Sprongetje 2e jaar

Hi mama! Hier is het zo dat ons meisje een paar nachten onrustig slaapt, gevolgd door 1 hele nacht huilen/krijsen. Dan volgt hierna vaak de ontwikkeling. Haar vocabulaire is inderdaad ook ineens ontzettend uitgebreid. Woorden die ze "niet goed" uitsprak, spreekt ze ineens goed uit. En ze is weer de hoogte ingegaan. Ik merk nu dat haar dutjes ook korter worden. Ze sliep nog gemakkelijk 2/2,5 uur. Nu zijn dutjes vaak 1,5 uur. Hopelijk wordt het snel beter bij jullie 💗

En zijn geen sprongetjes meer ☺️! Nu is alles een fase. Het kan ook de slaapregressie zijn, die is er wel rond 2 jaar.

Sprongetje, slaapregressie, fase. 1 pot nat voor deze mama. Ontwikkeling bij de kleine en slecht slapen is het hier dan altijd haha. 😅

Pfoeee, hier is slapen ook drama! Mijn zoontje wordt in september 2 en gaat de laatste dagen pas rond 23 uur slapen. Hij ligt de hele avond te zingen en te kletsen in bed. Vervelend is hij niet, maar iets meer slaap zou niet verkeerd zijn. 😅 Hij leert inderdaad ook iedere dag nieuwe woordjes en kan steeds beter duidelijk maken wat hij bedoelt. Fijn dat hij niet de enige is! 🤞🏼

Hier ook duidelijk sprongetje/fase/slaap regressie. Hij beseft dat de dingen voort gaan, ook al is hij niet in de kamer. Daarnet een huilbui achter de rug omdat hij wou blijven kijken wat papa aan het doen was en niet gaan eten. Het duurt vaak een half uur voor hij in slaap valt. Dat half uur babbelt hij meestal vol. 's avonds is hij dan plots superflink om toch maar niet te moeten slapen.

Hier is het nu sinds een week feest dat hij alleen in zijn bedje wil slapen als ik op de stoel ga zitten of naast zijn bedje op de grond. Moment dat ik hem erin leg en ook maar een stap durf te verzetten richting deur is het brullen. Iemand tips of hier ook last van?

Dit hebben wij ook weeeeeeeee-ken gehad met ons dochtertje. Zwaar vermoeiend🥹 Op een gegeven moment dacht ik: het is goed met jou, dit ga ik echt niet altijd doen. Dus we zijn begonnen met: als je rustig blijft liggen zonder te huilen kom ik over 5 minuten terug. Daarna nog een keer hetzelfde en daarna: als je rustig blijft liggen blabla, ga ik even naar beneden en kom ik straks terug kijken bij je. Hier moest ze even aan wennen maar het helpt wel. Nu kan ik haar weer op bed leggen en meteen naar beneden. Ik heb het zo gedaan vanuit: mama komt altijd even bij je kijken en is altijd in de buurt. En dat ze daar op een gegeven moment geen moeite meer mee had. Madame wil de deur graag wel iets open. 😅 prima, als ik naar bed ga doe ik hem weer dicht.

Oké, naar aanleiding van jou berichtje zit ik nu op de gang met de deur open ipv op zijn kamer. Na een paar snikjes begreep ie het. Alleen hebben wij katten dus de deur moet wel dicht als ik hopelijk over niet al te lange tijd wegkan haha. Het ergste is nog van de week had ik avonddienst op werk en deed mijn man hem naar bed. Zonder tranen, sliep zo, niks aan de hand. Behalve dat hij om 3 uur snachts wakker werd en ik er 45min bij heb moeten zitten voordat ie weer sliep. 😅