in m’n hoofd (of de dingen die ik overal online lees) op te spelen: “Is dat wel slim om te doen, dan leert hij helemaal niet meer zelf in slaap te vallen, hij moet het toch zelf leren.” Als hij snachts te veel drinkt, drinkt hij overdag minder, waardoor hij het snachts ‘in moet halen’ en zo blijf je het cirkeltje behouden. Maar het andere stemmetje in m’n hoofd zegt, het is maar een fase. Je laat je lieverd niet onnodig overstuur huilen en overstuur in slaap vallen (als het al lukt, na 3 kwartier krijsen..) als je hem ook de geborgenheid en veiligheid kan geven aan de borst (en een stukje prikkel verwerking wellicht?). Ik heb een paar nachten geprobeerd om hem niet aan te leggen en hem op andere manieren gerust te stellen. Maar hij is ONTROOSTBAAR in de nacht, het enige wat werkt is de borst. Waarom zou ik hem dat dan niet geven? Hij leert uiteindelijk toch wel zelf in slaap te vallen? Overdag lukt het hem ook zonder mij! Arrhhg die eeuwige strijd in m’n hoofd elke nacht, wel voeden, niet voeden, ik wordt er moe van… en op zich is het voeden zelf ook wel weer iets waar ik meestal van geniet, zo intiem en mooi, maar dat hij vervolgens op schoot in slaap valt en ik 20/30 minuten moet wachten tot hij diep genoeg slaapt zodat ik hem in z’n bedje kan leggen zonder dat hij wakker wordt.. dat begint me op te breken. Want zo ben ik 3x per nacht een uur bezig. Uiteindelijk denk ik dan maar dat de beste oplossing is waarbij iedereen goed en genoeg slaap krijgt. En dat is door snachts te drinken aan de borst. Denk dat het ook te maken heeft met de eenkennigheid/verlatingangst, want als ik overdag ook maar even naar de keuken loop (ook al is papa wel dichtbij hem) begint hij te jammeren met iets wat lijkt op mammamamma 🥰 Nog meer borst oefende mama’s met deze struggle? Hoe doen jullie dit?