Met oud en nieuw sliep onze zoon toen rondom de 3 maanden door. Toen kwam de slaapregressie rond de 3.5/4 maanden en met 4 maanden corona. Sindsdien is het slapen snachts een drama. Hij heeft een zuigbehoefde van hier tot gister snachts maar accepteert geen speen 😮💨😵💫. Alleen mama's borst is goed genoeg. Mag bij gratiegods nog van borst wisselen zodat ik kan omdraaien, maar oei als ik niet snel genoeg ben. Vannacht een uur bezig geweest toen mijn vriend zei leg hem maar weer in het midden. De plek waar ik hem niet meer wil hebben 🥴. Mijn vriend sliep altijd al slecht maar als Ben ertussenin komt liggen nog slechter. Dan ligt hij echt op het uiterste randje te balanceren bang op zijn zoon te gaan liggen. Wat praktisch haast onmogelijk is door het formaat van ons bed en de lokatie waar ik Ben leg 😅.
Ik heb het idee dat hij overdag dingen mist, maar mijn omgeving verklaard mij vierkant voor gek. Ben ik dan echt gek of heb ik gewoon gelijk? De strijd tussen mijn gevoel en wat anderen zeggen is zo zwaar en vermoeiend, moet me de hele dag verantwoorden aan mijn vriend.